Ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει ένα προβάδισμα όταν επιχειρηματολογεί για την πολιτική που θα ακολουθήσει: Είναι περίπου η πολιτική των δανειστών. Και η οποία ταιριάζει περισσότερο στη δεξιά παράταξη παρά σε οποιαδήποτε άλλη. Όμως, ο πρόεδρος της ΝΔ στηρίζει το πρόγραμμά του στην αντίστοιχη βεβαιότητα: Ότι θα πείσει τους εταίρους να δεχτούν την πολιτική του. Εδώ κάνει λάθος. Γιατί οι εταίροι στηρίζουν Τσίπρα μονοκούκι. Για πολύ συγκεκριμένους λόγους.
Ο βασικός λόγος είναι αυτός που ζούμε εδώ και 2 χρόνια και τον οποίο περιέγραψε προχτές ο Guardian σε ένα άρθρο του για τον Έλληνα πρωθυπουργό, την πολιτική του και τους Ευρωπαίους ηγέτες. Έγραψε η εφημερίδα:
«Σε αντίθεση με τους προκατόχους του, ο κ.Τσίπρας έχει λάβει πρωτοφανή υποστήριξη από συναδέρφους του ηγέτες της ΕΕ. Οι τελευταίοι γνωρίζουν ότι μόνο ένας αριστερός θα μπορούσε να περάσει την εξοντωτική λιτότητα που ζητήθηκε από τους Έλληνες και τώρα είναι απελπισμένοι να αποδείξουν ότι, πέρα από την αδυσώπητη παρακμή, η Ευρώπη επιστρέφει- με το πιο αδύναμο μέλος της ακόμα στις τάξεις της».
Οι δανειστές ξέρουν και κάτι ακόμα: Ότι μόνο ένας απελπισμένα διψασμένος για εξουσία σαν τον κ. Τσίπρα θα έκανε και θα κάνει ό,τι ακριβώς του ζητάνε προκειμένου να διατηρήσει την καρέκλα του. Όπως κάνει μέχρι σήμερα και θα κάνει και στο μέλλον.
Ξέρουν επίσης, ότι την επόμενη μέρα μιας εκλογής Μητσοτάκη, κάθε πολιτική τους (γιατί η πολιτική είναι δική τους) θα πετροβολείται στους δρόμους από τους δήθεν επαναστάτες του ΣΥΡΙΖΑ και της ακροδεξιάς και θα υπονομεύεται στις υπηρεσίες και στις μονάδες από τον φρεσκοδιορισμένο στρατό που θα υπερασπίζεται τη θεσούλα του. Ενώ σήμερα καρκινοβατεί μεν, αλλά «βατεί».
Κι αυτό συμβαίνει γιατί το Μαξίμου, πατώντας ως συνήθως σε δύο βάρκες, αφήνει να εκφραστούν πρώτα οι αντιδράσεις όσων θέλει να σκυλέψει την ψήφο από τα αριστερά, για να τους πουλήσει μετά από λίγο, υλοποιώντας όσα πριν εξόρκιζε! Την έμαθαν όλοι πλέον τη συνταγή. Κυρίως, οι ξένοι πάτρωνές του. Και ησυχάζουν.
Αν ο Κυρ. Μητσοτάκης, λοιπόν, έχει κατά νου να στηρίξει την οικονομική του πολιτική στην πειθώ επί των δανειστών, έχασε. Δεν θα βρουν πιο συμφέροντα υπηρέτη από τον κ. Τσίπρα. Και δεν θα μπορέσει να εφαρμόσει τίποτε από όσα είπε στην προχτεσινή του ομιλία, με πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% και σφαγιασμό εισοδημάτων και δικαιωμάτων ως το 2022 ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, που περιλαμβάνει το 4ο Μνημόνιο που υπέγραψε ο κ. Τσίπρας.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης, όμως, έχει και άλλον έναν αντίπαλο στο δρόμο προς μια κατ αυτόν «επιτυχή διακυβέρνηση»: Τα καπετανάτα στο κόμμα του. Το ένα από τα οποία- το ισχυρότερο- στηρίζει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Και το οποίο έχει εκφρασμένη μια πιο φιλολαϊκή πολιτική από τη νεοφιλελεύθερη του προέδρου του κόμματος. Της λεγόμενης «λαϊκής δεξιάς».
Αυτό το κομμάτι και ο Κ. Καραμανλής αποτελούν, εκτός των άλλων και κόκκινο πανί για τους δανειστές και εταίρους για δύο λόγους κυρίως: Για την εγκληματική επιπολαιότητα με την οποία έριξε τη χώρα στα βράχια το 2009 και για τη σαφή πολιτική ίσων αποστάσεων με τη Ρωσία.
Το δεύτερο, του κ. Σαμαρά αποτελεί κόκκινο πανί και για τους προεδρικούς και για τους δανειστές, που θεωρούν ότι ο πρώην πρωθυπουργός τους «πούλησε», αρνούμενος να δεχτεί μέτρα που απαιτούσε ο Σόϊμπλε, παρά το γεγονός ότι είχε δώσει τη βεβαιότητα στη γερμανική κυβέρνηση ότι είναι απολύτως πειθήνιος.
Έτσι, η ομογάλακτος των δανειστών ελληνική δεξιά, που είναι, όπως κι αυτοί, εχθρός του κρατισμού, του «πολύ συνδικαλισμού», των «πολλών κοινωνικών δικαιωμάτων», των «πολλών εργασιακών δικαιωμάτων» και φίλος των επενδύσεων και της χαμηλής φορολογίας και των χαμηλών αμοιβών για να «δουλεύουν οι επιχειρήσεις», έχει απέναντί της το διεθνές κεφάλαιο, που αντιπροσωπεύουν και εξυπηρετούν η ευρωπαϊκή τρόϊκα και
το ΔΝΤ!!!
Αυτό το φαινομενικά σχιζοφρενικό συμβαίνει επειδή όλα αυτά στην πράξη τα προσφέρει αμαχητί ο… αριστερός ΣΥΡΙΖΑ, με ένα επιπλέον πλεονέκτημα: Κρατάει το λαό και τις οργανώσεις του ευνουχισμένους στα σπίτια τους. Παθητικά θύματα μιας ηλίθιας εξοντωτικής οικονομικής πολιτικής.
Αν ο Κυρ. Μητσοτάκης στηρίζει την επιτυχία του προγράμματός του στη συγκατάνευση των δανειστών, μάλλον πρέπει να το ξανασκεφτεί. Έχουν άλλο στήριγμα, πιο συμφέρον.
Αλλά, ίσως πρέπει να ξανασκεφτεί και την έφοδο στην εξουσία: Η μεγαλύτερη τιμωρία για τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι να εφαρμόσει ο ίδιος τις σφαγές των συντάξεων και των μισθών και τις απολύσεις στο δημόσιο και την ακόμα μεγαλύτερη κατάργηση εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Τα οποία έχει υπογράψει και δεσμευτεί ότι θα εφαρμοστούν από το 2018 και μέχρι το 2022! Και τα οποία καθυστερεί να εφαρμόσει ποντάροντας ότι θα τα εφαρμόσει η δεξιά παρένθεση του Κυρ. Μητσοτάκη. Την οποία θα ανατρέψει με την επόμενη εκλογή προέδρου Δημοκρατίας!!! Και με την επακόλουθη απλή αναλογική!
Ο λαός πρέπει να βλέπει στην πράξη ποιος είναι εχθρός του και ποιος φίλος του. Ας μη βιάζεται ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Γιατί ο λαός, εκτός που πέρασε από το «δεν πρέπει να ξεχνά τι σημαίνει δεξιά», δεν πρέπει να ξεχάσει και τι σημαίνει αριστερά των κκ Τσίπρα, Κουρουμπλή και Καρανίκα.
Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης
