Του Σάκη Μουμτζή
Αυτή είναι η τελευταία και μοναδική γραμμή άμυνας των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ μετά την θεαματική αποδοχή όλων των σκληρών μέτρων, μερικά εκ των οποίων οι Σαμαροβενιζέλοι ούτε διανοούνταν πως μπορεί να τα αποδεχτούν. Είναι δε δείγμα της τραγικής κατάστασης που βρίσκονται οι βουλευτές και όσοι εξακολουθούν ακόμα δημοσίως να υπερασπίζονται τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, η επίκληση όχι των δικών τους επιτευγμάτων – γιατί δεν υπάρχουν – αλλά των σφαλμάτων και των αβελτηριών των πολιτικών τους αντιπάλων.
Αυτή η ηττοπαθής συμπεριφορά δεν αναδεικνύει μόνον την ένδεια επιχειρημάτων και την ανυπαρξία πολιτικού λόγου,αλλά κυρίως φανερώνει την ανικανότητα παραγωγής πολιτικής. Δηλαδή την πλήρη αδυναμία να εφαρμοσθούν στην πράξη πολιτικές που δημιουργούν καινούργιες πραγματικότητες και διαμορφώνουν νέους συσχετισμούς δυνάμεων.
Και αυτή η δυσάρεστη κατάσταση για τον ΣΥΡΙΖΑ, γίνεται ακόμα χειρότερη όταν ο μέσος πολίτης – μετά από ενάμισι χρόνο διακυβέρνησης της Αριστεράς - απαντά στο ερώτημα που του θέτουν τα στελέχη του κόμματος, πως η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου ήταν καλύτερη από την δική τους. Ο κοινός νους δεν ερευνά οικονομικά στοιχεία και στατιστικές, στις οποίες άλλωστε δεν έχει καμία εμπιστοσύνη. Συγκρίνει το επίπεδο ζωής του με τους «προηγούμενους» και τους «τωρινούς», καθώς είναι σε θέση να εκτιμήσει και να αξιολογήσει το γεγονός πως στο παρελθόν τις καταθέσεις του τις έκανε ό,τι ήθελε, δεν υπήρχε καμία αβεβαιότητα και κανένα άγχος για την καταβολή της σύνταξης του και ποτέ κανένας εταίρος δεν αμφισβήτησε την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη. Παρ΄όλη την αναμφισβήτητη κρίση, υπήρχαν κάποιες βεβαιότητες που παρείχαν μια σιγουριά και μια σταθερότητα μέσα σε ένα οικονομικό περιβάλλον που γνώριζε σταδιακή βελτίωση.
Και οι πιο ενημερωμένοι πολίτες έκαναν και κάνουν μιαν απογραφή για την κυβέρνηση Σαμαρά, δηλαδή εξετάζουν τι παρέλαβε από την κυβέρνηση Παπαδήμου και τι παρέδωσε στην κυβέρνηση Τσίπρα. Και διαπιστώνουν ένα θεαματικά θετικό ισοζύγιο, που διακόπηκε απότομα από την τυχοδιωκτική διαπραγμάτευση Βαρουφάκη. Δεν χρειάζεται παράθεση αριθμών.Αυτοί κουράζουν. Το πολιτικό κλίμα το διαμορφώνει η κοινή αίσθηση, που αναδύεται μέσα από την καθημερινότητα των πολιτών, δηλαδή εκεί όπου η πολιτική συναντά την ζωή των ανθρώπων.
Και εδώ η σύγκριση είναι συντριπτική για τους κυβερνώντες.Παρ΄όλο που η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχει να αντιμετωπίσει - μέχρι στιγμής - τις οργανωμένες λαϊκές αντιδράσεις που αντιμετώπιζαν οι «προηγούμενοι», καθώς οι υποκινητές τους είναι σήμερα υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, εν τούτοις καταγράφεται δημοσκοπικά μια σημαντική απώλεια δυνάμεων πριν καν ψηφισθούν τα νέα σκληρά μέτρα. Η δε παράσταση νίκης δημιουργεί μιαν εικόνα μη αναστρέψιμη για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όλο αυτό το σκηνικό επιτείνει την σύγχυση που παρατηρήθηκε στην οργανωμένη βάση του κόμματος - ή μάλλον σε ό,τι έχει απομείνει από αυτήν – μετά την στροφή του καλοκαιριού, καθώς δέχεται ισχυρή πίεση από τα αριστερά και αποκαρδιωτικά μηνύματα από την κοινωνία. Οι καθημερινές αποδοκιμασίες των στελεχών τους το επιβεβαιώνουν. Το δε ύστατο επιχείρημα τους «γιατί οι άλλοι καλύτεροι ήταν;» γύρισε τελικά κι αυτό εναντίον τους.
Ναι, ήταν πολύ καλύτεροι!
