Πριν από ένα χρόνο και κάτι, ως πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκλήθη να δράσει με πολεμική ετοιμότητα για να αποτρέψει το «ντου» στον Έβρο και την απειλή να πλημμυρίσει η χώρα χιλιάδες νεαρούς μετανάστες καθοδηγούμενους και εκβιασμένους από το καθεστώς Ερντογάν.
Εκείνη την περίοδο στις αγωνιώδεις συσκέψεις στο Μέγαρο Μαξίμου που είχε μετατραπεί σε ένα κανονικότατο war room ο πρωθυπουργός ακούστηκε να λέει την φράση «ο Έβρος δεν πέφτει».
Κανένας δισταγμός. Καμιά αμφιταλάντευση. Καμιά αμφιβολία. Και παρά τις αρχικές παραφωνίες όσων έβλεπαν στα γεγονότα του ‘Εβρου «... Έλληνες αστυνομικούς να εμποδίζουν και να δέρνουν ταλαίπωρους πρόσφυγες» και τα πολιτικά κόμματα και πρωτίστως η κοινωνία είδε καθαρά και τον κίνδυνο και τον εχθρό και το ορθό.
Στήριξε ως εθνικά επιβεβλημένη και κοινωνικά αναγκαία την απόφαση «ο Έβρος δεν πέφτει».
Στο μέτρο που τους αναλογούσε όλοι έκαναν όσα έπρεπε να γίνουν.
Εκείνη η κατάσταση εθνικής ανάγκης και εκείνος ο εχθρός μοιάζει παιχνιδάκι μπροστά στην κατάσταση που έχει διαμορφώσει ο κορονοϊός και ο κίνδυνος για ένα πασχαλιάτικο «ντου» με ή χωρίς την άδεια των ειδικών και της κυβέρνησης.
Στον Έβρο δεν υπήρχε δίλημμα ούτε στον πρωθυπουργό ούτε στους στρατηγούς και τους επιτελείς.
Τώρα υπάρχει και είναι τεράστιο.
Ταλανίζει το Μέγαρο Μαξίμου και τον πρωθυπουργό. Ταλανίζει τους λοιμωξιολόγους και την επιτροπή των ειδικών. Ταλανίζει τους εχέφρονες που κρίνουν με τα δεδομένα και τα δεδομένα είναι τρομακτικά.
Να «πέσει» η Αθήνα συγκρατώντας τα εκατομμύρια των κατοίκων της πρωτεύουσας εντός των τειχών, να σουβλίζουν και να «σουβλίζονται» σε πλατείες πιλοτές, βεράντες και παραλίες;
‘Ή να ρίξεις τα αθηναϊκά τείχη να ξεχυθούν υγιείς και φορείς του ιού, χωρίς καμιά διάκριση στην επαρχία και να πέσει αμαχητί εκείνη;
Φοβάμαι ότι θα συμβούν και τα δυο ταυτοχρόνως αν «χθες» η κυβέρνηση δεν πάρει το βάρος της απόφασης και της ανακοίνωσης του όποιου σχεδίου.
Θα είναι έξοδος με επίδειξη και διενέργεια τεστ στα διόδια και στους καταπέλτες των πλοίων; Θα είναι με πιστοποιητικά εμβολιασμού; Θα είναι μπλόκο και σπίτι για όλους;
Ο πρωθυπουργός βρίσκεται στη δύσκολη θέση: «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα».
Και το δυστύχημα είναι ότι σε αντίθεση με την περίπτωση του ‘Εβρου οι πολίτες δεν τον ακολουθούν αλλά πιθανόν τον οδηγούν στην πορεία που χαράσσουν: και γκρεμός και ρέμα.
