Του Σάκη Μουμτζή
Γράφοντας αυτές τις γραμμές αισθάνομαι δυσάρεστα, γιατί επιχειρηματολογώ για το αυτονόητο. Και αυτό είναι και άχαρο και κουραστικό.
Στην Ελλάδα όμως της σοσιαλθολούρας και της ιδεολογικής τρομοκρατίας τής παντός χρώματος Αριστεράς, φαίνεται πως είναι επιβεβλημένο.
Ετσι, θα πάω στο συλλαλητήριο,
1.Γιατί είμαι ενεργός πολίτης. Δεν είμαι ο πολίτης του καναπέ.
Δεν θεωρώ πως η άσκηση των πολιτικών μου καθηκόντων εξαντλείται στις κάλπες. Απεναντίας, θεωρώ ύψιστο καθήκον την παρέμβαση των πολιτών στις πολιτικές εξελίξεις.
Γιαυτό τον λόγο συμμετείχα στις εκδηλώσεις του «Μένουμε Ευρώπη» και των «Παραιτηθείτε» και τώρα θέλω να συμμετάσχω σε αυτήν την μεγάλη πατριωτική συγκέντρωση.
2.Γιατί δεν απεχθάνομαι τον κόσμο. Δεν τον θεωρώ «πλέμπα» ή όχλο. Εχει φωνή που πρέπει να ακούγεται. Δεν έχω καμιά αριστοκρατική αντίληψη για την πολιτική.
Τουναντίον, απεχθάνομαι τις «φωτισμένες πρωτοπορίες».
3.Γιατί το όνομα «Μακεδονία» είναι δικό μας. Τρείς φορές στον 20ο αιώνα το αποκαλούμενο Μακεδονικό ζήτημα λύθηκε.
Το 1912-13 και το 1949 με τα όπλα και το αίμα των Ελλήνων στρατιωτών.
Δεν δέχομαι πως ο αυτοπροσδιορισμός μπορεί να ισχύσει και στην διεθνή πολιτική σκηνή, πολύ δε περισσότερο όταν προσβάλλει βάναυσα την Ιστορία και την αξιοπρέπεια ενός γειτονικού λαού.
Γιατί τότε πίσω από τον αυτοπροσδιορισμό κρύβεται ο αλυτρωτισμός.
4.Γιατί δεν θέλω να χαρίσω μια συγκέντρωση εκατοντάδων χιλιάδων πατριωτών σε μια χούφτα ακραίων και γραφικών στοιχείων.
Συμμετέχω μαζί με χιλιάδες άλλους πολίτες που εκφράζουμε κι εμείς το ρεύμα του δημοκρατικού—ευρωπαϊκού τόξου.
5.Γιατί διαμαρτύρομαι ως Ελληνας πολίτης για τους κυβερνητικούς χειρισμούς. Ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του, ένα εξόχως εθνικό θέμα το ενέταξαν στο κομματικό τους συμφέρον.
Δεν επεδίωξαν την Εθνική συννενόηση, αλλά την απρόσκοπτη παραμονή τους στην εξουσία.
Γιατί δεν ανέχομαι την λύση στο συγκεκριμένο πρόβλημα να την δώσουν αυτοί που επί δέκα χρόνια αποκαλούν την FYROM, με το όνομα «Μακεδονία».
6.Γιατί είμαστε οι περισσότεροι και πρέπει να το δείξουμε. Να αντιληφθούν όλοι πως δεν μπορεί να ληφθούν αποφάσεις σε Εθνικά θέματα ενάντια στην θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών.
Γνωρίζω πως τα συλλαλητήρια δεν λύνουν τα προβλήματα. Γνωρίζω όμως πως πιέζουν για την λύση τους.
7.Γιατί θέλω να φωνάξω μαζί με τους συγκεντρωμένους «Όχι άλλες μπάτσες. Φτάνει». Αν οι Γερμανοί και οι Αμερικάνοι έχουν διακαή την επιθυμία να εντάξουν την FYROM στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, ας πιέσουν την πολιτική ηγεσία της γείτονος για υποχωρήσεις.
Η Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας είναι γεμάτη από συμβιβασμούς και εξευτελισμούς, αποτέλεσμα σε σημαντικό βαθμό και των λανθασμένων χειρισμών των ηγεσιών της.
Δεν γίνεται να μας προπηλακίζουν οι ισχυρότεροι, να μας προπηλακίζουν και οι ασθενέστεροι.
8.Γιατί ο μεσολαβητής Μ.Νimetz προσήλθε σε αυτόν τον γύρο των διαπραγματεύσεων με θέσεις παραπλήσιες με αυτές της FYROM. Mάλιστα, φρόντισε να τις δημοσιοποιήσει κιόλας.
Εξάλλου, μεθοδεύεται η «σαλαμοποίηση» της διαδικασίας, κάτι που αντιστρατεύεται τα Εθνικά μας συμφέροντα.
Ολα τα παραπάνω και πολλά άλλα που θα μπορούσα να γράψω, σε καμιά περίπτωση δεν μειώνουν όλους αυτούς που έχουν αντίθετη άποψη. Που δεν θα παρευρεθούν στην μεγάλη συγκέντρωση, γιατί διαφωνούν.
Εχουμε, απλώς, μια διαφορετική αντίληψη για τον πατριωτισμό. Στις δημοκρατίες είναι και θεμιτό και επιβεβλημένο.
Αλλά εξίσου θεμιτό και επιβεβλημένο είναι να ακουστεί και η φωνή των περισσοτέρων.
Αυτό έγινε στην Θεσσαλονίκη, αυτό θα γίνει και στην Αθήνα.
