Χάσαμε τον Πάνο. Stop!

Χάσαμε τον Πάνο. Stop!

Του Σάκη Μουμτζή

Η απουσία του υπουργού Εθνικής Αμυνας από την μάχη που έγινε επί Ελληνικού εδάφους με τον Ρ.Ντ.Ερντογάν, ήταν αισθητή. Αν συμμετείχε, σίγουρα θα κατέρριπτε το αεροπλάνο που μετέφερε τον Τούρκο πρόεδρο. Σε τέτοια θέματα ο Π.Καμμένος είναι ανελέητος.

Ως εκ τούτου, θα πρέπει να δούμε τι συνέβη και δεν τον είδαμε σε καμιά εικόνα.

Η επίσημη εκδοχή υποστηρίζει πως επειδή δεν συμμετείχε στην αποστολη ο Τούρκος υπουργός Εθνικής Αμυνας, η εθιμοτυπία επέβαλλε να μην συμμετάσχει και ο Ελληνας ομόλογος του.

Αυτή είναι η εξήγηση που δίνουν οι αρμόδιοι κυβερνητικοί κύκλοι. Ως καλόπιστος άνθρωπος οφείλω να πιστέψω αυτήν την εξήγηση. Οχι με ιδιαίτερο φανατισμό. Μάλλον, κάτι άλλο συνέβη.

Το ένα σενάριο υποστηρίζει πως οι Τούρκοι απαίτησαν ο Ελληνας υπουργός Εθνικής Αμύνης να μην παρίσταται στις εκδηλώσεις που θα γινόταν προς τιμήν του Ρ.Ντ. Ερντογάν, λόγω των γνωστών παλαιότερων δηλώσεων του που χαρακτηρίστηκαν από την Τουρκική πλευρά προκλητικές.

Θέλω να πιστεύω πως αυτό το σενάριο προβάλλεται από «ανθέλληνες». Δεν νοείται Ελληνική κυβέρνηση να ανεχθεί τέτοιον εξευτελισμό και τέτοια προσβολή προς το πρόσωπο οποιουδήποτε υπουργού, πολύ δε περισσότερο όταν αφορά τον πιστό κυβερνητικό εταίρο.

Εκτός, αν αυτή η διαρροή γίνεται σκόπιμα από κυβερνητικές πηγές, για να φανεί πόσο οι Τούρκοι ενοχλούνται από την συμπεριφορά του Π.Καμμένου, κάτι που στο ακροατήριο του λειτουργεί θετικά.

Μπορεί να υπέκυψε η Ελληνική κυβέρνηση στην Τουρκική απαίτηση, αλλά έτσι αποδεικνύεται πως ο υπουργός μας πράττει άριστα το καθήκον του. Με την συμπεριφορά του γίνεται ενοχλητικός στους Τούρκους.

Ομως υπάρχει και ένα άλλο σενάριο δυσοίωνο για την σύμπνοια των κυβερνητικών εταίρων. Μου είπαν πως ο Π.Καμμένος επειδή είχε υποψιαστεί τι θα συνέβαινε, δεν ήθελε να νομιμοποιήσει με την παρουσία του την δημόσια καταγραφή των Τουρκικών απαιτήσεων.

Κράτησε τις αποστάσεις του από ό,τι συνέβη. Μπορεί να διακηρύττει urbi et orbi πως θα πορευθεί με τον Αλέξη μέχρι τέλους, αλλά προφανώς δεν εννοεί το δικό του πολιτικό τέλος.

Ο Π.Καμμένος απευθύνεται σε ένα κοινό που αντιλαμβάνεται την Ελληνοτουρκική προσέγγιση, ως πλήρη αποδοχή των Ελληνικών θέσεων από την Τουρκία. Η διαπραγμάτευση είναι, ουσιαστικά, επιβολή των πάγιων αιτημάτων μας.

Συνεπώς, ο υπουργός Εθνικής Αμύνης όφειλε και οφείλει να διαφυλάξει αυτό το άκαμπτο και επιθετικό προφίλ, αν θέλει να επιβιώσει πολιτικά.

Από την στιγμή που δεν μπορεί να ικανοποιήσει τα οικονομικά αιτήματα των εν ενεργεία και των εν αποστρατεία αξιωματικών, το ελάχιστο που μπορεί να κάνει είναι να ικανοποιήσει το εθνικό τους φρόνημα.

Αυτό ο Α.Τσίπρας θα το βρει μπροστά του και στην κυοφορούμενη λύση του Σκοπιανού προβλήματος. Ολες οι πληροφορίες συγκλίνουν πως επήλθε συμφωνία ως προς την ονομασία (Novamacedonia) και οι διαπραγματεύσεις αφορούν πλέον αν αυτή θα ισχύει erga omnes ή όχι.

Ο πρωθυπουργός δεν θα αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα με τους βουλευτές και τα στελέχη του. Η ριζοσπαστική Αριστερά εδώ και πολλά χρόνια αποκαλεί την δημοκρατία των Σκοπίων, «Μακεδονία».

Ομως θα πρέπει και να επιλύσει το πρόβλημα με την γείτονα χώρα και να διατηρήσει την κυβερνητική συνοχή.

Ο Π. Καμμένος είναι ένας απρόβλεπτος παίκτης που αγωνίζεται για την πολιτική επιβίωση την δική του και του κόμματος του.

Αν σε κάποια κοινωνικά θέματα άφησε να παραβιασθούν οι κόκκινες γραμμές του, δεν θα πράξει το ίδιο και στα Εθνικά θέματα, γιατί τότε κινδυνεύει με ολική καταστροφή.

Προφανώς, το έχει αντιληφθεί ο πρωθυπουργός.