Του Σάκη Μουμτζή
Το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα είναι γεμάτο από ηγέτες που με ελάχιστη μόρφωση-λόγω της αφοσίωσης τους στον κομματικό αγώνα από νεαρή ηλικία-βρέθηκαν στην ηγεσία του κόμματος τους και κάποιοι από αυτούς και με την βοήθεια των σοβιετικών τανκς στην ηγεσία της χώρας τους. Στην Ελλάδα το αποκλειστικό κριτήριο για να ανέλθει ένα στέλεχος στα υψηλά κλιμάκια του κόμματος ήταν η τυφλή πίστη στην Σοβιετική Ένωση και η ικανότητα της διαρκούς επιβίωσης μέσα στο καθεστώς της εσωτερικής διαπάλης που είχε άμεση σχέση με τους συσχετισμούς στην κορυφή της Σοβιετικής ηγεσίας.
Το επίπεδο γνώσεων και κουλτούρας των κομματικών στελεχών εξαντλείτο στην ανάγνωση κάποιων εκλαϊκευτικών εγχειριδίων του μαρξισμού και σπουδές στα κομματικά πανεπιστήμια της ΕΣΣΔ. Εξαίρεση σε αυτήν την παγκόσμια κομμουνιστική μιζέρια αποτέλεσε ο Π. Τολιάτι, γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας με διδακτορικό στην Νομική και γνώστης της αρχαίας ελληνικής και της λατινικής γλώσσας.
Στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ, αναμφίβολα διάδοχο ενός τμήματος της παραδοσιακής Αριστεράς, η κατάσταση σε αυτόν τον τομέα έχει βελτιωθεί σημαντικά. Ένα μέρος της ηγετικής ομάδας του κόμματος είναι άνθρωποι μορφωμένοι, με τίτλους σπουδών και με προσλαμβάνουσες παραστάσεις από την ζωή και την σκέψη του πολιτισμένου κόσμου. Ανήκουν στην γενιά του 60, πάνω από τα 70 σήμερα όλοι τους. Υπάρχει όμως και η νέα γενιά –αυτοί που γεννήθηκαν στην δεκαετία του 60- που το μόνο τους προσόν είναι η αντοχή στην φθορά του χρόνου και στην διαχείριση των θλιβερών εκλογικών ποσοστών του κόμματος τους. Μαζί με τον Α. Τσίπρα, όσο περνά ο καιρός, φαίνεται πως συναποφασίζουν για τις τακτικές κινήσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι επόμενο, άνθρωποι χωρίς παιδεία και γενικότερη κουλτούρα, αποκομμένοι από τις διαδικασίες της πραγματικής οικονομίας, καθώς έγιναν από νεαρή ηλικία επαγγελματικά στελέχη, να αγνοούν τις στοιχειώδεις οικονομικο-κοινωνικές λειτουργίες. Και όταν με εφαλτήριο τον αντιμνημονιακό αγώνα και την ανεξέλεγκτη οργή του κόσμου «σάλταραν» στην εξουσία έπρεπε να διαχειρισθούν τις τύχες της χώρας. Τι έγινε τότε;
Επειδή ούτε ξέρουν, αλλά ούτε και θέλουν να μάθουν τον τρόπο διεκπεραίωσης και επίλυσης των μικρών προβλημάτων που αφορούν όμως την καθημερινότητα εκατομμυρίων Ελλήνων, ασχολούνται με την χάραξη κινήσεων υψηλής πολιτικής, με οδηγό το δόγμα της Αριστεράς πως τα πάντα είναι πολιτική. Τα πάντα δηλαδή διαμορφώνονται από την ικανότητα παρέμβασης στην ζωή της χώρας της ηγετικής ομάδας του κόμματος.
Έτσι μεταφέρουν στην κεντρική πολιτική σκηνή όλα τα όπλα που χρησιμοποιούν στην εσωκομματική διαπάλη και που γνωρίζουν άριστα την χρήση τους, καθώς αυτή είναι μία εμπειρία που μεταδίδεται από γενιά σε γενιά κομματικών στελεχών. Οι ραδιουργίες, η λάσπη, η διαρκής παραγωγή «εχθρών», η τεχνική εξόντωσης αντιπάλων, η στρατηγική των συμμαχιών με την θεωρία του «σαλαμιού», αλλά και η συλλογικότητα στην χάραξη πολιτικής, οι διαρκείς συνεδριάσεις, η αναγόρευση του τακτικισμού σε τακτική, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που βλέπουμε να τα έχει αναδείξει η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ως εργαλεία στην αντιμετώπιση των πολιτικών της αντιπάλων.
Παρατηρούμε λοιπόν, πώς προσπαθούν –μέσω του εκλογικού νόμου- να επιφέρουν ρήγμα στο ΠΑΣΟΚ, στοχοποιώντας Β. Βενιζέλο και Α. Λοβέρδο, πώς θα προσπαθήσουν να πράξουν το ίδιο στην Νέα Δημοκρατία μέσω των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας στην αναθεώρηση του Συντάγματος, πώς χειρίζονται επικοινωνιακά και πολιτικά το ζήτημα του πιθανού δημοψηφίσματος και πώς όλη αυτή η διασπορά ειδήσεων και φημών αποβλέπει στην αλλαγή της ατζέντας από τον τομέα της οικονομίας σε αυτόν της πολιτικής. Αν προσθέσουμε και τους μακιαβελικούς χειρισμούς στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών, έχουμε μία υποδειγματική πολιτική παρέμβαση για την ανατροπή του δυσάρεστου σκηνικού για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Επειδή βέβαια στην πολιτική δεν «παίζει» ένα κόμμα μόνο του, η επιτυχία των σχεδιασμών του εξαρτάται από την αντίδραση της αντιπολίτευσης. Από την ικανότητα της να ακυρώσει αυτές τις μεθοδεύσεις. Πάντως ας γνωρίζουν στην Νέα Δημοκρατία, κυρίως, πως απέναντι τους έχουν θλιβερούς ερασιτέχνες στην διακυβέρνηση, άριστους επαγγελματίες στην πολιτική ίντριγκα και στον τακτικισμό.
