Του Γιάννη Μεϊμάρογλου
Δύσκολα θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς εγκυρότερη λύση για την διασφάλιση της ομαλής και διάφανης διεξαγωγής μιας σύνθετης και πρωτότυπης εκλογικής διαδικασίας, από την ανάθεσή της αποστολής αυτής στον Νίκο Αλιβιζάτο. Πρόκειται για μια τελείως πρωτότυπη διαδικασία μια και μιλάμε για την εκλογή της ηγεσίας ενός νέου κόμματος, στο οποίο καλούνται να συμμετάσχουν μέλη και φίλοι διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων του προοδευτικού χώρου.
Θεωρούν πολλοί ότι η εκλογική αυτή διαδικασία έχει ήδη δοκιμασθεί και, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, πετύχει στο παρελθόν τόσο στο ΠΑΣΟΚ, όσο και στη ΝΔ. Καμιά σχέση. Άλλο η εσωκομματική διαδικασία εκλογής αρχηγού σε ένα υφιστάμενο ιστορικό κόμμα με καταγεγραμμένα μέλη και δομή και άλλο η εκλογή ηγεσίας ενός ιδρυόμενου νέου κόμματος με νέο μητρώο μελών εκ του μηδενός.
Η ανακοίνωση από τον Νίκο Αλιβιζάτο ενός πρώτου αριθμού μελών που θα κληθεί, υπό την προεδρία του, να φέρει σε πέρας το ευαίσθητο αυτό έργο δημιούργησε ωστόσο και μερικά εύλογα ερωτήματα. Όχι φυσικά σε σχέση με τις διαδικασίες αυτές καθ' εαυτές, αλλά σε σχέση με την πολιτική ουσία του εγχειρήματος που έχει αναλάβει η επιτροπή.
Πιο συγκεκριμένα γίνεται συνεχής αναφορά στην εκλογή για την «ανάδειξη του νέου ηγέτη της κεντροαριστεράς». Κάτι τέτοιο υπονοεί και η σύνθεση του πυρήνα της επιτροπής που ανακοινώθηκε και που συνίσταται αποκλειστικά από κομματικά στελέχη και εκπροσώπους των δυνάμεων της ΔΗΣΥ. Περί αυτού όμως γίνεται λόγος επί τόσους μήνες; Για ένα νέο κόμμα της κεντροαριστεράς μιλάμε; Και οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις του κέντρου, οι προοδευτικές φιλελεύθερες φωνές που τόσο έχουν συμβάλει στον αγώνα κατά του ακραίου λαϊκισμού που απειλεί να γυρίσει τη χώρα δεκαετίες πίσω, θα αγνοηθούν ή θα κληθούν απλώς να ψηφίσουν; Άλλο πράγμα η δυναμική συμμετοχή των κεντροαριστερών, σοσιαλιστικών και σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων στο νέο κόμμα και άλλο η αποκλειστική τους συμμετοχή με αποκλεισμό όλων των άλλων προοδευτικών δυνάμεων. Και, στην περίπτωση αυτή, τι νόημα είχαν οι εκκλήσεις από το βήμα του πρόσφατου συνεδρίου της ΔΗΣΥ προς το Ποτάμι πχ που όπως είναι γνωστό από την ίδρυσή του δεν ανήκει στο χώρο της κεντροαριστεράς, αλλά στον συνεπή μεταρρυθμιστικό χώρο;
Υπάρχει βέβαια και ένα ακόμα πιο σημαντικό θέμα. Ανακοινώθηκε ότι η επιτροπή αυτή είναι ανοιχτή «σε εκπροσώπους υποψηφίων και ευρύτερες προσωπικότητες της κεντροαριστεράς» και ταυτόχρονα ότι την 1η Σεπτεμβρίου θα δοθούν στη δημοσιότητα οι κανόνες της εκλογικής διαδικασίας. Γιατί αυτή η χρονική ασφυξία, εν μέσω διακοπών, τη στιγμή που δεν έχει ακόμα συγκροτηθεί οριστικά η επιτροπή;
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο metarithmisi.gr
