Του Σάκη Μουμτζή
Πολλά γεγονότα συνέπεσαν τις πρώτες ημέρες του Αυγούστου, κάτι που είναι ασυνήθιστο σε ομαλές πολιτικές περιόδους. Γεγονότα που πυροδοτούν ένταση, καθώς προσπαθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσω αυτών, να ανοικοδομήσει το καταρρακωμένο αριστερό προφίλ του. Έτσι έχουμε:
1. Την επανεμφάνιση στην επικαιρότητα της υπόθεσης της εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές. Το συγκεκριμένο θέμα αποτέλεσε μια από τις σημαίες του ΣΥΡΙΖΑ, που συνέδεε το κόμμα αυτό με τα κινήματα κοινωνικής κριτικής και τον χώρο των λεγόμενων αντι-εξουσιαστών. Συγχρόνως, πάνω στην ακύρωση αυτής της επένδυσης φτιάχτηκαν καριέρες αρκετών στελεχών του.
Τώρα, το επαναφέρει στην επικαιρότητα ένας υπουργός που δεν διακρίνεται για τον φανατισμό του και που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει στην αποχώρηση των Καναδών από την Ελλάδα. Ο συμβολισμός κυριαρχεί επί της ουσίας, χαρακτηριστικό γνώρισμα των ιδεοληπτικών.
2. Όλη αυτή η συζήτηση για την σημαία, το θρήσκευμα, τις μαθητικές παρελάσεις, που δίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ την ευκαιρία να υπενθυμίσει τις αριστερές καταβολές του, δίνοντας χώρο στον συνεταίρο του να υπενθυμίσει, αναίμακτα για την συγκυβέρνηση, τις δικές του υπέρ-συντηρητικές ρίζες. Και κάπου στην μέση πιεσμένη η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να πει τα ανείπωτα.
Μια επιτυχημένη τακτική, μέσα στο κατακαλόκαιρο, που αν δεν την αξιοποιήσει αμέσως πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πάει χαμένη. Ίσως αυτήν την κίνηση, δηλαδή τον ταυτόχρονο διεμβολισμό της Νέας Δημοκρατίας τόσο από αριστερά όσο και από δεξιά, να την δούμε να επαναλαμβάνεται λίαν συντόμως.
Ας το έχουν υπ΄όψη στην Πειραιώς για να μην «τσιμπήσουν» σε δήθεν αντιθέσεις μεταξύ των συνεταίρων. Αντιθέσεις δεν υπάρχουν.Υπάρχει κατανομή ρόλων και ταυτότητα συμφερόντων.
3.Η περίπτωση του διορισμού του Παππά πατρός στην προεδρία του ΟΑΣΘ. Δεν υπήρχαν επιστήμονες Θεσσαλονικείς του χώρου της Αριστεράς, άξιοι να αναλάβουν αυτό το πόστο; Υπήρχαν.
Δεν γνώριζε η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ πως αυτός ο διορισμός θα προκαλούσε μεγάλες αντιδράσεις και θα αποδομούσε για μια ακόμα φορά το εξυγιαντικό προφίλ της; Το γνώριζε. Τότε γιατί προχώρησε σε αυτήν την κίνηση;
Γιατί ο Σ.Παππάς, άτομο της απολύτου εμπιστοσύνης, έχει διπλό ρόλο. Να αναδείξει τυχόν σκάνδαλα και ευθύνες των προηγούμενων διοικήσεων και να διαχειρισθεί όλα τα πλεονεκτήματα που έχει για μια κυβέρνηση, ένας κρατικοποιημένος οργανισμός.
Πάνω σε αυτήν την κομματική διαχείριση θα προσπαθήσει ο Σ.Παππάς και τα ελάχιστα τοπικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να ανασυγκροτήσουν το κόμμα τους. Ως γνωστόν αυτό, μετά την διάσπαση του 2015 ουσιαστικά δεν υφίσταται, καθώς σχεδόν όλα τα στελέχη της Θεσσαλονίκης προσχώρησαν στην ΛΑΕ.
Και η Θεσσαλονίκη είναι πολύ μεγάλη πόλη για να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ οργανωτικά ανύπαρκτος.
Ο πρόεδρος του ΟΑΣΘ, πολύ δε περισσότερο ενός κρατικοποιημένου ΟΑΣΘ, έχει την ευχέρεια να προσλαμβάνει, να μοιράζει χρήμα, να διαπραγματεύεται χρήμα, να προΐσταται δύο χιλιάδων εργαζομένων που μαζί με τις οικογένειες τους, αποτελούν ένα υπολογίσιμο πολιτικό μέγεθος.
Μπορεί όλο αυτό το σκηνικό να παραπέμπει σε εκλογές; Υπό φυσιολογικές συνθήκες, όχι. Από την στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε την δεύτερη αξιολόγηση, η υπογραφή της τρίτης, είναι μονόδρομος, με ό,τι αυτό σημαίνει.
Όμως, κανένας δεν γνωρίζει πώς θα είναι το τοπίο μετά τις γερμανικές εκλογές. Κανένας δεν γνωρίζει τι θα δείξουν οι πρώτες φθινοπωρινές δημοσκοπήσεις. Κανένας δεν γνωρίζει τι θα συμβεί στον κρίσιμο χώρο της κεντροαριστεράς.
Ίσως, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να σχεδιάζει την προσφυγή στις κάλπες για να προλάβει τα χειρότερα. Ίσως.
