Δεν βγαίνουν τα νούμερα, όσες φιλότιμες προσπάθειες κι αν καταβάλλουν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι να μας πείσουν για το αντίθετο. Η Ευρώπη δεν ενδιαφέρεται παρά μόνο να αποφύγει τον... «θόρυβο» που θα προκαλούσε μία ανθρωπιστική κρίση στην Αθήνα. Αν υπάρχει ένας υπαρκτός δρόμος, αυτός εξακολουθεί και είναι η υιοθέτηση ενός εθνικού προγράμματος για την έξοδο από την κρίση.
Χρειάζεται οι πολιτικοί να κάνουν την δουλειά τους, να ασκήσουν πολιτική. Να προσπαθήσουν να βρουν τρόπους για να αυξηθεί ο πλούτος στην χώρα, να γίνουν επενδύσεις, να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, να γίνει παραγωγικός ο δημόσιος τομέας, να αντιμετωπιστεί η διαφθορά. Η χώρα χρειάζεται ένα πρόγραμμα, χρειάζεται το δικό της μνημόνιο. Οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να συμφωνήσουν σε μία εθνική πολιτική για την Οικονομία, την Παιδεία, την Υγεία. Να συμφωνήσουν σε ένα πρόγραμμα που θα τηρηθεί χωρίς αποκλίσεις απ'' όλες τις επόμενες κυβερνήσεις. Είναι ο μόνος πραγματικός τρόπος για να προκαλέσουμε το θαύμα και να αποφύγουμε τις συνέπειες μιας εθνικής καταστροφής.
Οι λαοί και τα κράτη δεν υπάρχουν εξαιτίας κάποιου μεταφυσικού λόγου. Υπάρχουν λαοί που στην πορεία έχουν εξαφανιστεί. Που είναι σήμερα οι Φοίνικες; Γιατί λοιπόν θα υπάρχει και αύριο ελληνισμός ή έστω ελληνικό κράτος; Τι μας κάνει να είμαστε τόσοι σίγουροι; Αν οι ίδιοι δεν προσπαθήσουμε σκληρά, δεν υπάρχει κάποιος άλλος να μας εξασφαλίσει ούτε καν αυτή την ύπαρξή μας.
Η Αριστερά ψήφισε μέτρα που δεν θα τολμούσε να ψηφίσει ούτε καν η πιο Δεξιά κυβέρνηση. Ας μην μας λένε, λοιπόν, ότι έχουν στα χέρια τους κάποια μαγική συνταγή, επειδή αποδείχτηκε ότι αυτό δεν ισχύει. Εκείνο που συνέβη είναι ότι η επιμονή τους να πάρουν την εξουσία πρόωρα κόστισε μερικά δισεκατομμύρια στον ελληνικό λαό.
Δεν βλέπουμε τον λόγο εκείνον που θα εμποδίσει την Αριστερά να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με την αντιπολίτευση. Εδώ κάθισαν στο ίδιο τραπέζι με τον Σόιμπλε και είπαν ναι σε όλα και τους ενοχλεί να καθίσουν με τους συμπατριώτες τους και να συμφωνήσουν για το καλό της πατρίδας; Αλλά δεν είναι εύκολο! Μιλάμε για έναν διάλογο χωρίς κουτοπονηριές, χωρίς προαπαιτούμενα, χωρίς κρυφές ατζέντες, χωρίς τα μικροπολιτικά παιγνίδια που παίχτηκαν στις πρόσφατες συναντήσεις των πολιτικών αρχηγών με τις διαρροές προς τον Τύπο. Δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλα λάθη. Δεν υπάρχει καν χρόνος. Ο κ. Τσίπρας είναι ένας έξυπνος άνθρωπος και δεν μπορεί στα αλήθεια να πιστεύει ότι θα εφαρμόσει τα μέτρα που ψήφισε και ότι με αυτό τον τρόπο θα βγάλει την τετραετία και θα θριαμβεύσει επί των πολιτικών του αντιπάλων. Το ερώτημα είναι αν έχει την θέληση για να κάνει το μεγάλο βήμα. Αυτός έχει το βάρος να πείσει τους αντιπάλους του για τις καλές του προθέσεις...
Εκείνο που μπορεί να περιμένει ο Αλέξης Τσίπρας είναι να συρθούν οι αντίπαλοί του σε μία λογική «συναίνεσης α λα γκρέκα». Αλλά ο τόπος δεν θέλει μία συμφωνία κορυφής για να μοιραστούν οι οικογένειες τα οφίτσια και νέους ρόλους στο σκηνικό που διαμορφώνεται. Είναι άλλο πράγμα ένα εθνικό πρόγραμμα και άλλο πράγμα η «συναίνεση» που καλλιεργούν διάφοροι πολιτικοί και επιχειρηματικοί κύκλοι. Είναι άλλο πράγμα να συζητούμε για το πως θα βγει ένας ολόκληρος λαός από την κρίση κι άλλο το πως μια ομάδα ανθρώπων θα σφραγίσει την επικυριαρχία της.
Θανάσης Μαυρίδης
