Ίσως ούτε επί παγκοσμίων πολέμων δεν είχε κατέβει ο διακόπτης συνολικά του παραγωγικού μηχανισμού του πλανήτη ολόκληρου. Σήμερα αυτό, ουσιαστικά, συνέβη. Με αναμενόμενες συνέπειες εφιαλτικές για την ανθρωπότητα. Και με την ανησυχία, όταν μπει ο χειμώνας και στο νότιο ημισφαίριο, το δεύτερο κύμα να είναι αυτό του τελικού χτυπήματος…
Προς ώρας και καθ’ ημάς, ήδη, η πρόβλεψη των πλέον αρμόδιων ευρωπαϊκών θεσμών είναι για ύφεση διψήφια. Μετά βεβαιότητας διψήφια αν συνεκτιμηθεί και το 2% ανάπτυξης που και με τα πλέον μετριοπαθή σενάρια προεξοφλείτο…
Γενναιόδωρος, όμως, ο ηγέτης της μείζονος αντιπολίτευσης το 4% της ύφεσης το «χάρισε» στον πρωθυπουργό. Μόνο για το πλέον τούτου τον θεωρεί ένοχο…
Πράγματι…
Τόσο τραγικές, τόσο ανεπαρκείς, τόσο υπολειπόμενες των περιστάσεων, οι ανθρωποεπιλογές του κ. Μητσοτάκη –λόγω των καταφανών ελλείψεών τους σε γνώσεις, αρμοδιότητα, ήθος, εθνική υπευθυνότητα κλπ- ασφαλώς και συνέβαλαν στη δραματική επιδείνωση των οικονομικών συνεπειών της πανδημίας! Θα είναι επομένως ένοχοι για τις επιχειρήσεις που θα κλείσουν, ίσως και για τις ζωές που θα χαθούν, λόγω της αναμενόμενης, υπερβαίνουσας το 4%, βαθιάς ύφεσης…
Αν όμως στα νευραλγικά πόστα βρίσκονταν οι επιλογές του προκατόχου του, ποια «κορωνοκρίση» θα τολμούσε να ξεμυτίσει;
Θα είχαμε…
Έναν γενναίο συγκυβερνήτη, που θα πρότασσε το ηθικό, το φρόνημα και τα στήθη των υπό τις διαταγές του Ενόπλων Δυνάμεων για να θωρακίσουν τη χώρα από τον ιό…
Μια επικεφαλής της εθνικής αντιπροσωπείας, εθνικά υπερήφανη, που θα κήρυσσε τον ξενόφερτο ιό επονείδιστο και επαχθή, αποστέλλοντάς τον στις χώρες προέλευσής του…
Ένα μαέστρο της οικονομίας, μονοθεϊστή καθότι μοναδικό αναγνωριζόμενο Θεό, που θα κατατρόπωνε την αξίωση του εισβολέα να επηρεάσει τις ζωές μας: Αυτή η επίδραση στις ζωές των θνητών, θα τον «δίδασκε», είναι αρμοδιότητος του ενός και μοναδικού Θεού, ο οποίος –σε αντίθεση με τους ορεσίβιους Ολύμπιους, που ήταν 12- θα συντόνιζε τη μάχη της ανθρωπότητας από τη νήσο Αίγινα, όπου μόνος αυτός, οι θεοί άλλωστε δεν περιορίζονται χωροταξικά, έχει πρόσβαση… Και ο οποίος θα είχε την ευγενή οικονομική στήριξη και δύο αρωγών, εκείνου που λησμόνησε να δηλώσει το εκατομμύριο των εκτός επικρατείας καταθέσεών του –στην πραγματικότητα δεν το λησμόνησε, τις διαφύλαξε για να τις θέσει στην υπηρεσία της πατρίδος την κρίσιμη στιγμή- και εκείνης που κένωσε τις τραπεζικές θυρίδες της, ώστε με διαθέσιμο το κεφάλαιο της, που δεν πρόλαβε να γίνει απροσπέλαστο λόγω του κλεισίματος των θυρίδων για τους κοινούς θνητούς, να μπορέσει και αυτή να συνδράμει οικονομικώς την πατρίδα στην υπέρ πάντων μάχη…
Εν πάση περιπτώσει δε, επί εισέτι ανεπάρκειας οικονομικών πόρων για τον πόλεμο… Υπήρχε και ο αρχικομάντος που είχε έτοιμη την εισβολή στο εθνικό νομισματοκοπείο…
Επίσης όμως θα είχαμε…
Μια προσωπικότητα στο υπουργείο Υγείας που με το απαράμιλλο ήθος του και το μειλίχιο ύφος του θα κατατρόπωνε όσους διαιρούν την κοινωνία και θα εμφάνιζε τον λαό ψυχικά ενωμένο στη μάχη κατά του αποτρόπαιου εισβολέα…
Ένα δίδυμο στη δικαιοσύνη που θα δημιουργούσε στην κοινωνία εμπιστοσύνη προς τους θεσμούς…
Και έναν άνθρωπο επικεφαλής του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου που θα διασφάλιζε την τόσο απαραίτητη σε κρίσιμες μάχες συνοχή και ενότητα του εκπεμπόμενου μηνύματος, ώστε να μην διεισδύσει στη χώρα η 5η φάλαγγα του αντιπάλου, προκαλώντας σύγχυση και αμφιβολία και αμφιταλάντευση και διάθεση αποσκιρτήσεων ή λιποταξιών στον μαχόμενο λαό…
Όλοι αυτοί, όμως, θα ήταν οι στρατιώτες της προηγούμενης κυβέρνησης στη νικηφόρα μάχη που θα δινόταν κατά του βδελυρού ξενόφερτου εισβολέα, ώστε να μην του επιτραπεί να επηρεάσει τις οικονομικές βάσεις και το βιοτικό επίπεδο των συμπατριωτών μας.
Οι μεγάλες μάχες, ωστόσο, για να είναι νικηφόρες, εκτός από άξιους στρατιώτες και επαΐοντες αξιωματικούς, χρειάζονται και αρχιστράτηγο, γενικό υπεύθυνο στρατηγικού σχεδιασμού, ικανό να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και ασφάλεια στα μαχόμενα στρατεύματα. Και τέτοιον, όμως, είχε βρει ο προηγούμενος πρωθυπουργός. Έναν εμπνευσμένο ηγέτη ο οποίος δεν θα επέτρεπε αμφιβολίες, αμφιταλαντεύσεις, αναθεωρήσεις στρατηγικών ανάλογα με τις εξελίξεις της πραγματικότητας, όπως αυτός ο σημερινός Τσιόδρας, Τσιόρδας πώς τον λένε. Αλίμονο να επιτρέπεται στην πραγματικότητα να επηρεάζει τους όρους της μάχης και τις στρατηγικές επιλογές. Εκείνος δεν θα έστελνε μόνο στα τσακίδια τον ιό. Θα έστελνε εκεί και τους… επαΐων, προκειμένου όλα αυτά τα δεδομένα, τα στοιχεία, τα διαγράμματα, οι τάσεις, οι καμπύλες να μην κάμπτουν το φρόνημα του λαού, ώστε να διασφαλιστεί άλλη μια φορά και να ακουστεί στα πέρατα της οικουμένης πως οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες και καμία απολύτως επίπτωση στην ευπραγία των συμπατριωτών μας να μην μπορεί να έχει ο ξενοκίνητος ιός…
Αλλά για να μπορείς να δίνεις τη μάχη με τέτοιους όρους και τέτοιους εμπνευσμένους και εμπνέοντες τον λαό συνεργάτες δεν πρέπει να είσαι ουραγός των εξελίξεων, δεν πρέπει να λειτουργείς σαν μάζα… Πρέπει να έχεις και διορατικότητα και αυτενέργεια και αυτόνομη φωνή. Και αν οι άλλοι –μεταξύ αυτών και ο ιός- δεν το καταλαβαίνουν, ώστε να χορέψουν με τον ρυθμό που τους παίζεις, τουλάχιστον εσύ να καταθέτεις στεφάνι στα θύματα της αναρχικά λειτουργούσας εργοδοσίας αυτόνομα: Σε ώρα διαφορετική από τους άλλους. Πάντα γενναίος… Πάντα ανεξάρτητος… Πάντα ανυπότακτος… Πάντα Τσίπρας…
