Του Γιάννη Λοβέρδου
Δεν σας κρύβω ότι δεν θα ήθελα να είμαι ούτε ψύλλος στον κόρφο του Κυριάκου, που θα είναι κατά πάσαν βεβαιότητα ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας, μέσα στον επόμενο χρόνο. Και τούτο διότι εξαιτίας της ανευθυνότητας του Τσίπρα και της κυβέρνησης του, η Ελλάδα θεωρώ ότι είναι πολύ πιθανόν να βρεθεί μέσα στους προσεχείς μήνες σε ανάλογη θέση με αυτή του 2010 η του καλοκαιριού του 2015.
Εδώ και καιρό κρούω το κώδωνα του κινδύνου, μολονότι ουδείς στη κυβέρνηση θα τον ακούσει. Η οικονομία ΔΕΝ έχει συνέλθει. Η χρεωκοπία ΔΕΝ έχει αποφευχθεί οριστικά. Οι αγορές ΔΕΝ εμπιστεύονται το ελληνικό κράτος. Τα οικονομικά στοιχεία ΔΕΝ είναι καλύτερα από το 2010. Τα δύσκολα είναι μπροστά μας.
Τα λέω, τα γράφω, τα ξαναγράφω. Δεν είμαι ο μόνος, Αρκετοί αναλυτές δεν συμμερίζονταν τον «ενθουσιασμό» του Αλ. Τσίπρα περί «καθαρής εξόδου» από τα μνημόνια. Εκ των πραγμάτων πλέον ούτε ο ίδιος πραγματικά τον συμμερίζεται, γι' αυτό αν έχετε προσέξει έχει εγκαταλείψει εντελώς τον όρο «Καθαρή έξοδος». Εδώ και βδομάδες ούτε ο ίδιος ούτε οι σύντροφοι του τον αναφέρουν. Αντίθετα, παρά την τεχνητή αισιοδοξία κι ευφορία που προσπαθούν να καλλιεργήσουν περί του «τέλους των μνημονίων», η σκληρή πραγματικότητα ήδη δείχνει το πρόσωπο της. ΟΙ αγορές από τις οποίες πλέον θα χρειάζεται να δανείζεται η Ελλάδα είναι πολύ πιο απαιτητικές και σκληρές κι από την Μέρκελ, κι από τον Σόϊμπλε κι από τον Ντράγκι.
Αρκετοί Έλληνες δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί ότι η Ελλάδα δεν θα πάψει για πολλές δεκαετίες στο μέλλον να χρειάζεται να δανείζεται αρκετά δις ευρώ κάθε χρόνο. Άλλες χρονιές λιγότερα άλλες περισσότερα για να μπορέσει να αντιμετωπίζει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες. Κι αυτός ο δανεισμός δεν θα γίνεται πλέον από τα κράτη της ευρωζώνης η από το ΔΝΤ, αλλά από τις αγορές, που είναι ιδιώτες (τράπεζες, αμοιβαία κεφάλαια, συνταξιοδοτικά κεφάλαια, πολίτες ημεδαποί κι αλλοδαποί κοκ). Ολοι αυτοί πρέπει να αγοράζουν με λογικά επιτόκια που θα μπορούμε να ξεπληρώνουμε, τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Αν όλοι αυτοί δεν έχουν εμπιστοσύνη στο ελληνικό κράτος κι οικονομία, παύουν να αγοράζουν τα ομόλογα μας η τα πωλούν κοψοχρονιά, με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα επιτόκια σε ύψη, που μπορεί να γίνουν εντελώς ασύμφορα κι η χώρα να μην μπορεί πια να δανείζεται με αποτέλεσμα να οδηγείται σε χρεωκοπία. Αρκετοί πάλι συμπολίτες μας, δεν έχουν αντιληφθεί ότι το 2010 μπήκαμε στα μνημόνια, ακριβώς επειδή ο δανεισμός από τις αγορές είχε καταστεί ασύμφορος και τα επιτόκια είχαν καταστεί απαγορευτικά για το ελληνικό κράτος.
Το ίδιο μπορεί να συμβεί και πάλι αν δεν μπορέσουμε να πείσουμε για την αξιοπιστία κι αν δεν μπορέσουμε να δείξουμε ότι σοβαρευτήκαμε κι ότι οι σπατάλες του Δημοσίου αποτελούν οριστικό παρελθόν. Όμως η κυβέρνηση Τσίπρα κάνει ακριβώς το αντίθετο. Υπόσχεται και πάλι τα πάντα στους πάντες. Φέρνει νέο «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης», που ουδέποτε εφαρμόσθηκε, όπως και δεν θα εφαρμοσθεί και το νέο, για καθαρά ψηφοθηρικούς σκοπούς. Όμως εξαιτίας αυτής της εξέλιξης, οι αγορές έχουν ήδη αρχίσει να τιμωρούν σκληρά τη χώρα.
Τα επιτόκια έχουν εκτοξευθεί κοντά στο 5%, δηλαδή είναι απαγορευτικά για νέο δανεισμό. Κι όσο κι αν υπάρχει το «μαξιλαράκι» των 22 περίπου δις που έχει μαζέψει από τους «κακούς» ευρωπαίους δανειστές, αν αρχίσει να «τρώει» από αυτά τα χρήματα για να καλύπτει τις δανειακές της ανάγκες, οι αγορές θα μας τιμωρήσουν με μεγάλη άνοδο των επιτοκίων, με αποτέλεσμα να φτάσουμε σε 2 χρόνια το πολύ στην άκρη και πάλι του γκρεμού, χωρίς δυνατότητα ούτε καν σε νέο μνημόνιο να ελπίζουμε…
