Η Τουρκία είχε την καλοσύνη να παράσχει δύο πολύτιμες υπηρεσίες αυτή την εβδομάδα στην Κύπρο, επομένως και στην Ελλάδα. Ο κ. Έρντοαν οδήγησε σε ναυάγιο τις συνομιλίες στο Μόν Πελεράν και ο υπουργός του των Εξωτερικών δήλωσε ότι στα υποθαλάσσια κοιτάσματα της Κύπρου έχουν δικαιώματα και οι Τουρκοκύπριοι. Και για τις δύο τοποθετήσεις Ελλάδα και Κύπρος θα έπρεπε να ευχαριστούν θερμά την Άγκυρα.
Ας ξεκινήσουμε ανάποδα. Φυσικά και έχουν δικαιώματα και οι Τουρκοκύπριοι στα κοιτάσματα της κυπριακής ΑΟΖ. Ως Τουρκοκύπριοι. Ενταγμένοι στην Κυπριακή Δημοκρατία. Στα σπίτια τους στα χωριά και στις πόλεις που ζούσαν. Ως αυτό που ήταν πάντα δηλαδή. Όχι ως παράνομο κράτος που κατέχει παράνομα έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας και το σφετερίζεται οικονομικά και πολιτικά.
Ο Τούρκος υπουργός των Εξωτερικών κ. Τσαβούσογλου έβαλε το θέμα στη σωστή του βάση. Έχουν και οι Τουρκοκύπριοι ως Κύπριοι δικαιώματα στον πιθανώς τεράστιο ενεργειακό πλούτο της χώρας. Δεν έχουν ως Τούρκοι. Δεν έχουν ως υπερασπιστές μιας άλλης χώρας, η οποία μάλιστα επιβουλεύεται την Κυπριακή Δημοκρατία επί πολλές δεκαετίες.
Ο Τούρκος υπουργός άνοιξε την πόρτα στην μοιρολατρικά κινούμενη Κυπριακή Δημοκρατία να δει ποια είναι η πολιτική που έπρεπε να ακολουθεί αταλάντευτα επί χρόνια. Και η οποία τελικώς συμφέρει και τους Τουρκοκύπριους.
Αν οι Τουρκοκύπριοι θέλουν να συμμετάσχουν στον κυπριακό πλούτο, όπως έχουν δικαίωμα, δεν έχουν παρά να επανενταχτούν στην Κυπριακή Δημοκρατία. Ούτε ως κράτος, ούτε ως συνομοσπονδία, ούτε ως ομόσπονδο μόρφωμα. Ως πολίτες με τα μειοψηφικά θρησκευτικά δικαιώματα που έχουν όλες οι μειοψηφικές κοινότητες στον κόσμο. Χωρίς εθνικά άλλα εκτός από την κυπριακή ταυτότητα. Δεν υπήρξαν ποτέ διαφορετικό έθνος, παρά μόνο θύλακες απομεινάρια μιας οθωμανικής κατοχής. Απορροφημένα στη συντριπτική τους πλειονότητα και ενσωματωμένα στον ελληνικό πληθυσμό. Ως Κύπριοι. Οι ίδιοι το ομολογούν.
Η περίοδος που οι Άγγλοι χρησιμοποίησαν τους τουρκόφωνους Κύπριους για να σπάσουν τον αγώνα των Κυπρίων για Ανεξαρτησία και Ένωση με την Ελλάδα έχει περάσει προ πολλού. Γιατί αυτή ήταν η αιτία της σύγκρουσης Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων. Η Κύπρος έχει ανάγκη να επανενωθεί. Όχι να διχοτομηθεί και επίσημα, όπως διαπραγματεύονται οι κυπριακές κυβερνήσεις από το 2006 μέχρι σήμερα.
Και εδώ ερχόμαστε στις ευχαριστίες προς τον Έρντοαν. Ο Τούρκος πρόεδρος είχε την καλοσύνη να τινάξει στον αέρα τις πρόσφατες συνομιλίες για το κυπριακό, που δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να επισημοποιούν την ύπαρξη ξεχωριστού τουρκοκυπριακού κράτους και μάλιστα με ίσα δικαιώματα με την συντριπτική πλειοψηφία των Ελληνοκύπριων!
Το εκτρωματικό σχέδιο Ανάν 2 εξίσωνε το 20% με το 80% στα δικαιώματα άσκησης της εκτελεστικής, της νομοθετικής και της δικαστικής εξουσίας με έναν τρόπο που έδινε ταυτόχρονα το δικαίωμα του επιδιαιτητή κυβερνήτη σε ξένες δυνάμεις ως τάχα εξισορροπιστές!
Δεν θα αναφερθώ στις λεπτομέρειες του σχεδίου Ανάν 2, που το έχουμε αναλύσει στο παρελθόν διεξοδικά. Θα σταθώ μόνο στην επικίνδυνη στάση των δύο τελευταίων προέδρων, που διαπραγματεύονται με μια Τουρκία, ξέροντας ότι η Άγκυρα δεν θα δεχτεί ποτέ να αποσύρει τον Αττίλα από την Κύπρο και να πάψει να παριστάνει την εγγυήτρια δύναμη.
Επιπλέον, όλοι οι πρόεδροι ξέρουν- όπως και τα μωρά παιδιά- ότι η Τουρκία δεν τηρεί καμιά συνθήκη που έχει υπογράψει με οποιονδήποτε αν η συνθήκη σταματήσει να τη συμφέρει. Όποιος συναλλάσσεται με την Τουρκία ξέρει ότι η λέξη και η έννοια της μπέσας, δηλαδή της τιμής στο λόγο είναι άγνωστα.
Η Τουρκία αντιλαμβάνεται μόνο δύο γλώσσες: Της ισχύος και της εξαγοράς. Καμιά άλλη. Το έχει αποδείξει διαχρονικά. Η Κυπριακή Δημοκρατία απειλείται άμεσα από κάθε σχέδιο Ανάν και από κάθε πολιτική που δεν στηρίζεται εκεί που έχει δικαιωθεί με αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και με την σύμφωνη γνώμη μεγάλων δυνάμεων σαν τη Ρωσία, την Κίνα, τη Γαλλία: Το Κυπριακό είναι ζήτημα εισβολής και κατοχής. Κάθε άλλη τοποθέτηση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε διχοτομική λύση και μάλιστα με μειωμένη την ισχύ της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο κ Έρντοαν με την αδιαλλαξία του έσωσε πρακτικά την Κύπρο από τα χειρότερα. Επειδή αυτά που συζητούσε στο τραπέζι η Ανεξάρτητη και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Κυπριακή Δημοκρατία με τους Τουρκοκύπριους ως ισότιμες κοινότητες (!) δεν ήταν απλώς εξευτελιστικό. Ήταν τα παρακάτω χειρότερα της πρότασης Αναστασιάδη:
-Η αποδοχή της εκ περιτροπής προεδρίας.
-Η παραχώρηση του πρώτου λόγου στους παράνομους χρήστες των περιουσιών των προσφύγων, σε μελλοντική υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση περιοχή.
-Η αποδοχή Βέτο για τους Τουρκοκύπριους μέσω της διάταξης για απαραίτητη θετική τουρκοκυπριακή ψήφο για όλες τις αποφάσεις.
-Η παραχώρηση στα 80 εκατομμύρια Τούρκων πολιτών ελεύθερης έλευσης και διαμονής, αρκεί να δηλώνουν εργάτες, τουρίστες ή φοιτητές.
-Η ύπαρξη Τούρκων αστυνομικών στην πολυεθνική δύναμη, που θα παραμείνει στο διηνεκές στην Κύπρο.
-Η αποδοχή παραμονής απροσδιόριστου αριθμού τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα ακόμα και μετά την έναρξη εφαρμογής της Συμφωνίας και ενώ θα έχουν αποκτήσει δικαιώματα βέτο οι Τουρκοκύπριοι.
Από αυτά απάλλαξε την Κυπριακή Δημοκρατία ο κ Έρντοαν και η αδηφάγος διάθεσή του να κρατάει τη Μεγαλόνησο αιχμάλωτη της Τουρκίας μέχρι να της δοθεί στο μέλλον η ευκαιρία να την καταπιεί.
Η στάση του κ Έρνοαν και οι δηλώσεις Τσαβούσογλου ανοίγουν ένα παράθυρο στην Κυπριακή και την Ελληνική Δημοκρατία να βάλουν το Κυπριακό στις αληθινές του βάσεις. Κι αυτές δεν είναι άλλες από τις αυτονόητες:
Το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής και κατοχής.
Κάθε λύση δεν μπορεί παρά να είναι η επιστροφή στο status quo ante.
Συνέχιση της διχοτόμησης και της κατοχής εδάφους από άλλο στρατό και άλλο πληθυσμό, ξένο προς τον τουρκοκυπριακό δεν νοείται.
Η Κυπριακή Δημοκρατία ως πλήρες και κυρίαρχο μέλος της ΕΕ και της ευρωζώνης παρέχει de jure και de facto τις εγγυήσεις για ομαλή δημοκρατική συμβίωση των μειονοτήτων στο έδαφός της. Κάθε άλλη άποψη είναι προσχηματική.
Οι πληθυσμοί θα επιστρέψουν στις εστίες τους και στις περιουσίες τους. Διχασμός πληθυσμών σε μορφή διχοτομικής οντότητας δεν νοείται. Κάθε κίνηση θα ξεκινάει από την κατοίκηση προ του 1974. Πρόγραμμα αποζημιώσεων θα αναπτυχθεί για τις περιουσίες και για όσους επιλέξουν άλλη εγκατάσταση.
Στράτευση και αστυνόμευση θα είναι κοινή και αναλογική, όπως στο Λίβανο. Όλοι με όλους χωρίς διακρίσεις στην υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ξένοι στρατοί δεν νοούνται.
Δυνάμεις του ΟΗΕ θα μπορούν να επιτηρούν για συγκεκριμένο χρόνο την τήρηση και ομαλή λειτουργία των συμφωνημένων.
Ο πλούτος της Κυπριακής Δημοκρατίας ανήκει ισομερώς σε όλους τους Κύπριους. (για να μην ξεχνιόμαστε, κάποιοι πάντα θα είναι πιο ίσοι από τους άλλους! Αλλά σε επίπεδο κεφαλαίου. Όχι εθνότητας).
Ένα διαβατήριο, μία εθνικότητα, πολλές θρησκείες απαρτίζουν τη Δημοκρατία.
Ένα Σύνταγμα, μία Βουλή, μια κοινή Δικαιοσύνη και η αρχή της πλειοψηφίας καθορίζουν την κοινοβουλευτική Δημοκρατία με προστασία των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Κάθε άλλη οπτική είναι εξευτελισμός της έννοιας της δημοκρατίας και λύσεις μη βιώσιμες.
Αυτές τις βασικές και αυτονόητες αρχές, τις έχει εγκαταλείψει η πολιτική πλειοψηφία της Κύπρου, με την αιτιολογία ότι δεν θα συμφωνήσει ποτέ η Τουρκία! Λες και η Τουρκία θα συμφωνήσει σε ο,τιδήποτε δημιουργεί μια Ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία χωρίς Αττίλα και χωρίς εισβολή εποίκων!
Είναι δύσκολος αυτός ο δρόμος; Φυσικά. Και χρονοβόρος. Αλλά, είναι ο μόνος που έχει βάσεις αναμφισβήτητου Δικαίου, που δεν μπορεί κανείς διεθνής παράγοντας να αμφισβητήσει. Πολύ περισσότερο που η υπόθεση μυρίζει τρισεκατομμύρια. Ποιος θα τα διαχειριστεί; Ο Έρντοαν ή οι Τουρκοκύπριοι;
Κύπρος και Ελλάδα χρωστάνε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Ταϊπ Έρντοαν και στον κ. Τσαβούσογλου. Ο μεν πρώτος με την αδιαλλαξία του γλίτωσε την Κύπρο από νέες επικίνδυνες παραχωρήσεις, ο δε δεύτερος θύμισε ότι οι Τουρκοκύπριοι είναι κι αυτοί Κύπριοι πολίτες και έχουν δικαιώματα στον πλούτο της Μεγαλονήσου. Καλώς να ορίσουν λοιπόν. Ως Κύπριοι πολίτες και όχι ως τουρκοκύπριοι πολίτες ενός άλλου, διχοτομικού κράτους. Ως Κύπριοι ενός ενιαίου ευρωπαϊκού κράτους. Χωρίς εσωτερικά σύνορα και ξένους στρατούς. Με ίσα δικαιώματα.
Ιδού η Κύπρος ιδού και το πήδημα.
Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης
