Του Σάκη Μουμτζή
«Ο χρόνος αποτελεί μέρος της στρατηγικής μας», είπε στην ΔΕΘ ο πρωθυπουργός. Να σχολιάσω λέγοντας, πως το πιο σύντομο ανέκδοτο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στρατηγική.
Οι άνθρωποι σχεδιάζουν πώς θα «βγάλουν» την εβδομάδα. Μέχρις εκεί φτάνουν οι φιλοδοξίες τους. Απεναντίας, η στρατηγική απαιτεί όραμα και τακτικούς στόχους κατανεμημένους στον χρόνο.
Πάντως, ανεξάρτητα από την συμπεριφορά αυτή της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, ο χρόνος είναι ένας σημαντικότατος παράγοντας στην διαμόρφωση του συσχετισμού των δυνάμεων και συνακόλουθα στην διαμόρφωση των εξελίξεων.
Πάντοτε λειτουργεί υπέρ κάποιου. Τις περισσότερες φορές αυτό το αντιλαμβανόμαστε αναδρομικά, αλλά κάποιες άλλες φορές μπορούμε να το αντιληφθούμε και σε ενεστώτα χρόνο. Έτσι, σήμερα μπορούμε, με ασφάλεια, να δούμε πώς ο χρόνος αποτελεί πλεονέκτημα ή μειονέκτημα για τα κόμματα εξουσίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ευελπιστεί πως με την πάροδο του χρόνου η τακτική της Νέας Δημοκρατίας θα κουράσει και θα ξεφουσκώσει. Αυτό θα έχει ως συνέπεια να αρχίσουν να ακούγονται φωνές κριτικής από το εσωτερικό της παράταξης για την ηγεσία του κόμματος, κάτι που θα επηρεάσει την αποτελεσματικότητα του πολιτικού λόγου της.
Βέβαια, η Νέα Δημοκρατία όταν από την άνοιξη του 2016 έθεσε θέμα εκλογών, γνώριζε πως είναι ένας στόχος που δεν μπορεί να τον επιβάλλει. Τέθηκε όμως για να αναπτερώσει το ηθικό της βάσης του κόμματος, μετά από τέσσερις διαδοχικές εκλογικές ήττες.
Άλλωστε, όπως προκύπτει από όλες τις δημοσκοπήσεις, αυτή η τακτική απέδωσε. Και κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει μιαν ηγεσία που βρίσκεται στον προθάλαμο της εξουσίας.
Ο χρόνος λειτουργεί αρνητικά για τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί θα πρέπει να εφαρμόσει, μεσοπρόθεσμα, σκληρά μέτρα και το κυριότερο, λόγω των ιδεοληψιών του, μπορεί να βρεθεί μπροστά σε δυσάρεστες, απρόβλεπτες εξελίξεις, όπως χθες με την Εldorado. Η ιδεολογικοπολιτική φυσιογνωμία του αυξάνει το ενδεχόμενο εμφανίσεως τέτοιων φαινομένων, που ακυρώνουν τα όποια θετικά μπορεί να παρουσιάσει.
Η Νέα Δημοκρατία προπορεύεται μέχρι στιγμής, λόγω της πτώσης της συσπείρωσης του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό σημαίνει πως όταν αρχίσει να παρουσιάζει το πρόγραμμα της, σε βάθος χρόνου, εφόσον βέβαια είναι σοβαρό και κοστολογημένο, πιθανόν να δεχθεί μέρος αυτών που δηλώνουν αναποφάσιστοι.
Αυτή είναι μια υπαρκτή θετική προοπτική, υπό προϋποθέσεις. Επί πλέον με τον χρόνο σύμμαχο του, θα μπορέσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να προχωρήσει στην απαιτούμενη ανανέωση του στελεχικού δυναμικού της παράταξης.
Πολύ πιο αμφιλεγόμενα λειτουργεί ο χρόνος για την Δημοκρατική Συμπαράταξη. Το εγχείρημα του νέου φορέα θέλει τον χρόνο του για να δέσει. Αλλά μπορεί ο χρόνος να συντελέσει στο να εμφανισθούν διαφορές και εντάσεις με αποτέλεσμα την αποσύνθεση του.
Γιατί αν, σε βάθος εύλογου χρόνου, ο νέος φορέας αρχίσει να παράγει έργο, τότε το πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι έντονο, καθώς θα αποτελέσει πόλο έλξης των αναποφάσιστων πρώην ψηφοφόρων του. Κάθε μονάδα του νέου φορέα πάνω από το 10% θα στέλνει—σχηματικά—τον ΣΥΡΙΖΑ μια μονάδα κάτω από το 20%.
Ίσως ο χρόνος να επηρεάζει πολύ πιο πολύ την Δημοκρατική Συμπαράταξη απ΄ότι τον ΣΥΡΙΖΑ και την Νέα Δημοκρατία, καθώς στο πέρασμα του θα φανεί η πορεία που αυτή θα ακολουθήσει.
Φαίνεται λοιπόν, πως ο παράγοντας χρόνος λειτουργεί, δυνητικά, υπέρ των κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης. Αρκεί αυτά να αποβάλλουν την θεωρία του ώριμου φρούτου και να συστρατευθούν όλα τα στελέχη τους στον αγώνα για την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ.
