Του Σάκη Μουμτζή
Δεν υπάρχει μόνο το «βαθύ» ΠΑΣΟΚ. Υπάρχει και η «βαθιά» Νέα Δημοκρατία. Ατομα με πολυετή παρουσία και αγώνες μέσα στην παράταξη, που πιστεύουν πως, δικαιωματικά, είναι οι αυθεντικοί εκφραστές των θέσεων της. Οι κάτοχοι της κομματικής αλήθειας.
Και όταν έρθει το αναπόφευκτο πλήρωμα του χρόνου - και αρχίσουν κάποιοι από αυτούς να βάφουν και τα μαλλιά τους - και σημάνει η ώρα της ανανέωσης, αντιδρούν. Δεν μπορούν να αποδεχθούν πως έφτασε η στιγμή της αποστρατείας.
Όλος αυτός ο μηχανισμός έχει την δυνατότητα αναπαραγωγής του, που είναι μια βαθιά συντηρητική συμπεριφορά. Διαθέτει μια κάθετη δομή, με τις εσωτερική ιεραρχία της και τις οριζόντιες εσωκομματικές συνδέσεις της.
Είναι λογικό αυτά τα στελέχη της «βαθιάς» Νέας Δημοκρατίας να έχουν και τις προσβάσεις τους σε τμήμα των φιλικά προσκείμενων προς την παράταξη εφημερίδων, και κάθε φορά που αισθάνονται πως απειλείται η ύπαρξη τους, να ενεργοποιούν αυτές τις προσβάσεις.
Αντιδρώντας σε κάθε απόπειρα ανανέωσης όχι μόνον σε επίπεδο στελεχών, αλλά και σε επίπεδο ιδεών, επικαλούνται τις σταθερές αρχές της παράταξης, όπως βέβαια αυτοί τις ερμηνεύουν.
Μάλιστα λένε, «εμείς είμαστε τριάντα χρόνια στο κόμμα και είδαμε έξι αρχηγούς. Και μπορεί να δούμε και άλλους έξι». Έχουν μιαν ιδιοκτησιακή αντίληψη για την παράταξη, που εξελίσσεται σε μια πρακτική η οποία αντιδρά σε κάθε αλλαγή. Αυτό είναι καταστροφικό.
Κρατεί στο περιθώριο πρόσωπα και ιδέες που εκφράζουν το καινούργιο, που αντιμάχεται το παλιό που εκφράζουν αυτοί. Και δίνουν έναν αγώνα χαρακωμάτων.
Αυτές τις σκέψεις έκανα, όταν είδα χθες ένα προβοκατόρικο πρωτοσέλιδο εφημερίδας που, υποτίθεται, πως υποστηρίζει την παράταξη. Ανακάλυψε έριδες και εσωκομματικές αντιπαλότητες, καθώς μεγέθυνε τις, απαραίτητες, σε κάθε φιλελεύθερο κόμμα διαφορετικές προσεγγίσεις επί μέρους θεμάτων, παρουσιάζοντας έτσι μιαν εικόνα διάλυσης.
Προφανώς, η «βαθιά» Νέα Δημοκρατία βλέπει πως με το Συνέδριο και τις διαδικασίες του ανοίγει ο δρόμος για τον επανακαθορισμό των ισορροπιών. Κάτι που δεν το επιθυμεί. Και ενεργοποιεί τους φίλα προσκείμενους δημοσιογράφους, για να υπονομεύσουν την προσπάθεια της ανανέωσης.
Φαίνεται πως δεν καταλαβαίνουν πως το ζητούμενο δεν είναι η νίκη στις προσεχείς εκλογές. Αυτή είναι δεδομένη. Το μεγάλο στοίχημα της φιλελεύθερης παράταξης είναι η επόμενη ημέρα της νίκης.
Δηλαδή, με ποιο πρόγραμμα αυτή θα κυβερνήσει και σε ποιες αρχές αυτό θα στηριχτεί. Και αυτά τα ζητήματα δεν μπορούν να λυθούν μετά τις εκλογές. Αυτά τα ζητήματα θα λυθούν τώρα, ώστε ο πολίτης να έχει μια σαφή εικόνα για το τι θα ψηφίσει. Εν λευκώ επιταγές δεν υπάρχουν πια, γιατί δεν κυκλοφορούν πλέον επιταγές. Ο ψηφοφόρος δίνει την ψήφο του μόνον «μετρητοίς».
Το Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας θα σηματοδοτήσει την ανανέωση στελεχών που επιθυμεί όλος ο κόσμος. Θα εμφανισθούν νέοι άνθρωποι, όχι με Καρανίκεια βιογραφικά, αλλά με τα ένσημα τους και την διάθεση να προσφέρουν.
Οι «παλιές καραβάνες» -όχι βέβαια όλες- σιγά –σιγά εν τιμή θα αποχωρήσουν. Αυτός είναι ο απαράβατος όρος για μια καλή και επιτυχημένη διακυβέρνηση.
ΥΓ. Μόλις πληροφορήθηκα την επίσημη ενημέρωση για τις αλλαγές στο επικοινωνιακό επιτελείο του κόμματος. Άριστες επιλογές που φανερώνουν πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης συλλαμβάνει τα μηνύματα των καιρών.
Κυριάκο, και άλλα τέτοια!
