Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Η κυρία Θάνου υποστήριξε με δήλωσή της στο ΑΠΕ ότι δεν επιτρέπεται η διαβίβαση της επίμαχης δικογραφίας από τους ανακριτές Διαφθοράς στο Εφετείο, επιβεβαιώνοντας τη φημολογία ότι έχει ξεκινήσει σχετική συλλογή υπογραφών. Αντιδρώντας η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων χαρακτηρίζει ανεπίτρεπτη και νομικά εσφαλμένη την παρέμβαση της πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου και νυν προϊσταμένης του νομικού γραφείου του πρωθυπουργού, Βασιλικής Θάνου, για τη Novartis. Υπενθυμίζει ταυτόχρονα, ότι ανάλογη κίνηση είχε γίνει και στο παρελθόν με την υπόθεση της Χρυσής Αυγής και πως μόνοι αρμόδιοι να το κρίνουν είναι οι δικαστές του Εφετείου.
Αυτό και μόνο το γεγονός της δημόσιας αντιπαράθεσης, στο χώρο της Δικαιοσύνης, προκαλεί έντονη αμφισβήτηση για τον θεσμό και ανησυχία για την ομαλή διάκριση των εξουσιών. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει για πρώτη φορά. Η κυρία Θάνου λειτουργεί συνεχώς εμπρηστικά στο πολιτικό σκηνικό, παλαιότερα από την θέση της ως προέδρου του Αρείου Πάγου και σήμερα, από τον νέο της ρόλο που αποκάλυψε βέβαια, και τις προηγούμενες υποψίες για μεροληψία υπέρ της κυβέρνησης.
Την ίδια στιγμή, η δημοσκόπηση της Metron Analysis για το Βήμα εκτινάσσει το ποσοστό της Χρυσής Αυγής στο 9.7%, ψαλιδίζοντας αυτά των άλλων κομμάτων και θέτοντας οριακά την Νέα Δημοκρατία σε τροχιά αυτοδυναμίας.
Φταίνε τα συλλαλητήρια για την άνοδο των άκρων; Φταίει το σκάνδαλο της Novartis; Ή μήπως ο μηδενισμός που συνεχίζει να καλπάζει ως νέο ιδεολογικό μόρφωμα στους ψηφοφόρους;
Eδώ βέβαια, θα πρέπει να αναρωτηθεί κανείς τι σχέση έχει η ηθική και πολιτική απαξίωση που εξαπλώνεται στους Έλληνες, με την κυρία Θάνου και τις "αλχημείες" της; Πώς δηλαδή, συνδέεται η προσπάθεια ενός ανώτατου δικαστικού να δημιουργήσει κλίμα εξυπηρέτησης κομματικών συμφερόντων, επειδή έτυχε να απολαύσει ευεργετικές ανταποδοτικές "υπηρεσίες" στο πλαίσιο της κοινής μετοχής στην εξουσία;
Δεν ξέρω αν έχει νόημα να αποδώσει κάποιος προσωπικές ευθύνες στην τέως πρόεδρο του Αρείου Πάγου. Ο συμβολισμός της όμως είναι εξαιρετικά εμφατικός, δεδομένου πως αποτελεί το πιο πρόσφατο δείγμα ευτελισμού του πιο ισχυρού και σταθεροποιητικού θεσμού της Δημοκρατίας. Προφανώς δεν είναι η μοναδική περίπτωση αλλά χωρίς αμφιβολία, εκπροσωπεί εκείνο το ποσοστό της "πολιτικής- δικαστικής" εξουσίας που είναι σε θέση να κλονίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών και να τους οδηγήσει στον μηδενισμό και στην απαξίωση.
Δεν πρόκειται βεβαίως, μόνο για την κα Θάνου ή για τον κ. Παπαγγελόπουλο που δίνουν το σύνθημα την ηθικής κατάρρευσης της Δικαιοσύνης. Είναι σαφές ότι ο θεσμός, για χρόνια ολόκληρα, δεν μπόρεσε να διαφυλάξει το κύρος του και να θωρακίσει την σχέση που είχε με την κοινωνία. Να ανταποκριθεί στον ύψιστο ρόλο που υπαγορεύει η πιο σταθερή από τις τρεις πολιτικές εξουσίες στη συνείδηση των πολιτών.
Όχι δεν είναι μόνο η έξαρση του εθνοτικού συναισθήματος που ερέθισαν τα συλλαλητήρια. Δεν φταίει μόνο αυτό για την άνοσο των Νεοναζί. Φταίει η ανασφάλεια και η ισοπέδωση της προσήλωσης στις σταθερές της πολιτικής εξουσίας. Και στο πρόσωπο της κας Θάνου απλώς, διαγράφεται ο συμβολισμός για την φθίνουσα πορεία της Δικαιοσύνης, επιτρέποντας την έκπτωση του εκλογικού σώματος σε μηδενιστικές και ολοκληρωτικές επιλογές.
Μπορεί να μην γίνεται αντιληπτός ο κίνδυνος αλλά η συνέχεια θα είναι επώδυνη για όλους μας, με την κατάρρευση των αρχών να προετοιμάζει το έδαφος για την εκτροπή που μπορεί να οδηγήσει η ενίσχυση των άκρων. Και όλα αυτά, εξαιτίας της απαξίωσης κάθε δικαίου και ηθικής, ως αντάλλαγμα πολιτικής μικροπρέπειας από πρόσωπα μειωμένης αντίληψης του δημόσιου κινδύνου και αδύναμου ήθους.
