Τα deal στον χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης πρέπει να προχωρήσουν πάση θυσία. Ακόμη κι αν πέσουν κορμιά. Ακόμη κι αν οι τραπεζίτες «υποχρεωθούν» να κουρέψουν δάνεια ή ακόμη και να τα χαρίσουν, ανταλλάσσοντάς τα με... διαφήμιση. Σημασία για ένα καθεστώς έχει να ελέγχει την ροή της πληροφορίας. Ή όπως αλλιώς λέγεται, αύριο θα ξημερώσει μία κανονική ημέρα...
Η διαπλοκή υπήρχε, ως γνωστό, μόνο επί των ημερών των προηγούμενων κυβερνήσεων. Στις μέρες του σοσιαλισμού δεν υπάρχει διαπλοκή. Υπάρχουν μόνο οι δυνάμεις εκείνες που οικοδομούν την κοινωνία του μέλλοντος. Μία κοινωνία χωρίς διαφωνίες και παραφωνίες. Για παράδειγμα, μπορεί κάποιος να έχει δύο ή τρείς ποδοσφαιρικές ομάδες στην κατοχή του; Η απάντηση είναι ότι… εξαρτάται!
Η Ελευθεροτυπία είναι καλή, αρκεί να μην μας κάνει κριτική. Ο Τύπος είναι αναγκαίος, αρκεί να μην είναι απέναντί μας. Ο δημοσιογράφος είναι ανεξάρτητος μόνο αν είναι μαζί μας! Αυτές είναι οι αρχές που διέπουν τις σχέσεις της εκάστοτε εξουσίας με τον Τύπο. Όταν οι πολιτευτές είναι στην αντιπολίτευση οι σχέσεις τους με τον Τύπο είναι άριστες. Το πρόβλημα αρχίζει και δημιουργείται όταν η αντιπολίτευση γίνει κυβέρνηση. Και πολύ περισσότερο όταν η κυβέρνηση επιδιώξει να γίνει καθεστώς. Γι' αυτό κι ένας δημοσιογράφος δεν μπορεί να έχει καλές σχέσεις με την εξουσία. Είναι αφύσικο!
Σήμερα ο Τύπος βρίσκεται στην χειρότερη κατάσταση που έχει ποτέ βρεθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Οι συνήθειες του καταναλωτικού κοινού έχουν ευνοήσει την ανάπτυξη μέσων που προσφέρονται δωρεάν στην τηλεόραση και στο internet. Κατά συνέπεια, τα Μέσα εξαρτώνται περισσότερο απ' ότι στο παρελθόν από την διαφήμιση! Με την κρίση να έχει διαλύσει την διαφημιστική αγορά, τα Μέσα αναζητούν διεξόδους για την επιβίωσή τους, όπως ο εξαρτημένος από τα ναρκωτικά την επόμενη δόση του! Είναι οι τέλειες συνθήκες για την εξουσία για να οικοδομήσει σχέσεις «εμπιστοσύνης» με τα Μέσα Ενημέρωσης.
Υπάρχει κι ένα ακόμη πρόβλημα! Η ξέφρενη «ανάπτυξη» των ετών που προηγήθηκαν της κρίσης έγινε με χρήματα του τραπεζικού συστήματος. Δόθηκαν πολλά δάνεια, δυσανάλογα του μεγέθους των εταιρειών. Κι αυτό συνέβη για τον ίδιο ακριβώς λόγο που γίνεται πάντα! Η εξουσία λατρεύει να ελέγχει τα Μέσα Ενημέρωσης! Ή αλλιώς, λέγε με διαπλοκή. Τα δάνεια αυτά «πνίγουν» σήμερα τα Μέσα. Βέβαια, οι επιχειρηματίες του χώρου δεν παραλείπουν να λένε ότι πληρώνουν κανονικά τις δόσεις τους. Ναι, αλλά ποιες δόσεις και μετά από πόσους διακανονισμούς. Δηλαδή, πληρώνουν αυτό που έχουν συμφωνήσει. Το ερώτημα είναι αν τους ίδιους διακανονισμούς έχουν κάνει οι τράπεζες σε άλλους πιο… κοινούς θνητούς.
Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους! Οι υπερχρεωμένες επιχειρήσεις του Τύπου δεν μπορούν να επιβιώσουν δίχως ένα γενναίο κούρεμα των δανείων τους. Η άλλη λύση είναι να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους και να ξεκινήσουν από την αρχή. Και στις δύο αυτές «λύσεις» υπάρχουν προβλήματα. Στο κούρεμα θα πρέπει να βρεθούν οι τραπεζίτες εκείνοι που θα υπογράψουν. Και στην εκκίνηση νέων επιχειρήσεων θα πρέπει κάποιος να απαντήσει στο μέλλον αν η χρεοκοπία των παλαιών ήταν δόλια ή όχι. Υπάρχει και μία τρίτη λύση! Να ξεκινήσουν νέοι και αμόλυντοι! Αυτό ίσως είναι κάτι ενδιαφέρον, κυρίως για τον χώρο της τηλεόρασης...
Ανάμεσα σε όλους αυτούς, όμως, υπάρχουν και ορισμένοι που έχουν ιδιαίτερα μεγάλη οικονομική επιφάνεια και οι οποίοι βρίσκουν αυτή την περίοδο μία μοναδική ευκαιρία για να ξεκαθαρίσουν το τοπίο σε όφελός τους. Ο ανταγωνισμός δεν έχει την ίδια οικονομική δύναμη και δεν μπορεί να τους αντιμετωπίσει. Γι' αυτούς είναι το καλύτερο timing για να γίνουν τα deals στον χώρο του Τύπου. Δηλαδή, να προχωρήσουν οι άδειες της τηλεόρασης. Κι αν η κατοχή των δύο ή τριών ποδοσφαιρικών ομάδων έχει σχέση με το στοίχημα και πιθανές δικαστικές εμπλοκές σε ένα ευνοούμενο κράτος, η συμμετοχή σε περισσότερα από ένα (ή έστω και μόνο σε ένα) τηλεοπτικό κανάλι δίδει απίστευτη πολιτική δύναμη.
Θανάσης Μαυρίδης
