Πριν περίπου δυο εβδομάδες (21/11), ο κυβερνητικός εκπρόσωπος διέψευδε το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. Τρείς ημέρες αργότερα (24/11), ο πρωθυπουργός άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο συνδέοντάς το με τις διαπραγματεύσεις. Χθες (2/12), η κυβέρνηση διοχέτευε πληροφορίες στα ΜΜΕ ότι αν δεν υποχωρήσει το ΔΝΤ από τις απαιτήσεις του, είναι πιθανή η προσφυγή στις κάλπες.
Σήμερα, ο Τσίπρας από το Άμπου Ντάμπι είπε ότι η χώρα έχει ορίζοντα τριετίας για εκλογές.
Αύριο, είναι μια άλλη μέρα, μπορεί να επανέλθει το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. Τι αλήθεια συμβαίνει ; Γιατί πρωθυπουργός και κυβέρνηση αλλάζουν ή διοχετεύουν πληροφορίες ότι αλλάζουν άποψη ως προς τον χρόνο των εκλογών ; Η απάντηση νομίζω είναι περισσότερο απλή απ ότι φαίνεται. Προσπαθούν – έστω με ερασιτεχνικό τρόπο – να χρησιμοποιήσουν το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών ως κίνηση πίεσης. Προς ποιούς ;
Κυρίως προς τους βουλευτές τους, οι οποίοι σύντομα θα κληθούν να ψηφίσουν νέα μέτρα. Αυτά τα οποία σήμερα λένε – από την κυβέρνηση – ότι αρνούνται να υιοθετήσουν. Πρόωρες εκλογές για έναν βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ή των ΑΝΕΛ, σημαίνουν πως οι πιθανότητες επανεκλογής είναι μικρές. Για την πλειονότητά τους τουλάχιστον. Απώλεια βουλευτικής έδρας, σημαίνει απώλεια της σχετικής αποζημίωσης και των προνομίων και επάνοδος στον πρότερο βίο με ένα ιδιαίτερο επιπλέον χαρακτηριστικό όμως. Θα πρόκειται για έναν πρώην βουλευτή που έχει ψηφίσει μνημόνιο και σκληρά μέτρα.
Πίεση και προς τους δανειστές ωστόσο. Έτσι τουλάχιστον πιστεύουν στην κυβέρνηση. Πως αν απειλήσουν με εκλογές κάποιοι από τους δανειστές θα τρομοκρατηθούν. Είναι άγνωστο γιατί πιστεύουν κάτι τέτοιο και είναι απορίας άξιο γιατί μια πρόωρη προσφυγή στις κάλπες σε μια χώρα σαν την Ελλάδα (η οποία είναι δεσμευμένη σχεδόν σε απόλυτο βαθμό) , θα σημάνει κάτι ιδιαίτερο για τους δανειστές.
Η κυβέρνηση αυτοσχεδιάζει. Κάθε μέρα, το Μέγαρο Μαξίμου αναζητεί μια επικοινωνιακή γραμμή στήριξης των επιλογών του οι οποίες ωστόσο αποτελούν μονόδρομο. Με δεδομένο ότι έχουν μετατρέψει την παραμονή τους στην εξουσία σε αυτοσκοπό, επιχειρούν τρόπους παραμονής σ αυτήν με το μικρότερο δυνατό κόστος. Τα νέα μέτρα – που ζητάει το ΔΝΤ – θα ψηφιστούν με τον έναν ή άλλο τρόπο. Θα βαφτίσουν το κρέας, ψάρι (όπως βάφτισαν την τρόικα, θεσμούς) και θα προχωρήσουν. Αυτό που αναζητούν, είναι η επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος...
Γιάννης Παντελάκης
