Του Γιώργου Κ. Μπήτρου
Μια εικόνα, όλη η γύμνια μας ως πολιτών και ως συντεταγμένης πολιτείας. Η τηλεόραση έδειχνε σε όλη την υφήλιο να μάθει ότι κάτοικοι και πολιτεία από κοινού είχαν διαμορφώσει στην περιοχή Μάτι της Αττικής όλες τις συνθήκες για μια καταστροφή που οπωσδήποτε επρόκειτο να συμβεί. Κάποιοι επιτήδειοι με την ανοχή των κατοίκων και την αδιαφορία της πολιτείας είχαν σχεδόν κλείσει τον δρόμο προς τη θάλασσα, αφήνοντας έναν μικρό διάδρομο από τον οποίο θα μπορούσαν να περάσουν ένα - δυο άτομα και ο οποίος μάλιστα οδηγούσε σε γκρεμό. Μπρος γκρεμός και πίσω φωτιά, τρομάρα μας.
Δυστυχώς, όπως έχουμε μάθει, τώρα θα αρχίσουμε να αναζητούμε ενόχους πέρα από εμάς τους ίδιους. Ήδη ακούω και διαβάζω μερικούς σχολιαστές να ισχυρίζονται ότι για την προχθεσινή μεγάλη καταστροφή ευθύνονται τα μνημόνια που δεν επέτρεψαν την ανανέωση του στόλου των πυροσβεστικών μέσων. Και μάλιστα τοποθετούνται έτσι ανερυθρίαστα, λες και ξεχάσαμε τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Πελοπόννησο το 2007, δηλαδή πολλά χρόνια μετά το μεγάλο φαγοπότι και δύο χρόνια πριν από την πρώτη μεταπολεμική πτώχευση της χώρας. Τα φληναφήματα και οι έωλες αναλύσεις πρέπει να σταματήσουν, ώστε όλοι μας, με τη θέλησή μας, να υποβληθούμε σε μια αυτοεξέταση.
Οι οικοδομές που έφραζαν τον δρόμο προς τη θάλασσα ανεγέρθησαν χρόνια πριν από τα μνημόνια. Οι ιδιοκτήτες προφανώς κλήθηκαν να τακτοποιήσουν τις παρανομίες και το κλείσιμο των δρόμων νομιμοποιήθηκε. Τώρα είναι ώρα οι εισαγγελείς να αναζητήσουν τους δημόσιους υπαλλήλους που έκλεισαν τα μάτια και να αποδώσουν ποινικές ευθύνες σε όσους έστω και ακούσια συνέβαλαν με τις πράξεις τους στο κλείσιμο των ακτών. Απ' ό,τι γνωρίζω, σύμφωνα με τον νόμο, η οριογραμμή ανοικοδόμησης πρέπει να απέχει 500 μέτρα από τη θάλασσα. Να βρεθούν λοιπόν όσοι παρανόμησαν και να αποδοθεί δικαιοσύνη εν ονόματι όλων των συμπολιτών μας που έχασαν τη ζωή τους και όλων εκείνων που έχασαν τις περιουσίες τους εξαιτίας τους.
Με την απόδοση δικαιοσύνης και την αυστηρή τιμωρία όσων συνέβαλαν με πράξεις και παραλείψεις στην προχθεσινή καταστροφή θα μπουν τα πρώτα θεμέλια ώστε όλοι να συνειδητοποιήσουμε τους κινδύνους που συνοδεύουν τις αποφάσεις που λαβαίνουμε καθημερινά.
Οι νόμοι μάς προφυλάσσουν από τους απερίσκεπτους κινδύνους που είναι συνυφασμένοι με την κοινωνική ζωή. Ας θελήσουμε λοιπόν να γίνουμε οι ίδιοι φύλακες των νόμων και όχι περιφρονητές τους. Αν η αλλαγή αρχίσει από εμάς γρήγορα θα αλλάξει και το κράτος μας προς το καλύτερο.
*To άρθρο δημοσιεύτηκε στον Φιλελεύθερο στις 30 Ιουλίου
