Του Σάκη Μουμτζή
Μέσα σε λίγες ημέρες είχαμε την εξάρθρωση της σπείρας των Γεωργιανών κακοποιών, την σύλληψη του τρομοκράτη-βομβιστή και την εξιχνίαση της δολοφονίας του δικηγόρου Ζαφειρόπουλου. Τρεις σημαντικές επιτυχίες, που φανερώνουν τον επαγγελματισμό και την ποιότητα των στελεχών της Ελληνικής Αστυνομίας.
Είναι ηλίου φαεινότερον πως οι διωκτικές αρχές αφέθηκαν απερίσπαστες να δράσουν, χωρίς καμιά κυβερνητική παρέμβαση. Άλλωστε και οι τρεις υποθέσεις ήταν ανώδυνες πολιτικά για την κυβέρνηση, καθώς οι δύο ήταν αμιγώς ποινικού χαρακτήρα. Η δε τρίτη, αυτή του τρομοκράτη, είχε κινήσει και το ενδιαφέρον των Γερμανικών αρχών ασφαλείας, γιατί ο Β.Σόιμπλε ήταν ένας από τους παραλήπτες των τρομο-φακέλων. Συνεπώς, και να ήθελαν κάποιες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ την συγκάλυψη της συγκεκριμένης υπόθεσης, αυτή είχε ήδη λάβει και διεθνή διάσταση.
Τίθεται, έτσι, το ερώτημα. Γιατί η Αθήνα, κυρίως, παρουσιάζει μιαν εικόνα ανομίας; Γιατί αφήνονται ανενόχλητοι οι ερυθροτραμπούκοι να δέρνουν, να καταστρέφουν, να επιτίθενται ατιμώρητοι κατά των οργάνων της τάξεως;
Μάλιστα, αποθρασυμένοι από την αδράνεια της Αστυνομίας, έφτασαν στο σημείο να συγκροτήσουν περίπολα που αναζητούσαν αυτούς που, φυσιογνωμικά, είχαν χαρακτηριστικά που δεν τους άρεζαν.
Κάπως έτσι ξυλοκοπήθηκαν οι Ευέλπιδες στο Μοναστηράκι και άλλοι πολίτες στην Αθήνα και ένας ποδηλάτης στην Θεσσαλονίκη. Η Αστυνομία σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, και σε άλλες τόσες, ωσεί παρούσα. Απλός παρατηρητής των γεγονότων.
Πώς συμβαδίζει η αποτελεσματικότητα στην διαλεύκανση εγκληματικών πράξεων αμιγώς ποινικού χαρακτήρα και η αδράνεια σε εγκληματικές πράξεις, με έντονο το ακροαριστερό ιδεολογικό χρώμα, που διαπράττονται μάλιστα, μπροστά στα μάτια των ανδρών των Σωμάτων Ασφαλείας;
Είναι ολοφάνερο πως η αντίληψη που υπάρχει σε συγκεκριμένα υψηλόβαθμα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για το πώς αντιμετωπίζονται αυτές οι πράξεις βίας, αποτελεί τον ανασταλτικό παράγοντα στην δράση των δυνάμεων της τάξεως.
Τι πιστεύουν λοιπόν αυτά τα στελέχη; Εχουν σχηματίσει την άποψη πως αυτές οι ακροαριστερές ομάδες συγκροτούν συλλογικότητες με τις οποίες οφείλει να συζητεί η κυβέρνηση και να μην καταστέλλει τις παράνομες δράσεις τους. Και αυτό γίνεται γιατί υπάρχει μεταξύ τους μια ιδεολογική συγγένεια, έστω απομακρυσμένη. Πάντως είναι συγγενείς.
Συγχρόνως, συγκεκριμένες ομάδες μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν δεθεί με αυτές τις «συλλογικότητες» από τον Δεκέμβριο του 2008, όταν με την ανοχή της τότε κυβέρνησης πυρπολήθηκε η Αθήνα. Δηλαδή, τους συνδέουν κοινοί αγώνες.
Γι΄αυτό και οι άνωθεν εντολές που έλαβε ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως καθιστούν την Ελληνική Αστυνομία θεατή των δράσεων αυτών των ακροαριστερών ομάδων.
Μάλιστα, οι καθιερωμένες «παραστάσεις» της Παρασκευής στην Χαριλάου Τρικούπη και στο Πολυτεχνείο στρέφονται αποκλειστικά κατά των ανδρών των σωμάτων ασφαλείας που φρουρούν την περιοχή, σαν είναι συνοριακές δυνάμεις που προσπαθούν να αποτρέψουν την εισβολή του στρατού του κράτους των Εξαρχείων.
Η ετοιμότητα και η επάρκεια της Αστυνομίας αποδεικνύει πως αν υπάρξει πολιτική βούληση, αυτά τα φαινόμενα μαζικής και παρατεταμένης ανομίας μπορεί να εκλείψουν άμεσα.
Το επιχειρησιακό σχέδιο εκπονείται μέσα σε λίγες ώρες. Η πολιτική κάλυψη λείπει. Ας γνωρίζει η φιλελεύθερη κυβέρνηση, που θα προκύψει από τις εκλογές, πως οι συγκεκριμένες κατασταλτικές ενέργειες θα της προσφέρουν, πέραν όλων των άλλων, και σημαντικό πολιτικό όφελος.
Η κοινή γνώμη απαιτεί να αφεθεί η Αστυνομία να κάνει την δουλειά της.
