Έχουν ένσταση και άποψη για τα πάντα. Από το μέγεθος των φορτηγών ψυγείων, μέχρι το σχεδιασμό και τη διαχείριση των logistics για τα εμβόλια της Pfeizer. Και από τα ψυκτικά συστήματα, μέχρι την επικοινωνιακή πολιτική που θα έπρεπε να ακολουθεί η κυβέρνηση για να πείσει το αντιεμβολιαστικό κίνημα των εργαζομένων στα κρατικά νοσοκομεία.
Και δεν θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι διαφορετικά. Τα επίσημα και ανεπίσημα συριζoτρόλς, αλλά και η κεντρική αφήγηση του Σύριζα έκτισαν ένα ολόκληρο κίνημα αντίστασης κατά της κυβέρνησης, από την αρχή της πανδημίας. Με την κρυφή ελπίδα, τα πράγματα να στραβώσουν και να οδηγηθεί η χώρα σε μια χαοτική κατάσταση. Σε μια κατάσταση, από την οποία ο Σύριζα νόμιζε ότι θα βγει κερδισμένος.
Το αποτέλεσμα; Μια ήττα κατά κράτος. Όλα τα σενάρια τους, ανατράπηκαν. Όλες οι ελπίδες τους χάθηκαν. Και τώρα ασχολούνται με το πόσο μεγάλα ή μικρά είναι τα φορτηγά και οι ψυκτικοί θάλαμοι που μεταφέρουν τα εμβόλια, το πως θα γίνει η διανομή των εμβολίων στη χώρα και σε ποια θερμοκρασία λιώνει ο ξηρός πάγος. Μη γνωρίζοντας φυσικά ότι ο ξηρός πάγος δεν λιώνει, αφού η μόνη επαφή τους με την έννοια του ξηρού πάγου, είναι η λέξη «ξηρός», που παραπέμπει στους ήρωες τους, στην 17 Νοέμβρη.
Ακόμα και η χθεσινή στροφή 1800 του Αλέξη Τσίπρα που ανέφερε ότι «θα πρέπει όλοι μας, με το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί, να σπεύσουμε, δεν υπάρχει λόγος επιφύλαξης, πρέπει όλοι μαζί να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ξαναπάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας», ήρθε πολύ αργά και είναι πολύ λίγη.
Ήρθε πολύ αργά και είναι και πολύ λίγη, καθώς ακόμα ηχούν στα αυτιά μας οι δηλώσεις του ιδίου στις 2 Νοεμβρίου, στις οποίες κατηγορούσε τον πρωθυπουργό λέγοντας ότι «την ίδια στιγμή ο κ. Μητσοτάκης πουλάει ελπίδα, λέγοντας δήθεν ότι έχει εξασφαλίσει -και μάλιστα δωρεάν- ένα εμβόλιο που δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί».
Ακόμα και η έστω και μασημένη αναφορά του, στο «μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί», δεν μπορεί να εξαφανίσει το δηλητήριο περί της «αντιδημοκρατικής ατομικής ευθύνης», το οποίο χρησιμοποιούσε το σύνολο της ηγετικής ομάδας του Σύριζα μήνες τώρα.
Μπορούμε να ξεχάσουμε τις δηλώσεις του υπαρχηγού της εσωκομματικής ομάδας των 57, στις οποίες ανέλυε, ότι τα αίτια της πανδημίας ανάγονται στην βάναυση παραβίαση της άγριας φύσης από τον άνθρωπο και ότι η πανδημία έδειξε τα όρια της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που επί 40 χρόνια κάλπαζε σε ολόκληρο τον πλανήτη, προκαλώντας τελικά τεράστιες κοινωνικές ανισότητες παρά την συνεχή εκτόξευση του παγκόσμιου πλούτου;
Όμως σήμερα, η άκρη της βελόνας που θα μας εμβολιάσει, σπάει ταυτόχρονα την ομιχλώδη ιδεοληπτική φούσκα, των μαρξιστικών απολιθωμάτων της χώρας μας, που παραλίγο να πετύχουν να μας πετάξουν έξω από τη Ευρωπαϊκή Ένωση με το διχαστικό δημοψήφισμα, αλλά και τους ανεγκέφαλους λεονταρισμούς, που κατέληξαν σε γαυγίσματα κανίς του καναπέ.
Σε 3 ημέρες συμπληρώνονται 40 χρόνια από τη πλήρη ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ε. Χάρη σε αυτήν την συμμετοχή, βρισκόμαστε ανάμεσα στο γκρουπ των προνομιούχων χωρών της πρώτης γραμμής του μετώπου κατά της πανδημίας, έχοντας εξασφαλίσει την αποφυγή του υγειονομικού εκτροχιασμού. Ταυτόχρονα βρισκόμαστε ανάμεσα στις οικονομικά εύρωστες χώρες, που συγκρότησαν μηχανισμούς ενίσχυσης και ανάκαμψης των οικονομιών τους και των πολιτών τους. Είμαστε ανάμεσα σε αυτούς, που μπορούν βάσιμα να ελπίζουν ότι σε λίγους μήνες, η κανονικότητα θα έχει επιστρέψει και η καθημερινότητα δεν θα ξεκινάει από το δελτίο των συμπολιτών μας που χάνονται, αλλά από τα παραδείγματα της ζωής που ξαναβρίσκει το δρόμο της.
Ευτυχώς για εμάς. Δυστυχώς για την ηγετική ομάδα του Σύριζα.
*Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
