Σε λίγο καιρό μπαίνει μπροστά η κατασκευή της περίφημης γραμμής 4 του μετρό. Έχει σταθμό στα Εξάρχεια ξέρετε, πάνω στην πλατεία. Μεταξύ μας, είναι ο μόνος τρόπος να επανασυνδεθεί πλήρως η γειτονιά με τον έξω κόσμο. Τα «παιδιά» βέβαια δεν το βλέπουν ως επανασύνδεση, το βλέπουν ως άλωση. Και μάλιστα με τρόπο υπόγειο, σαν πολιορκημένη πόλη του μεσαίωνα που οι πολιορκητές έσκαβαν λαγούμια κάτω απ’ τα τείχη της για να μπουν μέσα μπαμπέσικα.
Τα έργα θα ξεκινήσουν σε λίγους μήνες, εξ όσων γνωρίζω. Και φυσικά για δυο ή τρία χρόνια, το διοικητήριο των «παιδιών» που είναι η πλατεία Εξαρχείων θα είναι ένας πελώριος λάκκος καλυμμένος γύρω γύρω-γύρω από μεταλλικά παραπετάσματα και σκαλωσιές. Θα δεχτούν κάτι τέτοιο οι δυνάμεις κρούσης των «παιδιών» ή θα πάρουν απόφαση σαν άλλες Λακεδαιμόνιες μανάδες «ή ταν ή επί τας»; Εδώ σας θέλω.
Εδώ θα πρόκειται για δοκιμασία και για τον Καραμανλή (που έχει το έργο στην πλάτη του) και για την εταιρεία (που θα πληρώνει φθορές και καθυστερήσεις) και για την αστυνομία (που θα υποχρεωθεί να φυλάει έναν στρατηγικό λάκκο -αντί για ύψωμα- στην καρδιά της εχθρικής περιοχής). Και μάλιστα για μακροχρόνια δοκιμασία. Εκεί λογικά δεν θα πρέπει να στηθεί εργοτάξιο, θα στηθεί κανονικό οχυρωματικό έργο με διπλά τείχη, πύργους, πολεμίστρες και τάφρο γεμάτη νερό.
Και μην σπεύσετε να πείτε ότι δεν γίνεται τα «παιδιά» να καθορίσουν αν θα γίνει η πολυπόθητη γραμμή 4 του μετρό που θα αλλάξει το κέντρο της Αθήνας. Ούτε να θεωρήσετε άτοπη την πιθανότητα να ακυρωθεί ένας σταθμός, όπως ξέρω ότι σχεδιάζουν κάποιες «συλλογικότητες». Ούτε να προεξοφλήσετε ότι τα «παιδιά» δεν θα αντιδράσουν καθότι το μετρό είναι λαϊκό μέσο μεταφοράς, όχι μπουρζουάδικο.
Τα «παιδιά» και μαξιμαλιστικούς στόχους βάζουν και την σχέση κόστους-οφέλους της εταιρείας είναι ικανά να επηρεάσουν και στα παλιά τους τα παπούτσια γράφουν τις θεωρίες περί λαϊκότητας του μετρό. Το αυτόνομο κράτος δεν θα πέσει εύκολα, να το ξέρουν αυτό και στην κυβέρνηση και στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Και να ρίξουν μια ματιά στα Χανιά, πριν μας διαβεβαιώσουν προκαταβολικά ότι «έχουν γνώσιν οι φύλακες». Εκεί, μετά από μακροχρόνιο αντάρτικο πόλεμο, το Φρουραρχείο παραδόθηκε οικειοθελώς από την πόλη στα «παιδιά» για επανακατάληψη. «Γιατί να μην γίνει το ίδιο και στα Εξάρχεια;» σου λένε.
