Τα απογοητευτικά αποτελέσματα της διεθνούς εκπαιδευτικής έρευνας PISA (Programme for International Student Assessment), για το επίπεδο και τις γνώσεις των Ελλήνων μαθητών, ίσως να ερμηνεύουν σε κάποιο βαθμό την ανοχή που επιδεικνύει ένα σημαντικό μέρος της κοινής γνώμης, απέναντι στις εκρήξεις αγραμματοσύνης της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι εκρήξεις αυτές, των οποίων η συχνότητα και η έκταση έχουν λάβει διαστάσεις πανώλης, υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να έχουν απαξιωθεί πλήρως από την πλειονότητα των πολιτών. Και δεν υπάρχει λόγος ούτε να τις θυμηθούμε και ούτε να τις επαναλάβουμε, αφού σίγουρα το καλοκαίρι που έρχεται, θα αποτελέσουν την βάση των σεναρίων των επιθεωρήσεων στο Δελφινάριο και σε επαρχιακά αναψυκτήρια.
Όμως το γεγονός, πως αυτές οι συνεντεύξεις και δηλώσεις, έχουν ενταχθεί στη ζωή μας, ως μέρος της κανονικότητας και της καθημερινότητας, θα έπρεπε να μας τρομάζει. Η αποτυχία στην παγκόσμια βαθμολογία αξιολόγησης των Ελλήνων μαθητών, αντικατοπτρίζεται πλήρως στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε δεν έχουν περάσει περισσότερα από τέσσερα χρόνια από την εποχή που οι άνθρωποι που προσπαθούν να ομιλήσουν συλλαβιστά κάποια σπαστά αγγλικά, που αδυνατούν να εκτελέσουν κάποιες βασικές αριθμητικές πράξεις εφαρμόζοντας την απλή μέθοδο των τριών, που παρουσιάζουν μια σαφέστατη αδυναμία επαφής με την ιστορία και τη γεωγραφία, μας είχαν υποβάλει στην δοκιμασία του διχαστικού δημοψηφίσματος, με το ερώτημα της αποδοχής ή μη, της συμφωνίας για το “Reforms for the completion of the Current Program and Beyond” και για το “Preliminary Debt sustainability analysis”. Λες και οι ίδιοι είχαν αντίληψη, των ερωτημάτων τα οποία έθεταν.
Οι περισσότεροι εκτιμούν, πως η προβολή αυτού του προφίλ της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί μια απλή επαλήθευση του ιδεοληπτικού παγετώνα μέσα στον οποίο κινείται, στην ισχυρή άγνοια βασικών και θεμελιωδών γνώσεων και στην βαθιά αδυναμία αντίληψης και ανάλυσης της πραγματικότητας.
Υπάρχουν και άλλοι, οι οποίοι εκτιμούν ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή πως η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ υιοθετεί συνειδητά αυτό ακριβώς το στυλ, ως επιλογή ταύτισης με τον μέσο Έλληνα πολίτη. Ο πολίτης έτσι, καθρεφτίζει την άγνοια του και την υστέρηση σoυ, όπως καταγράφεται από την έρευνα της PISA, στο πολιτικό πρόσωπο που εκφράζει με το περιεχόμενο και την ουσία των δηλώσεων του την προχειρότητα, την αμάθεια, τα εξόφθαλμα μαθηματικά λάθη και την ισοπέδωση της αξίας της γνώσης, της προσπάθειας και της αριστείας.
Δυστυχώς, με βάση τα αποτελέσματα της διεθνούς εκπαιδευτικής έρευνας PISA, οι Έλληνες μαθητές βρίσκονται σημαντικά πίσω από τον μέσο όρο των μαθητών των χωρών μελών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Υπολείπονται του μέσου όρου, στην κατανόηση κειμένου, στα μαθηματικά και στις φυσικές επιστήμες. Ειδικότερα, περίπου το 33% των μαθητών στις φυσικές επιστήμες, το 27% στην κατανόηση κειμένου και το 36% στα μαθηματικά αδυνατούν να αντεπεξέλθουν ούτε στα πιο απλά προβλήματα.
Αν υπήρχε φυσικά ως αντικείμενο της έρευνας ο αριθμός των καταλήψεων στις οποίες έχουν συμμετάσχει η μαθητές ή ο χαμένος διδακτικός χρόνος από το δημοσιοϋπαλληλικό εκπαιδευτικό προσωπικό, τότε σίγουρα, τόσο οι μαθητές, όσο και το εκπαιδευτικό σύστημα, θα αποκόμιζαν με διαφορά τις πρώτες θέσεις. Άλλωστε τις καταλήψεις και τους συνδικαλιστικούς “αγώνες” των καθηγητών, σιγοντάρει με σθένος η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, την ίδια ακριβώς στιγμή που παρέχει στα δικά της παιδιά την προστασία της ιδιωτικής εκπαίδευσης, την ευκαιρία για καλύτερη μόρφωση, για εργαστήρια, για ομίλους προσωπικής ανάπτυξης, για ξένες γλώσσες, για εξοικείωση με τα STEM (Science,Technology,Engineering,Mathematics) και την προοπτική των σπουδών στο εξωτερικό.
Επομένως, δεν γνωρίζουμε τι είναι χειρότερο; Η ερμηνεία πως η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζεται με αυτήν η ελλειμματική εικόνα, που λειτουργεί ως φάρσα στα μάτια μας; Ή είναι η προσπάθεια ταύτισης της με τον μέσο πολίτη, την ίδια στιγμή που φροντίζει να δώσει στα παιδιά της, τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που πρεσβεύει;
Όταν μια κοινωνία αδυνατεί να μελετήσει, να σκεφτεί και ευρισκόμενη σε αρκετή απόσταση από την κατανόηση των βασικών αρχών της επαγωγικής λογικής, των μαθηματικών και της φυσικής, είναι καταδικασμένη στην συρρίκνωση και στην εξαφάνιση. Όταν μια κοινωνία αρνείται να βγει στο ξέφωτο των εξελίξεων της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, προτιμώντας να παραμένει στα στασιμότητας της σκιάς του δάσους, περιμένει απλά τον λειτουργικό της θάνατο.
Και εδώ βρίσκεται η χαώδης διαφορά ανάμεσα στο πρότυπο που αντιπροσωπεύει ο Πρωθυπουργός και στο πρότυπο που εμφανίζει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Κλείνοντας, θα ήθελα να παρουσιάσω το προφίλ του καλού μαθητή όπως το επεξεργάστηκε η Βίβιαν Ευθυμιοπούλου, από τα ευρήματα της διεθνούς εκπαιδευτικής έρευνας PISA και το παρουσίασε στο FACT : “Προέρχεται από αστική περιοχή, με μορφωμένους γονείς και υψηλό κοινωνικό-οικονομικό-πολιτισμικό επίπεδο. Πήγε σε προνήπιο και παιδικό σταθμό από πολύ μικρή ηλικία, και στο σχολείο απολαμβάνει τα μαθήματα που έχουν σχέση με τις φυσικές επιστήμες, οι οποίες τον ενδιαφέρουν πολύ. Είναι πολύ ευαίσθητος για τα περιβαλλοντικά θέματα, αλλά δεν είναι αισιόδοξος και ανησυχεί πολύ για το μέλλον του πλανήτη. Πηγαίνει σε ιδιωτικό σχολείο, που έχει καλό εξοπλισμό και δασκάλους που προσαρμόζονται ευκολότερα ανάλογα με τις ανάγκες της διδασκαλίας. Δεν πάει φροντιστήριο. Ανήκει σε μια ισχνή μειοψηφία.”
Και διερωτώμαι: Για ποιους ακριβώς, υποτίθεται πως αγωνίζεται άραγε, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ με τα αποτυχημένα οράματα και τα εμμονές της, που σκληραίνουν ακόμα περισσότερο την πραγματικότητα για την μέση ελληνική οικογένεια και τα παιδιά της;
*Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών. Αποποίηση Ευθύνης: Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
