Την πεποίθησή του ότι η ανοχή της κυβέρνησης στην ανομία αποσκοπεί στο να αδρανοποιηθεί η κοινωνία και να πειστεί ότι οι μπαχαλάκηδες και η βία, είναι μέρος της καθημερινότητάς της, εκφράζει στο Liberal ο Αχιλλέας Ζαπράνης, Πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, το οποίο έχει γίνει συχνά στόχος επιθέσεων.
Και εκτιμά ότι η ανοχή των Αρχών απέναντι στην έξαρση της ανεξέλεγκτης δράσης διαφόρων ομάδων, θα αποκτά ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις, οδηγώντας σε ακόμη πιο μεγάλη ανομία και ριζοσπαστικά περιστατικά, με τελικό σκοπό τη τρομοκράτηση και φίμωση κάθε διαφορετικής γνώμης.
Ερωτηθείς αν φοβάται πως κάποια στιγμή θα συμβεί κάτι μη αναστρέψιμο, όπως το να θρηνήσουμε θύματα, απαντά ότι "με βάση την εμπειρία που έχουμε αποκτήσει από τις αντιδράσεις της κυβέρνησης σε θέματα βίας, ακόμη και σε αυτή τη περίπτωση, ο χειρισμός της θα είναι καθαρά επικοινωνιακός". Και σημειώνει ότι αντί το υπ. Παιδείας να λαμβάνει μέτρα κατά της βίας στα πανεπιστήμια, εκείνο στήνει επιτροπές ανακριτικής υφής, ενώ ταυτόχρονα κρατά το άσυλο στη σημερινή του μορφή, με τεχνητά μέσα, δίχως αυτό να έχει κανένα λόγο ύπαρξης.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
- Εδώ και μια περίπου μια διετία, βιώνουμε σταθερά μια εργαλειοποίηση της βίας, τροφοδοτούμενη μεταξύ άλλων από τη λογική "δεν τα πειράζουμε γιατί είναι δικά μας παιδιά". Βλέπετε τόσο καιρό, που συζητάμε για τη βία, να έχει κοπάσει το φαινόμενο, να έχουν ληφθεί κάποια μέτρα από τη πολιτεία για να περιοριστεί;
Δεν μπορούμε να το πούμε αυτό. Αντίθετα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτής της κατάστασης βαίνουν προς το χειρότερο, με πιο χαρακτηριστικό το παράδειγμα της πρόσφατης επίθεσης σε λεωφορείο της ΕΛ.ΑΣ στο Αριστοτέλειο.
Μόνο ύφεση δεν έχουμε λοιπόν. Δεν έχει ληφθεί κανένα μέτρο παρά μόνο έχει συσταθεί μια επιτροπή που θα ξεκινήσει ακροάσεις, και η οποία έχει καθώς φαίνεται αρμοδιότητες ανακριτικής υφής. Η επιτροπή θα καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα και θα εισηγηθεί μέτρα στον υπουργό Παιδείας.
- Φαντάζεσθε ότι θα είναι κάποια δραστικά μέτρα που θα οδηγήσουν σε αλλαγή του τοπίου;
Από όσα έχουν διαρρεύσει, βλέπω μια σαλαμοποίηση των φαινομένων βίας, με μια επικέντρωση στο θέμα των ναρκωτικών. Αυτό που συγκεκριμένα γνωρίζουμε είναι ότι η εν λόγω επιτροπή θα εισηγηθεί την σύσταση πολυμελών οργάνων με μέλη των εμπλεκόμενων φορέων, για ένα θέμα που δεν χρειάζεται όμως να αναλυθεί αφού συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας, όπου άνθρωποι του κοινού ποινικού δικαίου, κινούνται εκτός και εντός πανεπιστημίου.
- Δεν έχει με άλλα λόγια, λόγο ύπαρξης αυτή η επιτροπή, αυτό λέτε;
Δεν μπορώ να το πω αυτό εγώ, αλλά όπως σας είπα είναι μια επιτροπή ανακριτικής υφής, διότι προβλέπεται ρητά ότι εξουσιοδοτείται να κάνει ακροάσεις...
- Περιγράψτε μας την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα ιδρύματα, με βάση τη δική σας εμπειρία...
Μάλλον τα πράγματα βαίνουν προς το χειρότερο, καθώς όπως σας είπα έχουν αλλάξει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της βίας. Η δική μου αίσθηση είναι ότι υπάρχει μια προσπάθεια να αποδεχθεί η πανεπιστημιακή κοινότητα ότι δεν μπορεί να απαλλαχθεί από τους κάθε είδους μπαχαλάκηδες.
Οδηγείται λοιπόν η κατάσταση σε μια αδρανοποίηση, όταν ο καθ΄ύλην αρμόδιος υπουργός αρνείται να πάρει εκείνα τα μέτρα για την λύση του προβλήματος, και εκτιμώ ότι στόχος αυτής της τακτικής είναι να πειστεί η κοινωνία ότι η κατάσταση ανομίας, είναι μέρος της καθημερινότητας της.
- Πιστεύετε ότι η ανοχή στην βία υποκρύπτει ανικανότητα, ιδεολογική συγγένεια ή κάτι άλλο ; Το ρωτώ με την έννοια ότι βολεύει πολιτικά μια κυβέρνηση να αλλάζει η ατζέντα και να αποσπάται η προσοχή της κοινής γνώμης από τα δύσκολα ζητήματα της καθημερινότητας...
Όσα προαναφέρατε είναι συντρέχοντες λόγοι, δεν μπορώ όμως να αποδεχτώ με την κοινή λογική ότι είναι αρκετά από μόνα τους, ώστε να εξηγήσουν το φαινόμενο.
Αυτή η περίεργη ανοχή της βίας, εντός και εκτός του πανεπιστημίου, λόγω της ανυπαρξίας αντίδρασης, θα λαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις και θα εξελίσσεται σε πιο ριζοσπαστικές δραστηριότητες. Ο τελικός σκοπός μπορεί να είναι η τρομοκράτηση και η φίμωση κάθε διαφορετικής γνώμης από τον ορθόδοξο ψευδομαρξιστικό λόγο της κυβέρνησης. Σε οποιαδήποτε δυτική δημοκρατία δεν θα υπήρχε ανοχή σε αυτά τα φαινόμενα.
- Ακριβώς επειδή έχετε ζήσει τη βία από πρώτο χέρι, έως ποτέ πότε πιστεύετε ότι η πολιτεία θα παραμένει θεατής σε όλα αυτά; Το είχαμε συζητήσει και πριν από ένα χρόνο, και σας το ρωτώ ξανά, πρέπει άραγε να συμβεί κάτι οριστικά μη αναστρέψιμο, όπως ένας θάνατος, για να ληφθούν μέτρα;
Προβλέπουμε το μέλλον στηριζόμενοι στην εμπειρία μας. Με βάση λοιπόν την εμπειρία που έχουμε αποκομίσει από τις αντιδράσεις της κυβέρνησης στα θέματα βίας, δεν νομίζω ότι ακόμη και αν συμβεί κάτι τέτοιο, τόσο αποτρόπαιο, μπορεί να αλλάξει κάτι στον χειρισμό της. Πιστεύω ότι ο χειρισμός θα είναι καθαρά επικοινωνιακός. Εννοώ αν ο μη γένοιτο συμβεί κάτι τέτοιο, που εύχομαι φυσικά να μη συμβεί ποτέ !
- Τελικά στο επίκεντρο κάθε κουβέντας γύρω από τη βία στα πανεπιστήμια, βρίσκεται το θέμα του ασύλου. Δεν νομίζετε ότι έχει έρθει επιτέλους η ώρα να ανοίξει ένας γόνιμος διάλογος με συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων, σχετικά με την κατάργηση του ασύλου με τη μορφή με την οποία έχει θεσμοθετηθεί;
Κοιτάξτε διάλογος υφίσταται όταν υπάρχουν διαφορετικές απόψεις γύρω από ένα θέμα. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση πάνω από 65% των ερωτηθέντων απάντησαν ότι είναι υπερ της κατάργησης του ασύλου. Η ώρα του διαλόγου για το άσυλο, έχει έλθει και παρέλθει προ πολλού.
Η κυβέρνηση κρατά το άσυλο στη σημερινή του μορφή, με τεχνητά μέσα. Νομίζω ότι αυτό που πρέπει να γίνει επιτέλους είναι να λειτουργήσουν τα ελληνικά πανεπιστήμια με μια κανονικότητα, η οποία θα διασφαλίζεται από ένα αναθεωρημένο Σύνταγμα, και από ανεξάρτητες αρχές που θα ιδρυθούν γι αυτό τον λόγο. Οποιαδήποτε άλλη συζήτηση, νομίζω ότι παρέλκει πλέον.
- Όμως δεν φαίνεται να υπάρχει τέτοια βούληση από την ηγεσία του υπ. Παιδείας, σαν την κατεύθυνση προς την οποία δείχνετε...
Σαφέστατα και δεν υπάρχει. Και γι'' αυτό και το υπουργείο δεν προχωρά σε διάλογο, παρά στήθηκε μια επιτροπή με αντικείμενο τη συζήτηση και την ακρόαση. Αυτό θα πρέπει να το εκφράσει με τη βούλησή του ο ελληνικός λαός και με την ψήφο του στις εκλογές. Οι θέσεις της κυβέρνησης είναι δεδομένες.
