Της Νίκης Τζαβέλα*
Η καθαρότης και η ευκρίνεια του λόγου και των θέσεων, είναι σπάνιο στοιχείο στην Ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια. Θα έλεγα και στον Αραβικό κόσμο. Ας μην ψάξουμε το γιατί. Ας δούμε τις επιπτώσεις του. Αυτή η γενική ασάφεια, δημιουργεί γενικές προσδοκίες στον συνομιλητή, χωρίς καμία συγκεκριμένη δέσμευση από την πλευρά του ομιλούντος.
Βέβαια, στην Ελλάδα η γενική αοριστία είναι τέχνη ασκούμενη σε όλα τα πολιτικοοικονομικά και κοινωνικά στρώματα. Από τον τεχνικό που βαθειά προβληματισμένος (για να ανεβάσει την αμοιβή του), κοιτά την ζημιά και στην εναγώνια ερώτηση σου: "Ποιά είναι η ζημιά;" απαντά με στωικότητα "Θα δούμε"..., μέχρι την πολιτική ηγεσία μας, που πολιτεύεται και αντιπολιτεύεται γενικώς και αορίστως.
Ειδικά κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης, όπου τα συγκεκριμένα μέτρα που υποστήκαμε ήταν καταιγιστικά βίαια, όποτε δόθηκαν διευκρινίσεις, ήταν εκ των υστέρων, και αποσπασματικά.
Λίγο πολύ πια, όλοι ξέρουμε που βρισκόμαστε. Υπάρχει όμως κάποιος να μας πει που πηγαίνουμε; Να μας δώσει συγκεκριμένο οδικό χάρτη με τα, όσα, σταθερά βήματα πρακτικά, ρεαλιστικά και εφικτά θα προχωρήσουμε; Μια καθαρή, εφικτή παρουσίαση της μελλοντικής Ελλάδας, μας δίνει το όραμα, την ασφάλεια και την δύναμη να συμβάλλουμε στην πραγματοποίησή της. Κράτος χωρίς συγκεκριμένους στόχους προς υλοποίηση, δεν είναι βιώσιμο.
Το ζητούμενο λοιπόν από όλη την πολιτική μας ηγεσία, είναι να μας παρουσιάσουν συγκεκριμένα που ΠΑΕΙ η ΕΛΛΑΔΑ. Έχει επιλεγεί η Έκθεση της Θεσσαλονίκης, ως το βήμα όπου θα μας πούνε τι έχουν στο μυαλό τους, κυβερνώντες και αντιπολίτευση.
Η Κυβέρνηση, πιστή στην ιδεοληψία της, λέει ότι θα εξαγγείλει μέτρα "ανακούφισης". Και η ασπιρίνη ανακουφίζει προσωρινά. Η μη τήρηση όμως των υπό αξιολόγηση προαπαιτούμενων - που όλα είναι δράσεις άμεσου αναπτυξιακού χαρακτήρα - επιτείνει την βεβαιότητα ότι η χωρά θα συνεχίσει να σέρνεται.
Είναι πια γεγονός ότι οι προσδοκίες επικεντρώνονται στο " τί θα κάνει ο Κυριακος; " Ποτέ στο παρελθόν, η Αντιπολίτευση δεν είχε συσπειρώσει τόσες προσδοκίες από όλο το κομματικό φάσμα. Ο πήχης των προσδοκιών έχει ανεβεί πολύ ψηλά. Όπως ψηλά ανέβηκε και η ευθύνη του Κυριάκου Μητσοτάκη, να ανταποκριθεί με συγκεκριμένο οδικό χάρτη που θα οδηγήσει το περπάτημα της χώρας, βραχυπρόθεσμα, και μακροπρόθεσμα.
Η Νέα Δημοκρατία προηγείται δημοσκοπικά. Αυτό όμως, δεν σημάνει τίποτε για την σιγουριά που θα πρέπει να νοιώσει ο πολίτης για το παρόν του και το μέλλον του. Η αφωνία που επέδειξε η αξιωματική αντιπολίτευση τον τελευταίο καιρό σε θέματα που είναι βασικότατα για μια ευνομούμενη πολιτεία (επέδειξε αφωνία και για θέματα που αποδομούν ισχυρούς συνδετικούς αρμούς της Ελληνικότητας μας, μέσα σε διεθνή ασάφεια για το θέμα της πολυτισμικότητας - άλλο θέμα όμως αυτό) αύξησε την αβεβαιότητα μας για το που βρίσκεται και που πάει η χώρα.
Επίσης, η συνεχής αναφορά από τα Νεοδημοκρατικά στελέχη, ότι όλες τις ερωτήσεις που αφορούν την επιβίωση μας , " θα τις απαντήσει ο Πρόεδρος της ΝΔ στην Θεσσαλονίκη " ανέδειξαν την ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Έκθεση, καθοριστική για την περαιτέρω πορεία της Νέας Δημοκρατίας.
Το προσωπικό πλεονέκτημα του Κυριάκου Μητσοτάκη έναντι των άλλων πολιτικών αρχηγών, είναι ότι έχει διοικητική και τεχνοκρατική γνώση και εμπειρία, καθώς και ξεκάθαρη εικόνα που βρίσκεται η χώρα και που βρίσκεται η Ευρώπη. Κυρίως όμως ξέρει που προσπαθεί να πάει η Ευρώπη. Μέσα σε αυτή την υπό σχηματισμό Ευρώπη, πρέπει να ενταχθεί η μελλοντική Ελλάδα. Πρέπει να αναδειχθεί σχεδιασμός που μας κάνει μέρος της Νέας Ευρώπης στα ψηφιακά, μεταφορικά και ενεργειακά δίκτυα. Μέρος των θεσμικών αλλαγών που επιχειρεί η Ευρώπη στην Ασφάλεια, την Δικαιοσύνη , το προσφυγικό , το χρηματοπιστωτικό.
Με τόλμη και τεχνογνωσία, χωρίς τις πεθαμένες ιδεοληψίες της παρούσας Κυβέρνησης. Γιατί ο Ευρωπαϊκός σχεδιασμός και τα χρήματα για την αναγέννηση της Ενωσιακής Οικονομίας υπάρχουν. Στην υλοποίηση πάσχουμε θανατηφόρα, θα έλεγα...
Ας αναδείξει στην Θεσσαλονίκη ο Κυριάκος Μητσοτάκης και τις υπερβάσεις που χρειάζεται να γίνουν από Ενωσιακής πλευράς για κράτη μέλη που δοκιμάζονται από επενδυτική άπνοια και καχυποψία. Έχει αποδειχθεί ότι οι Ενωσιακοί, δεν είναι ιδιαίτερα εφευρετικοί και γρήγοροι για την επιβίωση και αναβίωση των κοινωνιών. Από Ελληνικής πλευράς, μια χαρά μπορούμε να διαπραγματευτούμε όχι μόνον το χρέος και το επιβαλλόμενο πρόγραμμα, αλλά και δημιουργικές, αναπτυξιακές λύσεις.
Αναμφισβήτητα, οι πολίτες περιμένουν να ακούσουν και τα συγκεκριμένα μέτρα αναστροφής της παρούσας μονοδιάστατης εισπρακτικής οικονομικής πολιτικής. Ξεκάθαρα, εφικτά και εξειδικευμένα. Όλα αυτά όμως, ενταγμένα σε Ευρωπαϊκό, πανελλαδικό σχεδιασμό. Ο καμβάς να είναι χειροπιαστός, εκλαϊκευμένος και προπαντός υλοποιήσιμος. Γιατί μόνον τα φιλοευρωπαϊκά Ελληνικά κόμματα, έχουν αποδείξει ότι θέλουν, ξέρουν και μπορούν να υλοποιούν πολιτικές ανάπτυξης, ευημερίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.
*Η κ. Νίκη Τζαβέλα είναι πρώην Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας
