Του Κώστα Μήλα
Προ Χριστουγέννων, οι κυβερνώντες μας έλεγαν ότι η αξιολόγηση θα κλείσει μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου. Όταν παρήλθε και ο Φεβρουάριος (στον οποίον κυριάρχησαν οι αποκλεισμοί εθνικών οδών από τους αγρότες για το θέμα του Ασφαλιστικού), οι κυβερνώντες επανήλθαν με την προσδοκία ότι η αξιολόγηση θα κλείσει πριν το Πάσχα των Καθολικών. Τώρα μιλάνε για πιθανότητα τακτοποίησης του όλου θέματος πριν το Πάσχα των Ορθοδόξων αλλά ο σκεπτικός αναγνώστης δεν θα έχει άδικο να αναμένει «κλείσιμο» της αξιολόγησης όταν φτάσουμε στη... Δευτέρα Παρουσία.
Το όλο «θρίλερ» με την αξιολόγηση δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Ζήσαμε, για παράδειγμα, το παράνομο «κλείσιμο» των εθνικών οδών μαζί με την «παρέλαση» των αγροτών στο κέντρο των Αθηνών τον Φεβρουάριο του 2016. Και όμως, το ασφαλιστικό νομοσχέδιο ουδέποτε κατατέθηκε/ψηφίσθηκε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Προς τι λοιπόν η όλη «σύγκρουση» μεταξύ αγροτών και κυβέρνησης;
Εδώ λοιπόν βρίσκεται η ουσία του προβλήματος. Η Ελλάδα, επί κυρίου Τσίπρα (αλλά και επί των προκατόχων του), ουδέποτε θέλησε να προβεί στις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές οι οποίες θα έδιναν ώθηση στην ελληνική ανάπτυξη και θα «έτρεχαν» την αξιολόγηση. Για του λόγου το αληθές, αναφέρω (συνοπτικά) τα παρακάτω μεγέθη:
Πρώτον, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων της World Bank, και επί συνόλου 215 κρατών, η Ελλάδα κατατάσσεται, σε θέματα ποιότητας θεσμών και κανονισμών (τα οποία καταγράφουν την ικανότητα του κράτους να δημιουργεί/εφαρμόζει πολιτικές οι οποίες παροτρύνουν την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα) στο εξηκοστό-πέμπτο εκατοστιαίο σημείο. Ευτυχώς, βρισκόμαστε υψηλότερα από την Αργεντινή (η οποία βρίσκεται στο δέκατο-τρίτο εκατοστιαίο) σημείο, αλλά και την Βενεζουέλα (η οποία βρίσκεται στο τρίτο εκατοστιαίο σημείο). Κράτη δηλαδή, για τα οποία ο κ. Τσίπρας έχει αλλεπάλληλα εκφράσει τον θαυμασμό του! Μας ξεπερνάνε όμως κράτη όπως η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (η οποία βρίσκεται στο εξηκοστό-έβδομο εκατοστιαίο) σημείο και (βέβαια) όλες οι λοιπές χώρες της Ευρωπαϊκής Περιφέρειας. Τόσο θόρυβο προκάλεσε (και προκαλεί) ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ για το όνομα της ΠΓΔΜ. Δε θα έπρεπε να προκαλεί ανάλογο θόρυβο για το «ντροπιαστικό» επίτευγμα της κατάταξης μας κάτω από την γείτονα χώρα;
Δεύτερον, ο δείκτης αντιμετώπισης της διαφθοράς (πάλι από την βάση δεδομένων της World Bank) κατατάσσει την Ελλάδα στο πολύ χαμηλό πεντηκοστό-πρώτο εκατοστιαίο σημείο, και πάλι χαμηλότερα από την ΠΓΔΜ (η οποία κατατάσσεται στο πεντηκοστό-ένατο εκατοστιαίο σημείο). Τουλάχιστον, όμως, ξεπερνάμε την «φίλη» Βενεζουέλα, η οποία μόλις και κατατάσσεται στο πέμπτο (!!!) εκατοστιαίο σημείο ή και την «φίλη» Αργεντινή οποία κατατάσσεται στο τριακοστό-τρίτο εκατοστιαίο σημείο.
Μην είμαστε άδικοι όμως: Σε θέματα ελευθερίας λόγου, ξεπερνάμε την ΠΓΔΜ καθώς βρισκόμαστε στο εξηκοστό-έβδομο εκατοστιαίο σημείο, ενώ η ΠΓΔΜ βρίσκεται στο τεσαρακοστό-τέταρτο εκατοστιαίο σημείο. Επειδή θα αναρωτηθείτε (και εύλογα) όμως: η γειτονοκή Τουρκία βρίσκεται χαμηλότερα στο τριακοστό-όγδοο εκατοστιαίο σημείο. Αυτά βέβαια πριν τις «τιμωρίες» των δημοσιογράφων για την θέση τους στο ελληνικό δημοψήφισμα.
Όλα τα προαναφερθέντα στατιστικά στοιχεία (σε θέματα διαρθρωτικών αλλαγών), αγαπητοί αναγνώστες και αγαπητές αναγνώστριες βλέπει ο Ολλανδός Jeroen Dijsselbloem και δικαιολογημένα δηλώνει ότι δεν υπάρχει χρονικό όριο για να κλείσει η αξιολόγηση...
*Ο κ. Κώστας Μήλας είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικών, University of Liverpool
