Με την ψήφιση του νέου εκλογικού νόμου έσβησε μαζί με την απλή αναλογική και η ελπίδα του Α.Τσίπρα να γίνει ρυθμιστής των εξελίξεων. Βέβαια, το όνειρο αυτό ο Τσίπρας προσπαθεί να το κρατήσει ζωντανό με την στρατηγική της κυβέρνησης μειοψηφίας.
Δηλαδή, μετά τις πρώτες εκλογές που θα διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής, κατά την διαδικασία των διερευνητικών εντολών, να σχηματισθεί κυβέρνηση από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ—και ενδεχομένως και από κάποιο άλλο κόμμα της Αριστεράς που θα εισέλθει στην βουλή—μια κυβέρνηση που θα τύχει της ανοχής όλων των άλλων κομμάτων, πλην Νέας Δημοκρατίας.
Προφανώς αυτό το σενάριο δεν έχει καμιά ελπίδα πραγματοποίησης, καθώς το ΚΙΝΑΛ, δεν πρόκειται να συμπράξει με τον ΣΥΡΙΖΑ, για πολλούς λόγους, μεταξύ των οποίων πως στις αμέσως επόμενες εκλογές που θα διεξαχθούν με την ενισχυμένη αναλογική, θα εξαϋλωθεί πολιτικά.
Η κυβέρνηση μειοψηφίας είναι ένα τρυκ που επινόησε ο Α.Τσίπρας για να δώσει μια προοπτική στα στελέχη του, που γνωρίζουν πως διαφορετικά βαδίζουν σε δύο συνεχόμενες εκλογικές ήττες.
Είναι λογικό ο πρωθυπουργός να θέλει να ακυρώσει τον νόμο της απλής αναλογικής, όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Είναι όμως δεδομένο πως, ενόσω σοβεί η Ελληνοτουρκική κρίση, η πατρίδα μας δεν μπορεί επί εβδομήντα ημέρες, περίπου, να κυβερνάται από υπηρεσιακή κυβέρνηση.
Η Νέα Δημοκρατία απέδειξε πως, από την ίδρυση της, είναι ένα κόμμα που δεν παίζει την Ελλάδα στα ζάρια. Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ. Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι ένα κόμμα ιδεοληπτικών και τυχοδιωκτών. Συνεπώς, εκλογές μέσα στην άνοιξη φαντάζουν αδύνατες. Αν πρόκειται να διεξαχθούν προώρως, το πιο πιθανό χρονικό διάστημα είναι το φθινόπωρο.
Αυτό ακριβώς τρέμει ο Α.Τσίπρας και οι συνεργάτες του. Μια διπλή εκλογική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη, αθροίζει συνολικά έξι ήττες για τον «άχαστο». Το πρόβλημα πλέον δεν θα είναι η εσωκομματική αμφισβήτηση, αλλά το γεγονός πως ο Α.Τσίπρας θα καταγραφεί στην κοινωνία ως ο loser.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης νομίζω πως έχει αντιληφθεί ότι τις δημοσκοπήσεις δεν τις κατασκευάζουν τα «βοθροκάναλα». Και φαντάζομαι να κατάλαβε πως οι «ευχάριστες» μετρήσεις τύπου Vox pop analysis, μόνον τον αποπροσανατολίζουν.
Ας θυμηθούμε πως παραμονές των ευρωεκλογών όλος ο περίγυρος του Τσίπρα του διαμηνούσε πως οι εκλογές είναι ντέρμπι. Και αυτός πίστευε αυτούς και όχι όλες τις δημοσκοπήσεις που κατέδειχναν θρίαμβο της Νέας Δημοκρατίας.
Ετσι, τώρα ο Α.Τσίπρας αντιλαμβάνεται πως δεν έχει περιθώριο άλλων δύο εκλογικών ηττών, όπως μαρτυρούν όλες οι δημοσκοπήσεις. Και ο πανικός του γίνεται μεγαλύτερος, καθώς εφτά σχεδόν μήνες από τις εθνικές εκλογές, δεν μπόρεσε να συγκροτήσει έναν πειστικό αντιπολιτευτικό λόγο. Και αυτό δεν είναι ένα συγκυριακό φαινόμενο, αλλά αφορά την ίδια την αντίληψη που έχει η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ για την μεταμνημονιακή πραγματικότητα.
Αδυνατεί να την συλλάβει και να την αναλύσει με εργαλεία διαφορετικά από αυτά που χρησιμοποιούσε την περίοδο 2011-2014. Ετσι, φαίνεται πως η Νέα Δημοκρατία—πλην δραματικού απροόπτου- θα κυριαρχήσει συντριπτικά στην πολιτική ζωή της Ελλάδος την δεκαετία του 2020.
Και αυτό θα πιστοποιηθεί—πέραν όλων των άλλων—και από την καταγραφή έξι συνεχόμενων ηττών του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτός ακριβώς είναι ο εφιάλτης του Α.Τσίπρα.
