Του Νικήτα Παπαντωνίου*
Η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα του 2018 είναι απαραίτητη καθώς η χώρα χρειάζεται ένα επενδυτικό «τσουνάμι» ώστε να καλύψει την μείωση του ΑΕΠ κατά 27% στην περίοδο 2008-2016. Επιπρόσθετα, οι επενδύσεις θα φέρουν νέες και καλύτερα αμειβόμενες νέες θέσεις εργασίας. Τα παραπάνω συμπεράσματα τελικά μετά από χρόνια αυταπατών από την αριστερά, έγιναν αποδεκτά και έτσι ο δυτικός τρόπος ανάπτυξης της οικονομίας έχει αρχίσει να μπαίνει στη ζωή των αδελφών του Chavez και του Maduro που κυβερνούν αυτή τη χώρα. Δυστυχώς οι εμμονές είναι εμμονές και για αυτό οι φόροι και οι εισφορές είναι στα ύψη, για την υπεράσπιση του κοινωνικού κράτους που κανείς δεν βλέπει. Η επενδυτικές ευκαιρίες που υπάρχουν στην χώρα μας δεν δικαιολογούν στο ελάχιστο τις επιδόσεις των άμεσων ξένων επενδύσεων του 3ου τριμήνου του τρέχοντος έτους.
Σε μία ανάλυση που πραγματοποιήθηκε, καταδείχθηκε το θέμα της υπέρ-φορολόγησης στην ελληνική επιχειρηματικότητα. Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζονται οι φορολογικοί συντελεστές για τις χώρες με τους πιο υψηλούς φόρους στην Ευρώπη.
Αυτοί είναι οι φορολογικοί συντελεστές που οι εταιρείες φορολογήθηκαν το 2017. Όπως εύκολα διαπιστώνεις κανείς, η Ελλάδα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις και πιο συγκεκριμένα στην 5η θέση. Στην παρουσίαση πρέπει να ληφθεί υπόψιν ότι η Μάλτα έχει πολλές εξαιρέσεις από τον ανώτατο φορολογικό συντελεστή, ενώ η Γαλλία του Emmanuel Macron ανακοίνωσε ότι θα μειώσει αισθητά τους εταιρικούς φόρους. Η Γαλλία και η Γερμανία είναι μεγάλες και ώριμες αγορές που η ανταγωνιστικότητα τους σχετίζεται πρωτίστως με την ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών και προϊόντων και λιγότερο με τις τιμές τους, γεγονός που αποδεικνύεται και από τα επίπεδα της εταιρικής φορολόγησης. Επιπρόσθετα, τα στοιχεία δείχνουν ότι η Ευρώπη βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο εταιρικής φορολόγησης όπως αυτό φαίνεται από το ύψος των χαμηλότερων φορολογικών συντελεστών. Στην Ελλάδα, αντιθέτως συνεχίζουμε να τους αυξάνουμε σε σχέση με το χαμηλότερο επίπεδο. Από την άλλη λόγω του αριστερού παράδοξου, θέλουμε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας σε μία μικρή αγορά με υψηλούς φόρους και εισφορές. Αριστερός παραλογισμός σε όλο το μεγαλείο του.
Από την άλλη, όλοι οι γείτονες μας στα Βαλκάνια όσο και η Κύπρος έχουν φορολογικούς συντελεστές από 9-15% όπως φαίνεται και από τον σχετικό πίνακα με τους χαμηλότερους εταιρικούς φόρους στην Ευρώπη. Επομένως η ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας ως προς τις τιμές σίγουρα είναι πολύ μικρότερη κάνοντας το Greek recovery story μία δύσκολη υπόθεση. Προφανώς λοιπόν τα περί δίκαιης ανάπτυξης καλό είναι να αντικατασταθούν στα κυβερνητικά χείλη από το «περιορισμένη ανάπτυξη από τους φόρους» που το μόνο που καταφέρνει είναι να περιορίζει και τα δημόσια έσοδα όσο και τις θέσεις εργασίας.
Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι όσο είναι στην κυβέρνηση το δίδυμο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ο ταλαίπωρος ιδιωτικός τομέας δεν θα έχει την προσδοκώμενη ανάπτυξη. Η αιτία είναι η υπέρμετρη φορολόγηση που σε συνεργασία» με την κακή δημόσια διοίκηση κάνει την επιβίωση των επιχειρήσεων δύσκολη και τα start-ups περιπέτεια τύπου “Indiana Jones”. Την ίδια ώρα, οι γειτονές μας κατεβάζουν τους φορολογικούς συντελεστές τους στα Τάρταρα με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων. Στην Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση προτιμάει την πρόσληψη μετακλητών υπαλλήλων και τα επιδόματα δυστυχίας με στόχο να μην γίνουμε «Βουλγαρία». Σε λίγο, με την σημερινή κυβέρνηση, Βουλγαρία θα λέμε και θα κλαίμε.
* Ο κ. Νικήτας Παπαντωνίου-Καρτάλης είναι πρώην CFO της Nobacco, στέλεχος σε εταιρεία ενέργειας και αναλυτής της Eurobank και νυν σύμβουλος στο ΕΒΕΑ, πολιτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, που έχει περάσει από τη διαδικασία του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών μετέχοντας στις επιτροπές Οικονομίας, Ανάπτυξης και Ενέργειας.
