Παιδιά και αποπαίδια είχε η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού ανάμεσα στους υπαλλήλους του υπουργείου. Όπου «αποπαίδια» οι εργαζόμενοι στο Ταμείο Αλληλοβοηθείας του υπουργείου, οι οποίοι από τον Μάρτιο του 2019 βρίσκονται εργασιακά «στον αέρα» καθώς ο σχετικός νόμος που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ τους άφησε στην ουσία χωρίς οργανικές ή προσωποπαγείς θέσεις.
Και δεν μιλάμε παρά για μόνο 35 υπαλλήλους, κάποιοι από τους οποίους υπηρετούν και στον βρεφονηπιακό σταθμό των υπαλλήλων, οι οποίοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, που, όμως, δεν αναγνωρίστηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια στιγμή, με υπογραφή της Μυρσίνης Ζορμπά και του Κώστα Στρατή, απέκτησαν (και πολύ σωστά) προσωποπαγείς θέσεις 130 εργαζόμενοι στο Μουσείο Ακροπόλεως, όπως όριζε ο ίδιος νόμος. Αιτία, ο πόλεμος που έκανε η προηγούμενη πολιτική ηγεσία στο ταμείο για «ιδεολογικούς» λόγους.
Πρόκειται για τον νόμο 4598 του Μαρτίου 2019 ο οποίος προέβλεπε την ίδρυση παιδικού σταθμού στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, τη ρύθμιση θεμάτων του Ταμείου Αλληλοβοήθειας Υπαλλήλων Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, την κατάργηση του Οργανισμού Ανέγερσης Νέου Μουσείου Ακρόπολης και άλλες διατάξεις. Οι εμπνευστές του είχαν ορίσει δύο μέτρα και δύο σταθμά για τους εργαζόμενους, εξαρχής.
Σχετικό άρθρο αναφέρει: «Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ύστερα από εισήγηση του Διοικητικού Συμβουλίου του Μουσείου Ακροπόλεως, συστήνονται στο Μουσείο προσωποπαγείς θέσεις ιδιωτικού δίκαιου αορίστου χρόνου, οι οποίες κατανέμονται κατά κατηγορία και κλάδο/ειδικότητα, αντίστοιχα με τις θέσεις που κατείχε το προσωπικό του Ο.Α.Ν.Μ.Α. με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος. Με την ίδια απόφαση, οι ανωτέρω εργαζόμενοι μεταφέρονται στις θέσεις αυτές, με ισχύ από την ημερομηνία δημοσίευσης της απόφασης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.»
Ενώ (σωστά) τακτοποιούνται σε προσωποπαγείς θέσεις οι πρώην εργαζόμενοι του ΟΑΝΜΑ, δεν συμβαίνει το ίδιο με τους εργαζόμενους στο ΤΑΥΠ- ΥΠΠΟ. Γι' αυτούς ορίζεται: «Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας ενώπιον του Α.Σ.Ε.Π., όπως περιγράφεται στην παρ. 4 και κατόπιν εισήγησης της Γενικής Διεύθυνσης Διοικητικής Υποστήριξης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, συστήνονται στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού προσωποπαγείς θέσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, οι οποίες κατανέμονται κατά εκπαιδευτική βαθμίδα και ειδικότητα, αντίστοιχα με τις θέσεις που κατείχε το προσωπικό του Ταμείου με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος.» Θα πίστευε κανείς πως και για τους εργαζόμενους του ταμείου, επρόκειτο να ακολουθηθεί η ίδια διαδικασία. Κι όμως, το αντίθετο έγινε.
Σύμφωνα πάντοτε με τον νόμο είχε οριστεί ότι οι εισηγήσεις για τις θέσεις αυτές αποστέλλονται στον ΑΣΕΠ. Όπου έχουν αποσταλεί από το καλοκαίρι, αλλά ακόμα δεν υπάρχει απόφαση, με αποτέλεσμα οι 35 εργαζόμενοι να βρίσκονται εργασιακά στον αέρα. Εν τω μεταξύ, η μεταφορά του προσωπικού στο Μουσείο Ακροπόλεως έγινε τρεις ημέρες μετά την ψήφιση του νόμου 4598, ήτοι στις 4 Μαρτίου του 2019 με απόφαση, όπως είπαμε, Μυρσίνης Ζορμπά και Κώστα Στρατή.
Την αιτία της τόσο διαφορετικής συμπεριφοράς θα πρέπει κανείς να την ψάξει στην.. απέχθεια που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ για το Ταμείο Αλληλοβοηθείας, την οποία τελικά πληρώνουν οι εργαζόμενοι σε αυτό. Δεν ήταν κάτι τυχαίο. Το Ταμείο είχε σχέση με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων υπουργείου Πολιτισμού (ΠΟΕ- ΥΠΠΟ) στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ και οι λοιπές αριστερές δυνάμεις διαθέτουν ποσοστό μόλις 25% (όλοι μαζί). Το Ταμείο βρίσκεται τώρα σε εκκαθάριση και οι διοικήσεις του στα δικαστήρια, όπου έχουν παραπεμφθεί και πάλι επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ. Οι εργαζόμενοι όμως, δεν φταίνε σε τίποτα. Και όσο μένος και αν υπήρχε εναντίον των διοικήσεων, δεν θα έπρεπε να εκτοξεύεται εναντίον των υπαλλήλων.
