Δεν ανακαλύπτουμε τον τροχό, συνεπώς θα εφαρμόσουμε κάποιες διεθνείς βέλτιστες πρακτικές που υπάρχουν και στο εξωτερικό, δηλώνει στο liberal.gr ο Γιώργος Μαυρωτάς μετά τις αποκαλύψεις της Σοφίας Μπεκατώρου για σεξουαλική κακοποίηση.
Ο ΓΓΑ και ολυμπιονίκης κάνει λόγο για εκστρατεία ενημέρωσης αλλά και για ψηφιακές πλατφόρμες ανώνυμων καταγγελιών, ενώ τονίζει πως όταν μια πολύ μικρή μειοψηφία όσων έχουν κάποιες τέτοιες τάσεις, διαπιστώσουν ότι γύρω τους υπάρχουν υποψιασμένοι άνθρωποι, τότε δεν θα τις εκδηλώσουν.
«Για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των γονιών ο αθλητισμός, πρέπει να παρέχει ένα ασφαλές περιβάλλον. Οχυρωμένο και προστατευμένο. Ο κάθε γονιός που πηγαίνει το παιδί του για αθλητισμό να έχει εμπιστοσύνη στο σωματείο και στους ανθρώπους που θα του κάνουν προπόνηση και τους παράγοντες. Αυτή η εμπιστοσύνη κερδίζεται», καταλήγει ο κ. Μαυρωτάς.
Συνέντευξη στον Βασίλη Γαλούπη
- Τι μπορεί να γίνει από εδώ και πέρα ώστε να είναι ενήμερα τα παιδιά και οι νεαροί για να μην βρεθούν στη θέση της Σοφίας Μπεκατώρου κι άλλων αθλητριών; Υπάρχει κάποιο μοντέλο που μπορεί να ακολουθήσει και η Ελλάδα για την σεξουαλική κακοποίηση;
Δεν ανακαλύπτουμε τον τροχό. Συνεπώς, θα εφαρμόσουμε κάποιες διεθνείς βέλτιστες πρακτικές που υπάρχουν και στο εξωτερικό. Το πρόγραμμα αυτό, το «Start to talk», που μίλησε και η Σοφία είναι ακριβώς αυτό. Είναι ένα ολόκληρο πρόγραμμα που υπάρχει και στην ιστοσελίδα της ΓΓΑ με δράσεις ευαισθητοποίησης, ενημέρωσης κι εκπαίδευσης.
- Μόνο για αθλητές;
Όχι μόνο για αθλητές, αλλά και για προπονητές, όπως και για παράγοντες ή για γονείς. Τι κάνουμε, δηλαδή, για να αντιμετωπίσουμε τέτοιες καταστάσεις. Και κάποιους κανόνες συμπεριφοράς που είναι απαραίτητοι. Τι σημαίνει ότι «πάω στον γιατρό»; Υπάρχουν, δηλαδή, κώδικες δεοντολογίας που δεν έχουν μόνο να κάνουν μόνο με τον αθλητισμό. Να είναι ξεκάθαρο τι επιτρέπεται και τι όχι.
- Να μαθαίνουν, δηλαδή, οι νεαροί αθλητές πως πρέπει να αντιδρούν σε τέτοιες καταστάσεις…
Ακριβώς. Κι όχι μόνο τα παιδιά. Να μαθαίνουν και οι προπονητές και οι παράγοντες ποια είναι τα όριά τους. Όταν, λοιπόν, μια πολύ μικρή μειοψηφία όσων έχουν κάποιες τέτοιες τάσεις, διαπιστώσουν ότι γύρω τους υπάρχουν υποψιασμένοι άνθρωποι, τότε δεν θα τις εκδηλώσουν. Θα είναι λίγο όπως λέει η παροιμία «ο φόβος φυλάει τα έρμα».
- Υπάρχουν κάποιες πρωτοβουλίες για να μπορέσουν να επικοινωνηθούν ευρέως και στη βάση του αθλητισμού τέτοια προγράμματα;
Ναι, με τα σωματεία και τις ομοσπονδίες με ημερίδες ενημέρωσης που θα κάνουμε. Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να υπάρξουν και πρεσβευτές που θα είναι διάσημοι αθλητές. Όπως και στο εξωτερικό. Δεν θα είναι αρχικά για την καταστολή, αλλά περισσότερο για το θέμα της πρόληψης. Όσο για την καταστολή θα είναι βασικό να υπάρχουν ψηφιακές πλατφόρμες όπου θα γίνονται ανώνυμες αναφορές. Οι οποίες αναφορές δεν θα καταδικάζουν κάποιον, αλλά θα δημιουργούν ένα υπόβαθρο ή μια βάση δεδομένων που θα «χτυπάει» το καμπανάκι. Αν, δηλαδή, υπάρχουν πολλές καταγγελίες για π.χ. ένα σωματείο, θα πρέπει να το ψάχνουμε.
- Θα εφαρμοστεί κάποιο μοντέλο συγκεκριμένης χώρας;
Θα το προσαρμόσουμε στα δικά μας. Υπάρχουν μοντέλα και προγράμματα που μπορούμε να εφαρμόσουμε. Το Start toTalk του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι ένα από αυτά. Και η ΔΟΕ και οι διεθνείς ομοσπονδίες έχουν τέτοια προγράμματα κι εργαλεία. Η Αυστραλία είναι ένα καλό παράδειγμα σε τέτοια ζητήματα.
- Ως αθλητής έχετε πάρει μέρος σε πέντε ολυμπιακούς αγώνες. Είναι υποψιασμένος ο κόσμος του αθλητισμού για τέτοια περιστατικά;
Είναι υποψιασμένος. Στην καριέρα μου που ήταν πολλά χρόνια δεν ήμουν μάρτυρας περιστατικού σεξουαλικής κακοποίησης ή να έχει συμβεί κάτι στο κοντινό μου περιβάλλον, όπως συγκλονιστικά ωμά τα είπε η Σοφία. Φημολογίες υπήρχαν, αλλά έμενε εκεί. Και σίγουρα δεν είχαν να κάνουν με βιασμό.
- Οι γονείς δεν πρέπει να είναι ενήμεροι;
Ασφαλώς και πρέπει να είναι. Κατά τη γνώμη μου για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των γονιών ο αθλητισμός, πρέπει να παρέχει ένα ασφαλές περιβάλλον. Οχυρωμένο και προστατευμένο. Ο κάθε γονιός που πηγαίνει το παιδί του για αθλητισμό να έχει εμπιστοσύνη στο σωματείο και στους ανθρώπους που θα του κάνουν προπόνηση και τους παράγοντες. Αυτή η εμπιστοσύνη κερδίζεται. Το θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης είναι οριζόντιο. Σε όλους τους χώρους. Πανεπιστήμια, χώροι εργασίας, σχολεία, εκκλησίες, νοσοκομεία, ακόμα και στα σπίτια. Απλώς στον αθλητισμό ίσως το περιβάλλον είναι πιο επιρρεπές, πιθανόν επειδή δημιουργούνται αυτές οι σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ προπονητή - αθλητή ή παράγοντα - αθλητή.
