Του Σάκη Μουμτζή
Ανόητος; Εμμονικός; Ή απλώς θέλει να προκαλέσει; Ή μήπως θα πρέπει να τον πάρουμε στα σοβαρά γιατί δίνει το πολιτικό του στίγμα για την επόμενη ημέρα;
Ο Π.Σκουρλέτης είναι ένα ιστορικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που γνωρίζει άριστα την ανθρωπογεωγραφία του χώρου. Γι΄αυτό σημειώνω το πρώτο πρόσωπο πληθυντικού που χρησιμοποιεί. Προσδίδει στην συγκεκριμένη άποψη του καθολική κομματική αποδοχή.
Βέβαια, τα όσα είπε στερούνται ουσιαστικού περιεχομένου, είναι κενά νοήματος, καθώς, ως γνωστόν, ο χρόνος δεν γυρνά πίσω. Τότε γιατί τα είπε και μάλιστα με αυτόν τον κατηγορηματικό τρόπο; Γιατί απλούστατα στον ΣΥΡΙΖΑ κάποια στελέχη του κάνουν τα σχέδια τους για την επόμενη ημέρα. Για την επόμενη ημέρα μετά την ήττα.
Τότε, που η έλλειψη της συγκολλητικής ουσίας της εξουσίας θα απελευθερώσει φυγόκεντρες δυνάμεις. Βέβαια, την ένταση τους, θα την καθορίσει το μέγεθος της ήττας. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ηττηθεί με ένα ευπρεπές ποσοστό, δηλαδή άνω του 20%, η ηγετική ομάδα με το δέλεαρ της ανασυγκρότησης και της αντεπίθεσης, εν όψει του 2020, θα μπορέσει να ελέγξει την κατάσταση.
Αν όμως το εκλογικό αποτέλεσμα είναι σαρωτικά αρνητικό, τότε θα δρομολογηθούν εξελίξεις που θα ακουμπήσουν και τον ίδιο τον Α. Τσίπρα. Θα αμφισβητήσουν την ηγεσία του.
Γι΄αυτόν τον λόγο κάποια από τα ηγετικά στελέχη του κόμματος θέλουν να δηλώσουν την παρουσία τους από τώρα στις μελλοντικές εξελίξεις. Έτσι, ψάχνουν να συγκροτήσουν την πολιτική πλατφόρμα που θα παρουσιάσουν στο κομματικό ακροατήριο. Δεν είναι τυχαίο που ο Π. Σκουρλέτης στην ίδια δήλωση, έκανε και μιαν επίθεση στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και στην Εκκλησία, αναλαμβάνοντας, αυτοκλήτως, να εκφράσει την αντικληρικαλιστική τάση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Ε. Τσακαλώτος δεν έχει πρόβλημα να συνθέσει την δική του ατζέντα. Είναι ο επικεφαλής των «53» που έχουν δεδομένο προφίλ. Αποτελούν την αριστερή τάση του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόβλημα δεν έχει και ο Στ.Πιτσιόρλας που προσπαθεί να προωθήσει την δική του μεταρρυθμιστική πρόταση και να ωθήσει το κόμμα σε θέσεις και συμπεριφορές που θυμίζουν σοσιαλδημοκρατία.
Ο Π.Σκουρλέτης προσπαθεί να βρει τον χώρο του. Ο πολιτικός του λόγος υπερακοντίζει τα υπουργικά του καθήκοντα και εκφράζει τον κομματικό πατριωτισμό. Την κομματική ορθοδοξία. Το «όλα είναι καλώς καμωμένα.» Βέβαια, την επόμενη ημέρα της ήττας, που θα αναζητηθούν οι ευθύνες, τον κυρίαρχο ρόλο θα διαδραματίσουν αυτοί που θα προβάλλουν ξεκάθαρες ερμηνείες για τα όσα συνέβησαν. Δηλαδή, η αριστερή τάση και η μεταρρυθμιστική. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο ενδιάμεσος χώρος τελεί, πάντα, υπό πίεση.
Πιθανώς, να το γνωρίζει αυτό ο Π.Σκουρλέτης και επιλέγει να αντιπαρατεθεί πρωτίστως με τον Στ.Πιτσιόρλα, ώστε να ακυρώσει, εν τοις πράγμασι, την μεταρρυθμιστική ατζέντα του. Έτσι ερμηνεύω την χθεσινή δήλωση του. Αυτό το «πάλι τα ίδια θα κάναμε» δικαιώνει όλες τις επιλογές της ηγεσίας, που κατέστρεψαν, βέβαια, την οικονομία και διέλυσαν την κοινωνία.
Χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, ουσιαστικά, στρέφεται κατά όσων εσωκομματικών αντιπάλων του επικαλούνται την σταδιακή ωρίμανση του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί, αν όλα έγιναν σωστά εξ αρχής, δεν υπάρχει ωρίμανση. Μόνον το άγουρο ωριμάζει. Και ο ΣΥΡΙΖΑ, κατά τον Π.Σκουρλέτη, ανέκαθεν ήταν ώριμος.
Οσο η εκλογική ήττα θα καθίσταται αμετάκλητη, τόσο θα ακούμε παρόμοιες ηρωικές κραυγές. Το φάντασμα της επόμενης ημέρας ήδη πλανάται πάνω από τον ΣΥΡΙΖΑ.
