Του Τάκη Σπηλιόπουλου
Δεν θα σταθώ στα αλλεπάλληλα κρούσματα βίας στα εγχώρια ΑΕΙ και στο γεγονός πως δρουν ανεξέλεγκτα στους χώρους τους κυκλώματα διακίνησης ναρκωτικών και λαθρεμπορίου (με την ανοχή της πολιτείας). Δεν θα σταθώ στις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στις ρυπαρές και βανδαλισμένες εγκαταστάσεις τους και στο γεγονός πως χρησιμοποιούνται ως ορμητήριο από συμμορίες, σε δολοφονικές επιθέσεις με μολότοφ κατά αστυνομικών. Ούτε γεγονός πως κομματικές νεολαίες έχουν λόγο στην εκπαιδευτική διαδικασία, ούτε γιατί τα Ελληνικά ΑΕΙ είναι ουραγοί στις ετήσιες αξιολογήσεις διεθνών οργανισμών.
Θα σταθώ κυρίως στο γεγονός πως όλα αυτά και πολλά άλλα ακόμα, (αρκεί μια επίσκεψη πχ. στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών ή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, για να γίνει αντιληπτή η τραγικότητα της κατάστασης), εντείνονται, πολλαπλασιάζονται, γίνονται ανεξέλεγκτα με την εγκληματική ανοχή ή και την υποδαύλιση της επίσημης Πολιτείας και του αρμόδιου Υπουργού. Διαβάστε στις σχετικές στήλες του Liberal, την πρωτοφανή σε ύφος και περιεχόμενο δήλωση του Υπουργού Παιδείας (8/11) εναντίον του Πρύτανη του ΠΑΜΑΚ και θα καταλάβετε πόσο αδίστακτοι είναι οι άνθρωποι αυτοί, προκειμένου να εξυπηρετήσουν την εκλογική τους πελατεία.
Και για όλα αυτά οι Ελληνικές οικογένειες επιβαρύνονται με το δυσβάσταχτο κόστος της προετοιμασίας του υποψηφίου και εν συνεχεία των σπουδών του. Κόστος αποτρεπτικό για πολλές οικογένειες, που επιλέγουν ΙΕΚ ή ιδιωτικά κολέγια στον τόπο διαμονής τους, αντί της φοίτησης σε αμφίβολης αξίας ΑΕΙ ή ΤΕΙ, σε κάποια άλλη πόλη.
Την ίδια ώρα μια ευρωπαϊκή χώρα, η Ολλανδία, προσφέρει γενναιόδωρα στα Ελληνόπουλα, αυτό που η χώρα τους αδυνατεί να τους προσφέρει. Υψηλού επιπέδου εκπαίδευση σε (αγγλόφωνα) Δημόσια πανεπιστήμια, που περιλαμβάνονται στην παγκόσμια ακαδημαϊκή ελίτ, δίδακτρα αντίστοιχα ενός συνοικιακού φροντιστήριο ξένων γλωσσών και ένα εκπαιδευτικό περιβάλλον που θα το ζήλευαν φημισμένα Αμερικανικά Πανεπιστήμια!
Μάλιστα το Ολλανδικό κράτος δίνει τη δυνατότητα στους φοιτητές υπό προϋποθέσεις, να δανειστούν ολόκληρο το ποσό των διδάκτρων, δάνειο το οποίο θα αποπληρώσουν μετά την ολοκλήρωση των σπουδών και εφόσον έχουν επαρκές εισόδημα. Όμως η πρόνοια του Ολλανδικού κράτους για τους ξένους φοιτητές δεν εξαντλείται εδώ. Έχει προβλέψει απευθείας οικονομικό βοήθημα κάθε μήνα στον τραπεζικό λογαριασμό των παιδιών, επίσης υπό προϋποθέσεις, ώστε να καλύπτεται σημαντικό μέρος των εξόδων τους και να διασφαλίζεται ένα ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης για όλους, χωρίς διακρίσεις.
Σε Πανεπιστήμια που κάνουν τα ρημαγμένα Ελληνικά ΑΕΙ να ωχριούν μπροστά τους. Που προάγουν την γνώση και την έρευνα και που σε τελική ανάλυση- και αυτό είναι το ζητούμενο- δημιουργούν προστιθέμενη αξία στο Ολλανδικό κράτος. Για όλους τους παραπάνω λόγους νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω θερμά την Ολλανδική κυβέρνηση και τους Ολλανδούς φορολογούμενους για τη γενναιοδωρία τους! Όμως περισσότερο τους ευχαριστώ που με απάλλαξαν από την παράνοια, τον λαϊκισμό, την ανικανότητα και τις σκοπιμότητες του Υπουργείου Παιδείας. Και επίσης τους συγχωρώ που δεν είναι προοδευτικοί και δημοκράτες όπως εμείς, δεν έχουν κυβέρνηση ΠΦΑ και είναι και φιλελεύθεροι.
ΥΓ. Στο δια ταύτα, αντί επιλόγου, διαβάστε και νιώσετε οργή και απογοήτευση από το απόσπασμα της απάντησης του Υπουργού “Παιδείας” προς τον Πρύτανη του ΠΑΜΑΚ: ”Δεν θα καλώ κάθε λίγο την αστυνομία στο Πανεπιστήμιο, μιας και η Δημοκρατία παρέχει πολλούς τρόπους να επιλύει διαφορές.(...)” ακριβώς την ίδια ώρα που ο ίδιος προσωπικά είχε γίνει αποδέκτης ανακοίνωσης του ΟΠΑ που μεταξύ άλλων του ανέφερε πως: “η καθημερινή παρουσία τοξικο-εξαρτημένων ατόμων στο Ίδρυμα δημιουργεί αυξημένους κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια των μελών της κοινότητας, παρεμποδίζει την εκπαιδευτική λειτουργία, αποθαρρύνει τους φοιτητές να προσέρχονται στις αίθουσες διδασκαλίας, βλάπτει την ακαδημαϊκή εικόνα και προσβάλλει το κύρος του Πανεπιστημίου, η λειτουργία του οποίου εν τέλει καθίσταται δυσχερής έως και αδύνατη υπό τις συνθήκες αυτές”.