Της Ζωής Ράπτη*
O αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης, την 1η Νοεμβρίου 2017 είπε στην επιτροπή Οικονομικών της Βουλής: «Η αλήθεια είναι ότι η φορολογική επιβάρυνση για το 2017 και 2018 είναι μεγάλη για τους έντιμους και συνεπείς φορολογουμένους, τη μεσαία τάξη και τους ελεύθερους επαγγελματίες. Είναι συνειδητή επιλογή που έκανε η κυβέρνηση για να στηρίξει τα πιο ευάλωτα στρώματα και τις οικογένειες με ανέργους κ.λπ. Αυτό οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν το έκαναν».
Ηχηρή, η παραδοχή της αντιπάθειας του ΣΥΡΙΖΑ προς τη μεσαία τάξη! Πολλαπλά αποδεδειγμένη, διαρκώς ομολογούμενη. 48 ώρες μετά την δήλωση του κ. Χουλιαράκη, ο κ. Τσακαλώτος στη- γνωστή πλέον σε όλους- ομιλία του, όπου είπε διάφορες ακατάληπτες και εκτός λογικής παραδοξολογίες για… σαρανταποδαρούσες με ψώνια και πρόβλημα μηνίσκου, ήρθε και στο διά ταύτα: «μας πήρε καιρό να βγουν αυτά τα χρήματα από την φοροδιαφυγή, και γιαυτό πιέσαμε τις μεσαίες τάξεις».
Ο ΣΥΡΙΖΑ ουδέποτε έπαψε να αποκαλύπτει τις προθέσεις του για τη μεσαία τάξη! Στις 23 Μαΐου 2016, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης, ασκώντας για πολλοστή φορά κριτική στην καταστροφική οικονομική πολιτική της κυβέρνησης της Αριστεράς είχε υποστηρίξει, σε εκδήλωση του τομέα Κοινωνικής Αλληλεγγύης του Κόμματος ότι «η κυβέρνηση επενδύει σε έναν ακήρυχτο ταξικό πόλεμο. Η διάλυση της μεσαίας τάξης καταστρέφει κάθε ελπίδα ανθρώπινης ζωής και για τους πιο αδύναμους. Θα αυξηθούν οι συνάνθρωποί μας που θα περιέλθουν σε αδυναμία να ανταποκριθούν και στα στοιχειώδη της ανθρώπινης διαβίωσης». Δυστυχώς, η πεποίθησή του αυτή επιβεβαιώθηκε, από την ίδια την Κυβέρνηση, πανηγυρικά!
Γιατί από ένα φυσιολογικό κυβερνητικό κόμμα, με ιδεολογικές διαφορές μεν από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά με στοιχειώδη προσαρμογή στην πραγματικότητα, θα περίμενε κάποιος, να υπάρξει διάψευση των λεγομένων του κ. Μητσοτάκη. Δεν έγινε, όμως, κάτι τέτοιο! Ο ΣΥΡΙΖΑ με χαρά επιβεβαίωσε τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας που μίλησε για ακήρυχτο ταξικό πόλεμο που διεξάγει η Κυβέρνηση, εναντίον της μεσαίας τάξης.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κυρίτσης επιβεβαίωσε τον κ. Μητσοτάκη, με άρθρο του στην Αυγή, τρεις ημέρες αργότερα. Στις 26 Μαΐου 2016, στο άρθρο με τίτλο «Είμαστε και φαινόμαστε» παραδεχόταν ανερυθρίαστα για το κόμμα του και τον Αλέξη Τσίπρα, τον αρχηγό του, οτι: «Γι'' αυτό ακριβώς ψηφίστηκε τον Σεπτέμβριο, για να μετακυλήσει όσο μπορεί τα βάρη στους μενουμευρωπαίους, και αυτό ακριβώς κάνει».
Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί τη μεσαία τάξη, την ραχοκοκαλιά της κοινωνίας, πρόβλημα που πρέπει να λυθεί, «μενουμευρωπαίους» που πρέπει να υπερφορολογηθούν, κηλίδα στην οικοδόμηση μιας προλεταριακής κοινωνίας.
Άλλωστε, ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών κ. Τσακαλώτος είχε πει στη Βουλή ότι αυτό που η κοινή λογική θεωρεί ταξικό μίσος, εκείνος το θεωρεί… πλούτο! Στις 26/01/2016 ο υπουργός Οικονομικών σχολίασε περί ταξικού μίσους, διχασμού και πλούτου (διατηρείται αυτολεξεί η διατύπωσή του, χωρίς διορθώσεις σε… υπέροχα ελληνικά) : «Αυτό που ο αρχηγός της αντιπολίτευσης μας είπε ότι είναι ταξικός, ταξικός μίσος και διχασμός. Δεν είναι καν η γλώσσα αυτός ο διχασμός διότι πότε στην Ευρώπη δεν ήταν η αναδιανομή ταξικός μίσος. Το ένα όραμα είναι ότι εργαζόμενοι και εργαζόμενες είναι το πλούτο αυτής της χώρας».
Απ' όλα τα παραπάνω μόνο ένα συμπέρασμα μπορεί να συναχθεί. Το προφανές: Ο ΣΥΡΙΖΑ, υπό την καθοδήγηση του Αλέξη Τσίπρα, διεξάγει έναν σφοδρό ταξικό πόλεμο. Εχθρός αυτού του κόμματος είναι η μεσαία τάξη. Εναντίον της έχει εξαπολύσει ένα θανάσιμο όπλο: την υπερφορολόγηση. Κίνητρό του το «ταξικό μίσος», που θεωρεί πλούτο!
Όμως, με το μίσος ποτέ δεν πρόκοψαν οι κοινωνίες. Η Νέα Δημοκρατία προτείνει ένα φιλελεύθερο, κοινωνικά δίκαιο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, βασισμένο στην κοινή λογική και την εθνική συνεννόηση. Η μάχη που πρέπει να δώσουμε δεν αφορά μόνο στην τεχνοκρατική πτυχή των δημόσιων πολιτικών. Είναι ταυτόχρονα και μία βαθιά ιδεολογική μάχη που απαιτεί από όλους μας να επαναπροσδιορίσουμε το πλαίσιο των αξιών πάνω στις οποίες οργανώνουμε την οικονομική και κοινωνική μας ζωή για να επιστρέψουμε στις δημιουργικές της αξίες, που καθιστούν ισχυρές τις δημοκρατικές κοινωνίες: στην αξιοκρατία και τη διαφάνεια, στη σκληρή δουλειά , στην αλληλεγγύη και κοινωνική συνοχή, στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας οι οποίες θα προκύψουν από ιδιωτικές επενδύσεις. Με όχημα συγκεκριμένες φορολογικές και αντιγραφειοκρατικές παρεμβάσεις στην κατεύθυνση της μείωσης της φορολογίας των επιχειρήσεων και των ακινήτων και με στοχευμένες πολιτικές έμπρακτης βοήθειας, σε αυτούς που το έχουν πραγματικά ανάγκη.
Η κοινωνική ειρήνη, η αγάπη και η αλληλεγγύη των πολιτών θα νικήσει το μίσος.
*Η Ζωή Ράπτη είναι Δικηγόρος, LL.m.
