Στο περιβάλλον του πρωθυπουργού είναι απόλυτα πεπεισμένοι ότι θα καταφέρουν να γυρίσουν το πολιτικό παιγνίδι υπέρ τους. Κι αν ακόμη δεν καταφέρουν να περάσουν στην πρώτη θέση, θα έχουν, τουλάχιστον, πετύχει να μειώσουν την διαφορά τους με την Ν.Δ τόσο πολύ, ώστε θα περιμένουν πλέον την νέα τους ευκαιρία για την εξουσία σε σύντομο χρόνο και ελέω απλής αναλογικής.
Μην βιαστείτε να πείτε ότι αυτά είναι όνειρα θερινής νυκτός. Επειδή δεν είναι. Κινούνται βάσει σχεδίου, το οποίο έχει εκπονηθεί από επαγγελματίες του είδους! Δεν είναι ένα σχέδιο γραμμένο στο πόδι. Συνυπολογίζει δε όλα τα πιθανά σενάρια σε σχέση με την Ευρώπη. Το αν θα τους βγουν όλα αυτά που έχουν ως σταθερές για να κτίσουν τα σενάριά τους, είναι ένα άλλο θέμα συζήτησης.
Θα πρέπει ακόμη να σημειώσουμε ότι ο κόσμος είναι κουρασμένος. Εξαντλημένος από την συνεχή λιτότητα. Πολλοί δε έχουν ξεχάσει πως είναι να ζει κανείς σε μία κανονική χώρα με κανονικούς και χαρούμενους ανθρώπους. Μια χαραματιά, λοιπόν, από φως στο σκοτεινό δωμάτιο είναι ίσως αρκετή για να κάνει τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι ο ήλιος έχει πλημμυρίσει την ζωή τους.
Από την άλλη πλευρά, η Ευρώπη έχει την ανάγκη να πάψει να ασχολείται με την Ελλάδα. Θέλουν να το κάνουν με έναν τρόπο που δεν θα τους εκθέσει πολιτικά στο μέλλον, ότι δεν έκαναν όσα έπρεπε για να βοηθήσουν ένα μέλος. Κατά συνέπεια είναι υποχρεωμένοι να στηρίζουν τον Αλέξη Τσίπρα. Όταν έχεις … πετύχει στο έργο σου, τότε στηρίζεις και τους συνεργάτες σου! Ο Αλέξης Τσίπρας εκμεταλλεύεται αυτό το κλίμα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Κι είναι και ο λόγος για τον οποίον οι … θεσμοί είναι πιο ελαστικοί μαζί του απ' ότι με άλλες κυβερνήσεις του παρελθόντος.
Ο Αλέξης Τσίπρας, λοιπόν, πιστεύει ότι θα συμβούν ταυτόχρονα δύο πράγματα: Θα πάρει το χρέος την Άνοιξη του 2018 και θα κατορθώσει να συγκεντρώσει ένα ποσό της τάξης των 18-20 δισεκατομμυρίων ευρώ που θα δημιουργήσει την αίσθηση ότι δεν χρειαζόμαστε άλλη βοήθεια, ούτε καν προληπτική γραμμή. Αν όλα αυτά συμπέσουν και με μία Ευρώπη που «τρέχει» με ρυθμούς ανάπτυξης μεγαλύτερους του 2%, ο κ. Τσίπρας, πιστεύει, ότι θα μπορεί να «πουλήσει» επιτυχώς στο εσωτερικό της χώρας το … «τέλος των μνημονίων».
Σκεφτείτε την εικόνα! Τα Μέσα Ενημέρωσης που ελέγχονται στην συντριπτική τους πλειοψηφία από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να υμνούν τον μεγάλο τιμονιέρη Αλέξη για την ρύθμιση του χρέους. Οι διεθνείς οίκοι να ανακοινώνουν ο ένας μετά τον άλλον τις θεσπέσιες προοπτικές της χώρας και να σημειώνεται ράλι στα ομόλογα και στις μετοχές! Ο θρίαμβος της αγοράς στις μέρες του λαϊκισμού! Τι άλλο θα προσδοκούσε ένας λάτρης των χρηματιστηρίων;
Τα χρηματιστήρια δεν χαρίζουν εκλογές! Πράγματι! Μπορεί το 2000 ο Κώστας Σημίτης να κέρδισε στο νήμα βασιζόμενος στο χρηματιστηριακό θαύμα του 1999 και στα Λαμπρόχαρτα, αλλά τότε συμμετείχε στα δρώμενα ο λαός. Σήμερα οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές. Το ράλι στα ομόλογα ή στις μετοχές αφορά λίγους και εκλεκτούς. Ωστόσο, ένα χρηματιστηριακό πάρτι θα βοηθήσει τους ξένους να «πιστοποιήσουν» την επιτυχία της πολιτικής τους στην Ελλάδα και τον κ. Τσίπρα να περιφέρει τα ένσημα στο εσωτερικό της χώρας.
Επί του πρακτέου, ο κ Τσίπρας θα επιμείνει στην πολιτική των επιδομάτων. Όσο βλέπει ότι αυτή η πολιτική αποδίδει, ότι του φέρνει ψήφους, τόσα περισσότερα επιδόματα θα εφευρίσκει. Ο λαός μπορεί να μην περιμένει να κερδίσει από την άνοδο των μετοχών. Αλλά έχει να παίρνει … κοινωνικό μέρισμα!
Μην το γελάτε! Δεν έχει σημασία που πρόκειται για ψίχουλα. Σε αυτή την φάση το ύψος των επιδομάτων είναι δευτερεύον θέμα. Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας θα τους πείσει ότι όσο περνάει ο καιρός και αυξάνονται οι δείκτες της Οικονομίας, οι ίδιοι θα απολαμβάνουν μεγαλύτερα ποσά ως κοινωνικό μέρισμα. Δηλαδή, οι ίδιοι θα κάθονται και θα απολαμβάνουν. Το μοντέλο αυτό θα χρεοκοπήσει σε δύο χρόνια, αλλά μέχρι τότε ποιος ζει και ποιος πεθαίνει. Σημασία έχει ότι είναι ένα σενάριο που μπορεί να πουληθεί στα πλήθη
Τα διακοποδάνεια του παρελθόντος ανήκουν στο παρελθόν. Τα επιδόματα, όμως, είναι στο παρόν. Αυτά κλείνουν τις τρύπες του οικογενειακού προϋπολογισμού. Μπορεί ως πολιτική πρακτική να είναι λάθος, αλλά όποιος εναντιωθεί σε αυτή θα βρεθεί αντιμέτωπος με την οργή ενός κουρασμένου πλήθους.
Ο Αλέξης Τσίπρας πιστεύει ότι η μεγάλη του αδυναμία, η Οικονομία, θα γίνει το μεγάλο του όπλο, στην προσπάθειά του να ανατρέψει το σε βάρος του κλίμα. Αν ο κ. Τσίπρας μπορούσε πράγματι να πετύχει σημαντικά πράγματα στον χώρο της Οικονομίας, θα ήμασταν οι πρώτοι που θα χειροκροτούσαμε. Αυτά για τα οποία μιλάμε, όμως είναι έργα βιτρίνας, σαν κι αυτά που πάντα αγαπούσε το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Όσα εύσημα κι αν εισπράξει ο κ, Τσίπρας, η ελληνική Οικονομία δεν μπορεί να ανθίσει με τελετές δημοσίων σχέσεων. Χρειάζεται ουσία και κυρίως πολλές επενδύσεις και ρευστότητα.
Το θέμα του χρέους είναι εξαιρετικά χρήσιμο. Κι είναι το μόνο ουσιαστικό που μπορεί να συμβεί επί των ημερών του Αλέξη! Χωρίς την ρύθμιση του χρέους δεν μπορούμε να μιλάμε σοβαρά για την επόμενη ημέρα. Δεν πρόκειται κάποιος να επενδύσει στην Ελλάδα τα χρήματά του χωρίς να ξέρει τι θα γίνει με το χρέος. Επειδή δεν μπορεί να πιστέψει ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να πληρώσει τις υπέρογκες δόσεις που απαιτούν οι δανειστές για τα επόμενα χρόνια. Κι έχουν δίκιο, δεν μπορούμε να τα πληρώσουμε! Το χρέος, λοιπόν, είναι κεφαλαιώδους σημασίας θέμα σε αυτή την φάση. Αλλά το θέμα αυτό θα μπορούσε να έχει λυθεί εδώ και χρόνια. Όταν ο Αντώνης Σαμαράς προσπαθούσε να συγκροτήσει μία εθνική γραμμή αντιμετώπισης του…
Το να λέει κανείς ότι η ελληνική οικονομία δεν θα χρειαστεί άλλο τους ξένους είναι ένα ακόμη ψεύδος που θα πρέπει να προστεθεί στην αλυσίδα των ψεμάτων που μας σερβίρουν ανερυθρίαστα τα τελευταία τρία χρόνια! Αν ένα κράτος που δεν παράγει πετρέλαιο αυξήσει τα στρατηγικά του αποθέματα καυσίμων για έξι μήνες, αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση ανάγκης δεν θα χρειαστεί καύσιμα από τις διεθνείς αγορές για έξι μήνες. Τον έβδομο μήνα, όμως, θα χρειαστεί!
Ο κ. Τσίπρας αυξάνει τα διαθέσιμα του ελληνικού δημοσίου. Έχει ήδη συγκεντρώσει ένα ποσό της τάξης των 7 δισεκατομμυρίων ευρώ στην Τράπεζα της Ελλάδος από ΔΕΚΟ και άλλους οργανισμούς. Το Φεβρουάριο μπορεί ν αντλήσει ένα ποσό της τάξης των 3 δισεκατομμυρίων ευρώ από τις αγορές. Μαζί με τα χρήματα που περιμένει από την Ευρώπη, ο κουμπαράς αυτός μπορεί να φτάσει στα 18 – 20 δισεκατομμύρια ευρώ μέχρι τον Σεπτέμβριο. Πώς θα το χρησιμοποιήσει; Κατά πάσα πιθανότητα θα βγει και θα πει ότι δεν χρειάζεται γραμμή χρηματοδότησης μετά την έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια. Ο κουμπαράς αυτός θα είναι η απόδειξη που θα χρησιμοποιήσει ο κ. Τσίπρας ότι … έσκισε τα μνημόνια.
Κι ύστερα ο κ. Τσίπρας μπορεί να μπει στο κουστούμι του Κυριάκου Μητσοτάκη. Να υποσχεθεί, δηλαδή, ότι θα κόψει τους φόρους, ότι θα φέρει επενδύσεις, ότι θα αλλάξει την χώρα. Στην χειρότερη των περιπτώσεων θα έχει κάνει μία προσπάθεια να τον ακούσει ένα ακροατήριο που δεν τον εμπιστεύεται. Στην καλύτερη θα έχει κερδίσει πίσω αρκετούς ψηφοφόρους του που ψάχνουν έτσι ή αλλιώς κάποιον λόγο για να επιστρέψουν.
Δεν είναι καλό να τα πετύχει όλα αυτά; Καλό είναι! Κι αυτά κι άλλα ακόμη περισσότερα. Μόνο που δεν είναι αυτή η αλήθεια! Ο κ. Τσίπρας δεν θα έχει καταφέρει κάτι ιδιαίτερο! Θα έχει πάρει το χρέος που θα έπρεπε να το έχουμε πάρει από το 2014 – 2015. Θα έχει στραγγίξει την αγορά για να δημιουργήσει έναν κουμπαρά. Και θα βασίσει ένα υπεραισιόδοξο σενάριο για την ελληνική οικονομία στους ξέφρενου ρυθμούς ανάπτυξης των Ευρωπαίων. Να μας συγχωρείτε, αλλά όλα αυτό μοιάζει με μία ακόμη χαμένη ευκαιρία!
Στην Ελλάδα όλα αυτά ίσως είναι αρκετά για ένα κόμμα να αυξήσει τα ποσοστά επιρροής του. Ακόμη κι αν πρόκειται για τον ΣΥΡΙΖΑ που έχει προκαλέσει τόσα πολλά δεινά. Από εκεί και πέρα η ευθύνη ανήκει στην αντιπολίτευση! Αν η αντιπολίτευση κάνει την δουλειά της, τα σχέδια του κ. Τσίπρα για την ωραιοποίηση της κατάστασης θα αποδειχτούν αδύναμα να τον οδηγήσουν σε μία ουσιαστική βελτίωση της σημερινής του εικόνας. Αν η αντιπολίτευση δεν κάνει την δουλειά της, τότε μπορεί οι αντίπαλοί της να γίνουν και πάλι γίγαντες, ακόμη κ αν μιλάμε για τον Αλέξη Τσίπρα, τον πρωθυπουργό της χειρότερης κυβέρνησης που γνώρισε ποτέ η χώρα.
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
