Της Αγγελικής Κώττη
Δεν μπορείς να πας στην Ακρόπολη μόνο μια φορά,Β λένε όσοι την έχουν αγαπήσει και έρχονται και ξαναέρχονται από όλα τα σημεία του πλανήτη για να τη δουν και να την ξαναδούν. Με την ελληνική πραγματικότητα πάντως, μπορεί να μην μπορέσεις να πας στην Ακρόπολη έστω μία φορά, εάν και εφόσον έχει Β προγραμματιστεί κινητοποίηση από κάποιο σωματείο του υπουργείου Πολιτισμού και δη από τους φύλακες αρχαιοτήτων.
Εχουμε δει, δυστυχώς, Κινέζους και Αργεντινούς να κλαίνε έξω από την σφραγισμένη λόγω απεργίας πύλη, λέγοντας πως ήρθαν με κρουαζιερόπλοιο μόνο γι? αυτό και φεύγουν, άρα την επομένη δεν θα βρίσκονται στην Αθήνα. Και από άλλες χώρες, ή από πόλεις της Ελλάδας, εννοείται. Είναι μια κινητοποίηση Β που πάντοτε δημιουργεί προβλήματα, λόγω του ότι η Ακρόπολη είναι κορυφαίο μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και προσελκύει πολλούς επισκέπτες κάθε μέρα. Γι αυτό άλλωστε επιλέγεται από τους συνδικαλιστές ως «πεδίο βολής».
Και τώρα ας μιλήσουμε σοβαρά. Δεν αμφισβητώ κανένα δικαίωμα κανενός σωματείου να κάνει κινητοποιήσεις. Αλλα αμφισβητώ. Πρωτίστως και κυρίως την σοβαρότητα της Ελλάδας ως προς τη διαχείριση του κορυφαίου μνημείου της. Είναι αποκαλυπτικό το παρασκήνιο πίσω από την ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ενωσης Υπαλλήλων Φύλαξης Αρχαιοτήτων πως οι τουαλέτες του αρχαιολογικού χώρου θα ήταν κλειστές σήμερα και αύριο, λόγω των υπερωριακών αμοιβών των καθαριστών και πως αναμένονται στάσεις εργασίας γιατί οι φύλακες έχουν προβλήματα, ανάμεσα στα οποία τρία φυλάκια δεν διαθέτουν θέρμανση. Η περίπτωση, Β τηρουμένων των αναλογιών και των αντιστοιχιών, μοιάζει σε εκείνη με τους 18 εργαζόμενους στο μετρό λόγω των οποίων οι συνδικαλιστές ταλαιπώρησαν μια πόλη Β και μας δείχνει πόσο ανοχύρωτη είναι η Ακρόπολη.
Τις τελευταίες μέρες Β ανανεώθηκαν επί εξάμηνο οι συμβάσεις των εργαζομένων στην καθαριότητα της Ακρόπολης, ακριβώς μόλις έληξαν. Δεν γνωρίζω τον αριθμό τους, πιθανολογώ όμως πως είναι 5- 6. Κάποιος από την υπηρεσία τους, ενημερώνει τους ενδιαφερόμενους πως δεν μπορούν να εργαστούν την Κυριακή 5 και την αργία 6 Ιανουαρίου επειδή δεν έχει δημοσιευθεί στο ΦΕΚ η ανανέωση της σύμβασής τους και δεν θα πληρωθούν τις υπερωρίες.Β
Η αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων Αθηνών διαθέτει επαρκείς εργαζόμενους για να αντικαταστήσει όσους δεν εργαστούν τις δύο ημέρες. Για ακατανόητους λόγους, κανείς δεν λύνει το πρόβλημα με απλή μετακίνηση κάποιων άλλων. Μήπως όμως οι λόγοι δεν είναι Β ακατανόητοι, και οι αρμόδιοι είτε αδιαφόρησαν, είτε βαρέθηκαν είτε φοβήθηκαν μήπως συγκρουστούν με το σωματείο; Ο,τι και να ισχύει, η αλήθεια είναι μία: χωρίς καμία απολύτως δικαιολογία, η Ακρόπολη παραλίγο να έμενε έρμαιο εξαιτίας ενός εξωφρενικού χειρισμού. Για να σας το κάνω χειρότερο, θα σας πω ότι η πληροφόρηση από το λογιστήριο δεν ήταν ακριβής, και το ΦΕΚ είχε δημοσιευθεί. Νοιάστηκε κανείς; Δεν φαίνεται…
Η Πανελλήνια Ενωση Υπαλλήλων Φύλαξης Αρχαιοτήτων ξαφνικά και Β για ακατανόητους λόγους και ενημερώνει πως οι τουαλέτες στην Ακρόπολη δεν θα λειτουργήσουν κατά το διήμερο. Όπως και να εξετάσουμε το θέμα, δεν είναι δουλειά του σωματείου να το κάνει αυτό. Το κοινό σε τέτοιες περιπτώσεις ενημερώνεται επίσημα από το γραφείο Τύπου του ΥΠΠΟΑ. Προφανώς, το θέμα των καθαριστριών υπήρξε ο μοχλός πίεσης για άλλο ζήτημα που ήθελε να θέσει: ότι η ΠΕΥΦΑ ετοιμάζεται για στάσεις εργασίας, γιατί, όπως λέει, οι αρχαιοφύλακες έχουν Β προβλήματα, ανάμεσα στα οποία ότι τρία φυλάκια δεν έχουν θέρμανση και οι εργαζόμενοι ξεπαγιάζουν.
Πράγματι, τρία φυλάκια χωρίς θέρμανση θα ήταν πρόβλημα, αν τα υπόλοιπα δεν είχαν κανονικά. Αυτό σημαίνει, πιθανώς, πως οι εργαζόμενοι στα φυλάκια χωρίς θέρμανση μπορούν να μετακινηθούν για λίγο, ώστε να ζεσταθούν, Βεβαίως, δεν μπορούν να μείνουν εκεί επ'Β άπειρον. Ερωτώ όμως, επειδή δεν ξέρω: υπάρχουν φύλακες που δεν κάνουν περιπολίες κατά τη διάρκεια της βάρδιας τους και είναι μονίμως μέσα; Θα προξενούσε εντύπωση κάτι τέτοιο.
Όλοι οι εργαζόμενοι στον Ιερό Βράχο, άρα και οι φύλακες, γνωρίζουν πολύ καλά ότι στον λόφο εκτελούνται έργα αντικεραυνικής προστασίας και αποκατάστασης του συνόλου των ηλεκτρολογικών παραδόξων επί του Ιερού Βράχου, με την ύπαρξη των 175 ηλεκτρολογικών πινάκων και των εκατοντάδων μέτρων καλωδιώσεων. Οι εργασίες ολοκληρώνονται σύντομα και το ρεύμα θα επανασυνδεθεί στα φυλάκια. Επομένως, ναι, πρέπει να ζεσταίνονται οι εργαζόμενοι. Αλλά εδώ υπάρχουν λόγοι που το καθιστούν προσωρινά αδύνατον. Οι αρμόδιοι ας επιλέξουν άλλες λύσεις, όπως είναι υποχρεωμένοι. Αλλά να φτάσουμε σε στάσεις εργασίας για τρία φυλάκια; Δεν ξέρω…
Ας σταθούμε τώρα και στο μέγιστο πρόβλημα. Από το 2004, οπότε η Ακρόπολη δέχτηκε τις τελευταίες οργανωμένες φροντίδες, δεν σχεδιάστηκε γι? αυτήν ποτέ μια ολοκληρωμένη παρέμβαση. Επί μέρους έργα έφεραν επιμέρους προβλήματα που τελικά εγκατέστησαν το χάος, οδηγώντας ακόμα και σε υποβάθμιση της ασφάλειας των επισκεπτών και των εργαζομένων. Το χτύπημα του κεραυνού των περασμένο Απρίλιο λόγω μη λειτουργίας Β της αντικεραυνικής προστασίας δεν κινητοποίησε κανένα σωματείο- ούτε την ΠΕΥΦΑ, παρότι οι εργαζόμενες που τραυματίστηκαν ήταν μέλη της. Δεν συγκεντρώθηκαν υπογραφές από συλλόγους που τις έχουν ψωμοτύρι, δεν ζητήθηκε αλλαγή συνθηκών, δεν υπήρξε ούτε μία διαμαρτυρία.Β
Με την αλλαγή της κυβέρνησης, και ενώ είχαμε γίνει διεθνώς καταγέλαστοι λόγω μη λειτουργίας του αναβατορίου για ΑΜΕΑ, η υπουργός πήγε πολλές φορές επί τόπου, κάνοντας Β αυτό που όφειλε να κάνει επιτέλους κάποια κυβέρνηση: να ελέγξει τι γίνεται στην Ακρόπολη. Και διαπίστωσε την τραγική εγκατάλειψη που πλέον επισκέψιμου αρχαιολογικού μας χώρου, ανάμεσα στα άλλα με ηλεκτρικούς πίνακες ακάλυπτους, αμέτρητα καλώδια να σέρνονται και τον νυχτερινό φωτισμό με… αλλαγμένα φώτα. Αυτά τα σωματεία προφανώς δεν τα είχαν πάρει χαμπάρι, ή… αγόραζαν αγρό.Β
Λύσεις έχουν δρομολογηθεί και είναι σημαντικές, αλλά δεν ξοφλάει έτσι η υποχρέωση του κράτους απέναντι σε ένα εμβληματικό μνημείο. Οι θεσμικές παρεμβάσεις, που θα ισχυροποιήσουν το κέντρο λήψης αποφάσεων, είναι πλέον όχι μονάχα σημαντικές, αλλά και αναπόφευκτες. Αν δεν θέλουμε κάθε τόσο να κινδυνεύει η Ακρόπολη με κλείσιμο για κάθε μικρό ή άσχετο πρόβλημα. Αν θέλουμε να είμαστε σίγουροι πως κάθε επισκέπτης, κάθε εργαζόμενος αλλά και τα μνημεία, θα έχουν την ασφάλεια και την φροντίδα που τυχόν θα χρειαστούν. Και η Ακρόπολή μας θα συνεχίσει διεθνώς να θεωρείται κορυφαίο μνημείο, μια επίσκεψη στο οποίο θα αποτελεί όνειρο ζωής.
Β
