Tης Κωνσταντίνας Κλοκοτάρα*
Θυμάμαι όσα έλεγε ο πατέρας μου για την εθνική οδό, κάθε φορά που επέστρεφε από τα ταξίδια του στην Καρδίτσα. Από τον Δομοκό μέχρι την Μαλακάσα, μετρούσε τροχαία. Μερικές φορές, θανατηφόρα.
Ήμουν μικρή αλλά φέρνω στον νου μου κι εγώ το πολύνεκρο δυστύχημα με τους μαθητές στον Άγιο Κωνσταντίνο. Και το άλλο στα Τέμπη.
Είμαστε η τελευταία χώρα στην Ευρώπη στα έργα υποδομής. Οι κεντρικοί οδικοί άξονες μόλις πρόσφατα, ολοκληρώθηκαν, έχοντας ως θεμέλιο χιλιάδες νεκρούς. Και ακόμα περισσότερους ανάπηρους. Από αδιαφορία του κράτους. Αλλά και από ανωριμότητα της κοινωνίας, να καταλάβει ότι στις δυσκολίες κανείς προσαρμόζεται και προσέχει.
Τώρα, όμως, που και σύγχρονα αυτοκίνητα έχουμε και ασφαλείς δρόμους, γιατί πρέπει να θρηνούμε θύματα; Τι είναι αυτό που δεν αλλάζει στην κουλτούρα μας, όταν πιάνουμε το τιμόνι;
Σοκαριστικά ήταν τα νούμερα των τροχαίων ατυχημάτων και για τον μήνα Οκτώβριο. Μόνο στην Αττική είχαμε 17νεκρούς και 694 τραυματίες. Είναι δυνατόν εν έτει 2019; Και μόνο στην Αττική; Τα νούμερα είναι δραματικά, αν αναλογιστεί κανείς ότι βαίνουν αυξανόμενα. Μήπως έφτασε, λοιπόν, η στιγμή να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση;
Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από το τροχαίο με το σχολικό λεωφορείο στη Βούλα. Η ζωή μικρών παιδιών τέθηκε σε κίνδυνο- τελικά γλίτωσαν με ελαφρά τραύματα- επειδή ο οδηγός ενός τζιπ πέρασε το «ΣΤΟΠ». Υποθέτω γιατί βιαζόταν ή γιατί έπαιζε με το κινητό.
Ωστόσο, η έλλειψη οδηγικής παιδείας δεν τους επιτρέπει να καλλιεργήσουν την συνείδησή τους. Μέσα σε δεκατα του δευτερολέπτου μπορείς να χάσεις ό,τι πολυτιμότερο έχεις, και αυτό επειδή δεν μπορείς- ή μάλλον καλύτερα- δεν έχεις εκπαιδευτεί να αντιλαμβάνεσαι την σοβαρότητα της κατάστασης.
Η υφυπουργός Παιδείας Σοφία Ζαχαράκη ανακοίνωσε ότι θα μπει μάθημα στα σχολεία. Δεν ξέρω αν η ωριμότητα του Έλληνα οδηγού είναι θέμα μαθήματος ή συνειδητότητας για τον δημόσιο χώρο. Σεβασμού της συνύπαρξης με τους άλλους. Στάσης ευθύνης απέναντι στους συνανθρώπους μας.
Τα μαθήματα και το διάβασμα για την απόκτηση διπλώματος- που έχεις την ευκαιρία να εξεταστείς είναι διεκπεραιωτικά. Η οδηγική παιδεία δεν γίνεται να αποκτηθεί σ'εκείνη την φάση! Είναι οι καταβολές που έχεις από την οικογένειά σου, τα μηνύματα που έχεις πάρει απ΄το σχολείο, αλλά και ο τρόπος που αντιμετωπίζεται η οδήγηση από όλους τους πολίτες. Και αυτή η εκπαίδευση επιβάλλεται να ξεκινάει από νωρίς, γιατι σε αφορά πρωτίστως και σαν πεζό. Ο σεβασμός, η προτεραιότητα σε διαβάσεις, ο τρόπος που περνάμε τον δρόμο, αλλά και όλη η σκέψη που σχετίζεται με έναν σωστό τρόπο συμπεριφοράς, ξεκινάει απο τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός ανθρώπου. Μήπως πρέπει εκτός από το να αυστηροποιηθούν τα μέτρα για τους οδηγούς, να αναπτυχθεί περισσότερο και η εκπαίδευση;
Τη στιγμή που στην Ελλάδα, τα τροχαία ατυχήματα είναι η πρώτη αιτία θανάτου στις ηλικίες 18-44, οφείλουμε να βάλουμε όλοι το λιθαράκι μας ώστε να αλλάξει η κατάσταση. Για άλλη μια φορά, έχουμε έλλειμμα. Και στα σχολεία και στην εφαρμογή των νόμων. Μόνο που εδώ, μιλάμε για τη ζωή μας!
*H κ. Kωνσταντίνα Κλοκοτάρα είναι δημοσιογράφος.
