Του Γιάννη Μαγκριώτη
Στα τέλη του 19ου αιώνα, το νεοσύστατο Ελληνικό κράτος στην Αθήνα και η καταρρέουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία στην Θεσσαλονίκη, αναθέτουν, με το καθεστώς της «Σύμβασης Παραχώρησης», στην ίδια Βελγική ιδιωτική εταιρεία, την ανάπτυξη και την λειτουργία των πρώτων ιππήλατων τραμ, που αργότερα εξελίχθηκαν σε ηλεκτροκίνητα.
Τον Σεπτέμβρη του 1940, ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς, κρατικοποίησε τις δυο εταιρείες.
Ο ΟΑΣΘ, υπήρξε προϊόν μιας αναχρονιστικής επιλογής, της δεκαετίας του '60. Αντί να εκσυγχρονιστεί το ηλεκτροκίνητο τραμ και να καλυφθούν οι επεκτάσεις της πόλης με τρόλεϊ, ξηλώθηκαν οι γραμμές του και δημιουργήθηκε το ιδιότυπο μονοπώλιο, των πετρελαιοκίνητων λεωφορείων, στο οποίο συγχωνεύτηκαν και μικρά ιδιωτικά κοινοπρακτικά σχήματα, που λειτουργούσαν, τα τελευταία χρόνια.
Ένας κορπορατισμός, με την έννοια του «Συντεχνιακού καπιταλισμού», που περιλαμβάνει τους μετόχους και στην συνεχεία και τους εργαζόμενους.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο metarithmisi.gr
Φωτογραφία: SOOC
