Το κύριο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση με τις καταλήψεις των σχολείων δεν είναι τα κόμματα της Αριστεράς, οι ιδεοληψίες τους και η ομόθυμη υποστήριξή τους στο «κίνημα», ούτε βεβαίως η χωρίς αμφιβολία αντιδραστική συντεχνία της ΟΛΜΕ που εκπροσωπεί ένα πολύ μικρό μέρος μόνο των εκπαιδευτικών.
Το πρόβλημα της κυβέρνησης είναι η μεγάλη κοινωνική νομιμοποίηση των καταλήψεων στα μάτια των άμεσα ενδιαφερομένων, των γονιών και των μαθητών στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου. Ο βασικός υποκινητής των καταλήψεων είναι... η ολοκληρωτική αποτυχία του θεσμού του Λυκείου, όπως ισχύει, σε συνδυασμό με την αυξημένη ζήτηση για μια θέση στο Πανεπιστήμιο. Σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα –με εξαίρεση ίσως την Ουγγαρία- δεν υπάρχει τόσο μεγάλη ζήτηση για πανεπιστημιακές σπουδές, όσο υπάρχει στην Ελλάδα. Κύρια επιδίωξη της ελληνικής οικογένειας -καλώς ή κακώς- είναι να περάσει το παιδί της στο Πανεπιστήμιο. Με τις καταλήψεις οι μαθητές βρίσκουν απλώς μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να μην πάνε στο Λύκειο, το οποίο όχι μόνο δεν τους προσφέρει τίποτε αλλά αντιθέτως σπαταλά πολύτιμο χρόνο από το διάβασμά τους. Μου έλεγε πρόσφατα γονέας με αφοπλιστική ειλικρίνεια, ότι περίμενε πώς και πώς να γίνει κατάληψη στο Λύκειο που πηγαίνει ο γιος του, προκειμένου αυτός να βρει χρόνο να διαβάζει απερίσπαστος για τις πανελλαδικές εξετάσεις.
Για να γίνει αντιληπτό το πρόβλημα σκεφτείτε ότι στη Β΄ Λυκείου τα μαθήματα γενικής παιδείας διδάσκονται 30 ώρες την εβδομάδα και τα μαθήματα προσανατολισμού μόλις 5 ώρες ενώ στην Γ΄ Λυκείου η διδασκαλία των εννέα μαθημάτων γενικής παιδείας απαιτεί 15 ώρες ή το 50% του χρόνου των παιδιών στο σχολείο. Κανένας μαθητής στην Γ΄Λυκείου δεν διαβάζει τα μαθήματα γενικής παιδείας με παρότρυνση μάλιστα τόσο των γονέων όσο και των καθηγητών.
Σε καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου δεν υπάρχει αυτός ο παραλογισμός των τόσων πολλών μαθημάτων που δεν παίζουν κανέναν απολύτως ρόλο στην εισαγωγή των μαθητών στο πανεπιστήμιο. Ποιος είναι ο υπαίτιος αυτού του παραλογισμού ; Το πρόσχημα είναι μια απηρχαιωμένη αντίληψη απόκτησης εγκύκλιας παιδείας. Μια πιο πεζή αλλά περισσότερο κοντά στην πραγματικότητα εξήγηση είναι, ότι το κράτος θα πρέπει να εξασφαλίσει αχρείαστη δουλειά σε μερικές χιλιάδες εκπαιδευτικούς.
Η κατάληψη λοιπόν δίνει μια πολύ καλή ευκαιρία στους μαθητές να πάνε χωρίς το άγχος των απουσιών στο φροντιστήριό τους, στα ιδιαίτερά τους ή να κάτσουν σπίτι τους και να διαβάσουν με την ησυχία τους.
Ας μην ανησυχούμε και τόσο, τα πράγματα αυτορυθμίζονται μια χαρά και όλοι στο τέλος ευχαριστημένοι είναι. Όποιος διαφωνεί, ας σκεφτεί τι θα συνέβαινε αν αύριο το πρωί η κυβέρνηση θεσμοθετούσε την κατ΄οίκον εκπαίδευση ; Οι μαθητές με μαθηματική βεβαιότητα θα «εξαφανίζονταν» από τα Λύκεια. Με τις καταλήψεις συμβαίνει το ίδιο.
