Του Γιώργου Καραμπελιά
Η επίθεση στο Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο, στη Θεμιστοκλέους 37 (Θεμιστοκλέους και Σόλωνος), η οποία πραγματοποιήθηκε το πρωί τις 31ης Μαΐου 2018 από ομάδα ανεγκέφαλων με σφυριά, και η καταστροφή της βιτρίνας του βιβλιοπωλείου, με απόλυτη αδιαφορία και για την τύχη των εργαζόμενων σε αυτό, αποτελεί μια ακόμα τυπική έκφραση του ολοκληρωτισμού που θάλλει τα τελευταία χρόνια στα Εξάρχεια και όχι μόνο: Πολιτική του μίσους, λατρεία της βίας, ποινικοποίηση και καταδίωξη κάθε διαφορετικής φωνής – αυτά είναι τα υλικά μιας δραστηριότητας που υιοθετεί την ρητορική του αντιφασισμού, μόνο και μόνο για να συγκαλύψει τον δικό της φασιστικού χαρακτήρα σκοταδισμό. Επιπλέον, οι εμπνευστές και οι αυτουργοί αυτής της φασιστικού τύπου ενέργειας είχαν το θράσος να κυκλοφορήσουν και ανακοίνωση με την οποία επαίρονται για την επαίσχυντη πράξη τους, προετοιμάζοντας στην ουσία το έδαφος για νέες επιθέσεις. Και προφανώς, όπως πάντα οι δειλοί και όσοι κινούνται στο σκοτάδι, δεν τόλμησαν να αναλάβουν την ευθύνη των πράξεών τους, αλλά υπογράφουν με την πολύ εύγλωττη υπογραφή... «Πρακτόρισσες 315», παρότι βέβαια στην επίθεση κατά του βιβλιοπωλείου δεν την διέπραξαν κοπέλες αλλά νεαροί χουλιγκάνοι, που είναι μάλλον αμφίβολο εάν ήξεραν ενάντια σε ποιους και σε τι επιτίθενται.
Αυτός ο νέος ολοκληρωτισμός, στην πραγματικότητα είναι βαθύτατα συστημικού και παγκοσμιοποιητικού χαρακτήρα, εξ ου και η ισοπεδωτική επίθεση στην εθνική ταυτότητα, το φύλο, την οικογένεια, εν τέλει ενάντια σε κάθε συλλογική ταυτότητα.
Επειδή δε εδώ είναι Ελλάδα και Βαλκάνια, ο νεοφασισμός αυτός της παγκοσμιοποίησης, μέσα στο εθνομηδενιστικό του παραλήρημα έρχεται να ταυτιστεί με τον παλαιό, πατροπαράδοτο φασισμό, σε δύο επίπεδα:
Πρώτον, με τον «Χίτλερ της Ανατολίας» Ταγίπ Ερντογάν και το νεο-οθωμανικό του σύστημα. Αφού το «έθνος» είναι ο υπέρτατος εχθρός τους, άρα οδηγούνται στην ανοιχτή και ομολογημένη ταύτιση με ένα καθεστώς εσωτερικά αυταρχικό και εξωτερικά επεκτατικό, που ασκεί «γενοκτονίες διαρκείας» έναντι σχεδόν όλων του των γειτόνων: Άραγε που ακούστηκε δήθεν «αντιεξουσιαστές» να επικροτούν την ομηρεία των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, την αμφισβήτηση της Θράκης και του Αιγαίου, την κατοχή της Κύπρου, τις πολεμικές κραυγές που μας απευθύνει ο τέταρτος μεγαλύτερος στρατός στον κόσμο, και παραπέρα, την γενοκτονία των Κούρδων, την καταπίεση των Αλεβιτών, τη συνεργασία με το ISIS, το κυνήγι ενάντια σε κάθε δημοκράτη κοσμικό πολίτη της Τουρκίας;
Καθόλου τυχαία, εξάλλου, μέσω της δήθεν κριτικής τους στον «Καραμπελιά» στοχεύουν να εμποδιστεί οποιαδήποτε δημοκρατική πατριωτική φωνή, για να επιβιώνουν μόνο οι άσπονδοι φίλου-εχθροί τους οι χρυσαυγίτες ώστε να μπορούν να παίζουν το γνωστό δίδυμο που τόσο βολεύει, τόσο αυτούς όσο και τους χρυσαυγίτες και καθόλου τυχαία και τη σημερινή κυβέρνηση, που χαϊδεύει αμφοτέρους.
Δεύτερον, με τους ίδιους τους... Χρυσαυγίτες και την άκρα δεξιά, στοχοποιώντας από κοινού το Άρδην και τον αντιστασιακό του δημοκρατικό πατριωτισμό. Έτσι στην ανακοίνωση που εξέδωσαν, στοχοποιείται το βιβλιοπωλείο και ο Γ. Καραμπελιάς, γιατί κινούνται «πέραν της αριστεράς και της δεξιάς» και καταθέτουν απόψεις που βρίσκουν ανταπόκριση από την κεντροδεξιά μέχρι το εσωτερικό του αντιεξουσιαστικού χώρου. Γεγονός που προφανώς και εξοργίζει τους Λευκούς και Μαύρους ολοκληρωτιστές, το αντιθετικό δίδυμο χρυσαυγιτών και «αντίφα», διότι σπάει τον φαύλο κύκλο του αλληλοτροφοδοτούμενου χουλιγκανισμού τους και χαλάει τη σούπα ενός εμφύλιου που πλέον ανακυκλώνεται μόνο για να συντηρούν τις στρατιές τους οι εκατέρωθεν «ηγεσίες», τυπικές και άτυπες. Εξάλλου αυτός ο συστημικός στην πραγματικότητα, ψευδοαντιφασισμός, σπονσοράρισε, με αμίμητα συνθήματα όπως «Έλληνες σκάστε», την ενίσχυση της Χρυσής Αυγής εκτοξεύοντάς τους από το 0,1% στο 7 και το 8%.
Οι επιτιθέμενοι, γνώριζαν πολύ καλά, ότι το Άρδην στο οποίο ανήκει ο Γιώργος Καραμπελιάς κατά το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης δέχθηκε οργανωμένη επίθεση από τους Χρυσαυγίτες, με επικεφαλής τον υποψήφιο βουλευτή τους της Φθιώτιδας, Γκλέτσο, ροπαλιές και κραυγές... «έξω οι αναρχικοί», για να τραπούν σε φυγή κυνηγημένοι από τα μέλη του μπλοκ του Αρδην και αυθόρμητους συμπαραστάτες. Το αποσιωπούν, ωστόσο από την γκεμπελική τους μονταζιέρα, γιατί η αναφορά στην επίθεση θα στερούσε κάθε άλλοθι από την δικιά τους.
Είναι προφανές λοιπόν ότι υπάρχει, ανάγκη να δημιουργηθεί ένα δημοκρατικό μέτωπο που θα πρέπει να απομονώσει αυτές τις πρακτικές και δεν έχει καθόλου να κάνει με το αν συμφωνεί κανείς με τις απόψεις του Καραμπελιά και του Άρδην. Έχει να κάνει με το αν κανείς, πρώτιστα, διατηρεί ακόμα τον εγκέφαλο μέσα στο κεφάλι του, και κατά δεύτερο λόγο για να μην ξεφτιλιστεί κάθε έννοια αμφισβήτησης και διαφορετικής άποψης...
Όσο δε για τον «Καραμπελιά», τους εργαζόμενους στο Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο και τα μέλη του Άρδην, είναι πολύ γελασμένοι όσοι νομίζουν ότι μπορούν να τους κάμψουν με τέτοιες άθλιες επιθέσεις. Έχουν βιώσει άλλες, πολύ χειρότερες, από τις φυλακές της δικτατορίας μέχρι και εκείνες της δημοκρατίας, από την Ασφάλεια μέχρι το Γεντί Κουλέ? έχουν βιώσει πολλές ανάλογες και χειρότερες επιθέσεις των Χρυσαυγιτών και των ανεγκέφαλων που από το 1985 μέχρι σήμερα, κατά τακτά χρονικά διαστήματα επιτίθενται στο βιβλιοπωλείο και τα γραφεία μας? τέλος έχουμε αντιμετωπίσει τις πολύ πιο επικίνδυνες επιθέσεις, της ιδεολογικής αστυνομίας του συστήματος, από την κυβέρνηση, την πλειοψηφία των ΜΜΕ και το σύστημα των ψευδοελίτ που προσπαθούν να μας φιμώσουν, να μας απομονώσουν και να μας συκοφαντήσουν? και των οποίων οι διαφορές ομαδούλες που μας επιτίθενται αποτελούν απλώς τους πραιτωριανούς.
Είναι πολύ αργά, πλέον, για να μας κάνουν να σιωπήσουμε. Αντίθετα θα επιτύχουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Είναι γνωστή η λαϊκή ρήση: όσο πιο πολύ βαράς –με σφυριά μάλιστα– το καρφί, τόσο βαθύτερα μπαίνει.
