Την... μαγιά για τη διαμόρφωση του κύματος των νεοαγανακτισμένων αναζητεί ο Αλέξης Τσίπρας έχοντας μέχρι στιγμή αποτύχει να ανάψει τη σπίθα που θα οδηγήσει σε νέες πλατείες. Αυτή τη φορά χτύπησε προς την πλευρά των ανέργων επιλέγοντας να καταψηφίσει την μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Δύο λόγοι οδήγησαν σε αυτή τη στάση.
Με την αδυναμία κατάρτισης ενός προγράμματος μέσω του οποίου θα απευθυνθεί στους πολίτες να είναι εμφανής ο Αλέξης Τσίπρας και η ομάδα που τον πλαισιώνει εντός του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει αποφασισμένος να συνεχίσει τον «ανταρτοπόλεμο» μέσω από τις εξελίξεις που προκαλεί η πανδημία και την ανησυχία που διαμορφώνεται στους πολίτες τόσο στον τομέα της δημόσιας υγείας όσο και στον τομέα της οικονομίας.
Οι μέχρί σήμερα κινήσεις είναι ενδεικτικές. Όπως και η πλειοδοσία παροχών στην οποία προβαίνει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έφτασε στο σημείο να ζητά από την κυβέρνηση να αναλάβει το κράτος την καταβολή του δώρου Χριστουγέννων στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα.
Την Τετάρτη προχώρησε ένα βήμα παραπάνω. Καταψήφισε την μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που προώθησε η κυβέρνηση. Και παρότι το μέτρο αφορά περίπου 2000000 εργαζόμενους επέλεξε να ακολουθήσει το δρόμο που είχε επιλέξει ήδη το ΚΚΕ και το ΜεΡΑ25, προτάσσοντας ώς δικαιολογία την εκτίμησή του πως τα χρήματα θα επιβαρύνουν τον ΟΑΕΔ και άρα τα επιδόματα προς ανέργους και άλλες ευπαθείς ομάδες.
Οι άνεργοι αποτελούν για την σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση ένα σημείο αιχμής στο οποίο επένδυσε και πριν το 2015. Και αυτό διότι ο θυμός, ο φόβος και η αγανάκτηση που επικρατεί μεταξύ των ανέργων αποτέλεσε και στο παρελθόν την μαγιά που απαιτήθηκε προκειμένου να δημιουργηθεί η μάζα που κατέκλυσε πλατείες με το προσωνύμιο «αγανακτισμένοι».
Το να επιλέγει να δημιουργήσει ακόμη και συνθήκες κοινωνικού αυτοματισμού «εργαζόμενοι και άνεργοι» κατά το «εμείς και οι άλλοι» εντάσσεται στο DNA του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όπως και η λογική των επιδομάτων.
Άλλωστε συνολικά ο ΣΥΡΙΖΑ και ως κυβέρνηση επέλεξε να προτάξει την επιδοματική πολιτική, αυτό έταζε και πριν τις εκλογές του 2019 αν υπολογίσει κανείς και τα περί 13ης σύνταξης όπως είχε ονομάσει την εφάπαξ καταβολή ενός ποσού στους συνταξιούχους. Σε αυτό πρέπει να προστεθεί και το γεγονός πως η αριστερά γενικότερα αντιδρά κάθετα στη στήριξη της επιχειρηματικής δραστηριότητα όπως και σε αυτή των νεοφυών επιχειρήσεων και επιλέγει τη διάθεσή επιδομάτων από τη δημιουργία θέσεων εργασίας και τη στήριξη της απασχόλησης.
Ο δεύτερος λόγος που οδήγησε το Αλέξη Τσίπρα να καταψηφίσει την μείωση των ασφαλιστικών εισφορών ήταν η στάση του ΚΚΕ και του ΜεΡΑ25. Δεν είναι κρυφό ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με κάθε ευκαιρία να αναδείξει μια εικόνα περί κοινής στάσης με κόμματα της αντιπολίτευσης κατά της κυβέρνησης.
Πρόκειται για το λεγόμενο «αντιδεξιό μέτωπο» που επιχείρησε να στήσει και πριν τις εκλογές του Ιουλίου του 2019 πιέζοντας κυρίως το ΚΙΝΑΛ. Με αφορμή την πανδημία και τις οικονομικές της επιπτώσεις επιδιώκει να δημιουργήσει εκ νέου την εικόνα αυτή, όπως έκανε και στην περίπτωση της πορείας του Πολυτεχνείου.
Υπενθυμίζεται πως ενώ από την μια πλευρά δήλωνε πως δεν θα μετάσχει το κόμμα του σε κινητοποιήσεις και πορείες από την άλλη βγήκε με το γνωστό κοινό ψήφισμα μέσω του οποίου ετίθετο δέμα αντιδημοκρατικής και αντισυνταγματικής συμπεριφοράς.
Ο Αλέξης Τσίπρας αναζητεί δεκανίκια προκειμένου να υλοποιήσει αυτή την τακτική εκτιμώντας ενδεχομένως πως θα βρει ανταπόκριση από ένα κοινό που τάσσεται κατά της λεγόμενης κυβερνώσας αριστεράς.
Το πρόβλημα πάντως του προέδρου αλλά και συνολικά του ΣΥΡΙΖΑ έγκειται στο γεγονός πως οι πολίτες εξακολουθούν να γυρνούν την πλάτη στις προσπάθειες αποδόμησης της κυβέρνησης και του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Όπως τουλάχιστον εξακολουθεί να καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις η αποδοχή του πρωθυπουργού είναι μεγάλη με τη διαφορά στην καταλληλότητα για τη θέση του πρωθυπουργού να παραμένει σε διπλάσια ποσοστά.
Είναι ενδεικτικό πως ακόμη και το δεύτερο lockdown όπως και η παράτασή του βρίσκει ανταπόκριση στους πολίτες, ακόμη και στους επιχειρηματίες/επαγγελματίας αλλά και τους ιδιωτικούς υπαλλήλους που σημειωτέον πλήττονται σημαντικό στον οικονομικό τομέα.
