Του Γιάννη Παντελάκη
Η εταιρεία Apivita, τις εγκαταστάσεις της οποίας επισκέφθηκε ο πρωθυπουργός χθες, δεν έχει ως αυτοσκοπό την κερδοφορία. Αλλά –υποθέτω- την κοινωνική προσφορά. Είναι κάτι σαν μη επιχορηγούμενη ΜΚΟ. Μοναδικός της σκοπός, να στηρίξει το κοινωνικό σύνολο και ιδιαίτερα το πιο αδύναμο οικονομικά κομμάτι του. Τον περασμένο Μάρτιο, το πλειοψηφικό πακέτο της εταιρείας πουλήθηκε στην Ισπανική PUIG προφανώς για τον ίδιο λόγο, για να προσφέρει με ανιδιοτέλεια και στις κοινωνίες άλλων χωρών! Όλα αυτά ανέφερε και περίπου υπονόησε χθες ο Α.Τσίπρας.
Στο πλαίσιο της μετάλαξής του (προϊόν πολιτικής αναγκαιότητας με σκοπό την επιβίωση), ο Τσίπρας, ανακάλυψε τελευταία την επιχειρηματικότητα. Επισκέπτεται την μια επιχείρηση μετά την άλλη. Οι επισκέψεις αυτές, δεν θα μπορούσαν φυσικά να αφορούν σε μια από τις χρεοκοπημένες επιχειρήσεις που δεν άντεξαν στην παρατεταμένη κρίση και την έλλειψη ρευστότητας. Αλλά κάποιες από τις πιο υγιείς επιχειρήσεις που άντεξαν και βρήκαν στρατηγικούς σύμμαχους στο εξωτερικό για να ξεπεράσουν το πρόβλημα που προκάλεσαν τα capital controls (τα οποία επιβλήθηκαν επί κυβέρνησης Τσίπρα).
Ότι ο Τσίπρας αποφάσισε να εμφανιστεί αυτή την περίοδο υπέρμαχος της υγιούς επιχειρηματικότητας, δεν σημαίνει και ότι μπορεί να υπερασπιστεί με ιδιαίτερη άνεση αυτόν τον ρόλο. Ο οποίος, σε μεγάλο βαθμό, είναι ξένος για τον ίδιο. Και λόγω πολιτικής κουλτούρας και λόγω απουσίας σχετικής επάρκειας και συγκρότησης. Έτσι, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό για την συγκεκριμένη εταιρεία «η κερδοφορία δεν ήταν αυτοσκοπός, εξαιτίας της οποίας θα θυσιάσουμε τα πάντα»! Αλλά προφανώς κάτι άλλο. Ο πρωθυπουργός, με λίγες μόνο λέξεις έδωσε ένα νέο νόημα στην επιχειρηματικότητα, αυτό το «κάτι άλλο», που μπορεί να είναι καλές προθέσεις, διάθεση για προσφορά ή κάτι ανάλογο. Και κατέρριψε τον ορισμό της επιχειρηματικότητας -κάθε είδους-που συνδέεται με το κέρδος. Υπάρχει και επιχειρηματικότητα που δεν συνδέεται με το κέρδος!
Η συγκεκριμένη επιχείρηση, που διακρίνεται στον τομέα της, πουλήθηκε τον περασμένο Μάρτιο. Στην ανακοίνωσή της τότε, ανέφερε ότι με την εξαγορά του πλειοψηφικού της πακέτου από την Ισπανική εταιρεία «εξασφαλίζεται η κεφαλαιακή επάρκεια της Apivita, η οποία ενισχύεται κεφαλαιακά με αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου». Με δυο λόγια, η εταιρεία πουλήθηκε για να εξασφαλίσει ρευστότητα, κάτι που συμβαίνει με πολλές ελληνικές εταιρείες που ασφυκτιούν από την απουσία ρευστού στην ελληνική αγορά.
Ο Τσίπρας, που την μια ημέρα υμνεί τον Ανδρέα Παπανδρέου και την επομένη την επιχειρηματικότητα, πρέπει παράλληλα όμως να ανταποκριθεί και σ'' έναν ακόμα ρόλο. Του αριστερού. Έστω του αριστερού που υπογράφει μνημόνια, πουλάει τον δημόσιο πλούτο, κόβει αναπηρικά επιδόματα και συνεργάζεται μ'' έναν ακροδεξιό. Για να υπηρετήσει αυτόν τον ρόλο, προσπαθεί να συγκεράσει ανόμοια πράγματα ή να διατυπώσει θέσεις που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Όπως ότι μια επιχείρηση δεν έχει αυτοσκοπό την κερδοφορία. Κάτι έπρεπε να πει για να αιτιολογήσει την μεταστροφή του. Και λέει ανυπόστατα πράγματα.
Η εταιρεία την οποία επισκέφθηκε χθες ο Τσίπρας, διατήρησε την γραμμή παραγωγής και την έδρα της στην Ελλάδα. Αυτό είναι θετικό αφού εκτός των άλλων διατηρούνται θέσεις εργασίας. Μια σοβαρή αιτία για την οποία οδηγήθηκε σε πώληση στην Ισπανική εταιρεία, είναι αυτή της ασφυξίας που επικρατεί στην ελληνική αγορά και για την οποία η κυβέρνηση Τσίπρα έχει παίξει σημαντικό ρόλο. Αυτή είναι η πραγματικότητα και τίποτα περισσότερο. Αν στον πρωθυπουργό αρέσει να κολακεύει μια εταιρεία επειδή κατάφερε να διασωθεί και από την δική του πολιτική, αυτό περιγράφεται σαν σουρεαλισμός...
