Οι Γερμανοί δεν θέλουν να επιβάλουν οικονομικές κυρώσεις στην Τουρκία για τα νταηλίκια στην Μεσόγειο, αλλά καταγγέλλουν τον Πούτιν για την δηλητηρίαση πολιτικού του αντιπάλου. Οι οποίοι Ρώσοι είπαν να δώσουν τώρα μία χείρα βοηθείας στην Άγκυρα. Στην ώρα της σύγκρουσης βλέπουμε την κυρία Μέρκελ να καταγγέλλει τους πρώτους αποίκους της Αμερικής για την εξολόθρευση των Ινδιάνων και τους Ρώσους να οργανώνουν μαζικές εκδρομές στην Αγιά Σοφιά, όπου δεν πληρώνουν και εισιτήριο!
Η Δικαιοσύνη δεν ήταν πάντοτε τόσο δημοφιλής στις διεθνείς σχέσεις. Το κουστούμι του αμοραλισμού ταιριάζει περισσότερο στους ηγέτες αυτού του κόσμου για περιστάσεις σαν κι αυτή που βιώνουμε. Και ναι μεν από την Ρωσία δεν περιμένουμε πολλά πράγματα, δεδομένου ότι κι εμείς δεν τους προσφέραμε γη και ύδωρ, αλλά από τους συνεταίρους και φίλους Γερμανούς θα θέλαμε μια διαφορετική στάση. Κατανοούμε ότι η Γερμανία φοβάται από την έκθεσή της στην τουρκική οικονομία. Επίσης «τρέμει» την οργή του Σουλτάνου, η οποία μπορεί να προκαλέσει την «έξοδο» εκατομμυρίων προσφύγων στις πλούσιες χώρες του Βορρά. Αν υπάρχουν πάντως εναλλακτικά σύμπαντα με βάση την εξέλιξη των γεγονότων, θα θέλαμε να δούμε εκείνη την εκδοχή που η Τουρκία στο μέλλον αποκτά πυρηνικά όπλα. Μία ισλαμική χώρα στις παρυφές της Ευρώπης και με πυρηνικό οπλοστάσιο θα είναι το αποτέλεσμα της συνεχούς υποχωρητικότητας του Βερολίνου…
Λένε ότι ο Ερντογάν δεν σηκώνει το τηλέφωνο στην Μέρκελ και ότι αρνείται κάθε διαμεσολάβηση. Με την τουρκική λίρα να φλερτάρει με την αξία του νομίσματος της Βενεζουέλας, είναι λιγάκι δύσκολο να κλείσει ο Ερντογάν τον δίαυλο επικοινωνίας με τους ευεργέτες του. Χωρίς την Γερμανία η Άγκυρα θα είχε ήδη υποχωρήσει. Το πιο πιθανό σενάριο, λοιπόν, είναι ότι μας παίζουν τον καλό και τον κακό μπάτσο. Ο Ερντογάν μάς απειλεί να μας κλέψει όλο το βιός και οι Γερμανοί μας ζητούν να καθίσουμε στο τραπέζι και να υπογράψουμε… «πολιτισμένα» την παράδοσή μας. Αυτό που φοβάται η Γερμανία είναι μην τυχόν φτάσουμε στην Σύνοδο Κορυφής και χρειαστεί να ψηφίσει «ναι» στα μέτρα. Όχι ότι πρόκειται για κάποιου είδους σοβαρή απειλή για την Τουρκία. Αλλά ακόμη κι αυτά τα… ημίμετρα δεν θέλουν να τα πάρουν μην τυχόν και δυσαρεστήσουν τον Σουλτάνο. Που να τους ζητούσαμε και να σταθούν δίπλα μας στην πρώτη γραμμή. Μοιάζει με ανέκδοτο.
Η Ελλάδα δεν έχει πολλές επιλογές. Δεν μας αφήνουν επιλογές. Και καλά κάνουν και μας υποτιμούν. Στο παρελθόν έχουμε κάνει… καριέρα με Τυράννους που μας υποτίμησαν. Είμαστε συνηθισμένοι. Δεν μας ενοχλεί αυτό. Εκείνο που πραγματικά μας ενοχλεί είναι το δούλεμα από «φίλους». Ίσως κάποιες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στις πρεσβείες της Γερμανίας και της Ρωσίας θα έπειθαν τους «φίλους» μας ότι δεν είμαστε ηλίθιοι.
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
`
