Της Έλενας Κορρέ
Στις 4 Δεκεμβρίου έγινε στη Μόσχα η δίκη του φιλελεύθερου φοιτητή Γιεγκόρ Ζούκοφ που βρισκόταν σε κατ' οίκον περιορισμό και κατηγορούνταν για εξτρεμισμό και τρομοκρατία.
Έξω από το δικαστήριο πλήθος εκατοντάδων τραγουδούσε «Είμαστε ο Γιεγκόρ Ζούκοφ!» και «Ατομική ευθύνη και αγάπη!».
Στις 6 Δεκεμβρίου η δικαστής Σ. Ουκναλέβα ανακοίνωσε την ετυμηγορία: Ο Ζούκοφ καταδικάστηκε με αναστολή τριών ετών, του απαγορεύτηκε να αναρτά στο blog του, να διαχειρίζεται websites και να ανεβάζει βίντεο όπου να κριτικάρει την κυβέρνηση του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν. Δεν θα μπορεί να θέσει υποψηφιότητα στις ρωσικές εκλογές για έξι χρόνια. Ο Γιέγκορ δήλωσε όμως ότι θα παραμείνει πολιτικά ενεργός. Και ότι το ρωσικό πολιτικό σύστημα είναι ένας καταπιεστικός θεσμός.
Ο Ζούκοφ συνελήφθη από τις Αρχές όταν ανέβασε βίντεο για μια διαμαρτυρία και κατηγορήθηκε ότι υποκίνησε μαζικά σε εξεγέρσεις. Η υπόθεση έκλεισε λόγω έλλειψης αποδείξεων ότι συνέβησαν εξεγέρσεις πραγματικά. Δεν σταμάτησαν όμως εκεί. Κατηγόρησαν το Ζούκοφ ότι πυροδότησε τον εξτρεμισμό με βίντεό του στο YouTube για να ρίξει την κυβέρνηση.
Ο Ρωσικός Οικονομικός Ελεγκτικός Οργανισμός τον περιέλαβε στη λίστα των εξτρεμιστών και τρομοκρατών και μπλόκαρε τους τραπεζικούς λογαριασμούς του. Ο Ζούκοφ δήλωσε αθώος λέγοντας ότι παρότι θεωρεί μέλη της ρωσικής πολιτικής ελίτ αντιπάλους του, δεν παρακίνησε σε βία, αντίθετα κάλεσε σε αυστηρά ειρηνικές διαδηλώσεις. Στον λόγο του, τον οποίο παρακολούθησε όλη η Ρωσία online, είπε:
«Δεν είμαι εξτρεμιστής. Η ρωσική κυβέρνηση σήμερα θεωρεί τον εαυτό της ως τον τελευταίο υπερασπιστή των παραδοσιακών αξιών, της οικογένειας, του πατριωτισμού, στο όνομα της χριστιανικής πίστης. Η ηθική του χριστιανισμού περιλαμβάνει δύο αξίες. Η πρώτη είναι η ατομική ευθύνη. Είναι η ιστορία ενός ατόμου που σήκωσε όλο τον πόνο του κόσμου στους ώμους του. Η δεύτερη είναι η αγάπη. Η κοινωνία που χτίζεται πάνω στην αγάπη είναι η πιο δυνατή. Πάρε τον σταυρό σου πάνω στους ώμους σου και ακολούθησε τα όνειρά σου. Γίνε ήρωας. Μην υποκλίνεσαι σε δεσπότες.
Σήμερα το 10% των πλουσιότερων Ρώσων κρατάει το 90% του πλούτου στα χέρια της. Κάποιοι είναι αξιοσέβαστοι πολίτες, αλλά ο περισσότερος απ'' αυτόν τον πλούτο κερδήθηκε μέσα από διαφθορά και όχι από τίμια δουλειά.
Επειδή καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούν να ανθίσουν επαγγελματικά, οι Ρώσοι άντρες πίνουν μέχρι θανάτου ή αυτοκτονούν. Το 1/3 των οικογενειών στη Ρωσία είναι μητέρες μόνες. Το αλκοόλ στη Ρωσία είναι φτηνότερο από τα βιβλία.
Στη χώρα μας δεν έχει αναπτυχθεί η ατομική ευθύνη. Και αν πάει να δημιουργηθεί συλλογική δράση, η Ασφάλεια την εκλαμβάνει ως απειλή. Δεν τους νοιάζει αν υπερασπίζεσαι τα ανθρώπινα δικαιώματα ή αν θες να προστατέψεις τη φύση, θα σε χαρακτηρίσουν πράκτορα των ξένων. Γίναμε ένα έθνος που ξέχασε πώς να αγαπάει.
Επιθυμώ να δω την ευθύνη και την αγάπη στους συμπολίτες μας. Γι' αυτό δεν κάλεσα ποτέ σε βία. Η βία μάς δένει τα χέρια και οδηγεί σε ανευθυνότητα.
Είμαι χαρούμενος που μου δόθηκε η ευκαιρία να υποστώ αυτή τη δίκη, να υποφέρω, στο όνομα των αξιών που έχω στην καρδιά μου. Αξιότιμη κυρία δικαστή, όσο πιο τρομακτικό θα είναι το μέλλον μου, τόσο πιο πλατιά θα χαμογελώ προς την κατεύθυνσή του. Σας ευχαριστώ».
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Φιλελεύθερο στις 16 Δεκεμβρίου.
