Του Σάκη Μουμτζή
Τα όσα έγιναν χθες στο Σύνταγμα ανήκουν σε μια αλληλουχία πρόσφατων γεγονότων που θέτουν σε αμφισβήτηση, για πρώτη φορά από το 1974, την Δημοκρατία στην Ελλάδα.
Προηγήθηκε η αποκάλυψη της συνωμοσίας της Novartis που οδήγησε σε παραίτηση τον αρμόδιο εισαγγελέα, γιατί δεν ήθελε να υπακούσει στις διαταγές του Ρασπούτιν για παραπομπές πολιτικών, χωρίς να υπάρχουν στοιχεία γι'' αυτό.
Στη συνέχεια είχαμε την κυνική διάλυση δύο κομμάτων της βουλής για να λάβει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ρεταλιών ψήφο εμπιστοσύνης. Είτε το όλο σκηνικό ήταν σκηνοθετημένο είτε όχι, ο ευτελισμός θεσμών και προσώπων ήταν πλήρης.
Και χθες είχαμε την διάλυση μιας τεράστιας συγκέντρωσης, ουσιαστικά κατά του ΣΥΡΙΖΑ, με μεθόδους καθεστώτος Μαδούρο. Ανεμπόδιστη δράση παρακρατικών και επέμβαση των δυνάμεων της τάξεως, εναντίον όλου του συγκεντρωμένου πλήθους.
Το μήνυμα που έστειλε η κυβέρνηση προς τους πολίτες ήταν σαφές: Μην ξανασυγκεντρωθείτε. Θα σας ταράξουμε στο χημικό. Στις δύο πρώτες συγκεντρώσεις οι μηχανισμοί του ΣΥΡΙΖΑ συνελήφθησαν αδιάβαστοι. Αιφνιδιάστηκαν. Χθες γνώριζαν και έλαβαν τα μέτρα τους.
Έκαναν μια πρόβα τζενεράλε στη Θεσσαλονίκη τον Σεπτέμβριο με την γνωστή μέθοδο της δράσης των παρακρατικών. Τότε ρίχτηκαν τεράστιες ποσότητες χημικών κατά του πλήθους που διαδήλωνε. Η συνταγή αποδείχτηκε αποτελεσματική και επαναλήφθηκε χθες.
Τι προκύπτει από όλα αυτά τα γεγονότα;
Έχουμε μια δράκα, μια συμμορία, που δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να παραμείνει στην εξουσία. Η ομαλή πορεία προς τις εκλογές δεν είναι δεδομένη, όπως δεν είναι δεδομένο και το αδιάβλητο τους. Όλα αυτά είναι προς κατάκτηση.
Με απλά λόγια το κεκτημένο της Μεταπολίτευσης για την ομαλή εναλλαγή των κομμάτων στην διακυβέρνηση του τόπου, αμφισβητείται από την συμπεριφορά της κυβέρνησης της ριζοσπαστικής Αριστεράς και των ρεταλιών που την στηρίζουν μέσα κι έξω από την βουλή.
Χθες στην Πλατεία Συντάγματος έπεσαν οι μάσκες του καθεστώτος, ακυρώνοντας ουσιαστικά την προσπάθεια των «Λιβανέζων» και των κάθε λογής « προθύμων», για την μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ.
Ένα κόμμα της Αριστεράς πάντα ομιλεί εξ ονόματος του λαού, αλλά δεν επιτρέπει στον ίδιο τον λαό να μιλήσει, γιατί τον φοβάται. Ο λόγος του είτε θα διαμεσολαβηθεί από την Αριστερά είτε δεν θα ακουστεί. Η Ιστορία αυτό δείχνει.
Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών καθιστούν απαραίτητη την σύγκλιση των δύο κομμάτων του δημοκρατικού τόξου πάνω σε μια μίνιμουμ γραμμή. Την διαφύλαξη της Δημοκρατίας μας, την ομαλή πορεία προς τις εκλογές, την αδιάβλητη διαδικασία τους και στην συνέχεια την παραπομπή των ενόχων στην Δικαιοσύνη. Μετά, ας τραβήξει το κάθε κόμμα τον δρόμο του.
Σήμερα, η κάθετη τομή βρίσκεται μεταξύ των δυνάμεων που υπερασπίζονται την Δημοκρατία και αυτών που απεργάζονται την νόθευση της.
Όλοι παίρνουμε θέση και κρινόμαστε.
