Του Γιάννη Παντελάκη
Ο Λένιν έγραφε πως «στην πολιτική δεν υπάρχει ηθική, υπάρχει μόνο σκοπιμότητα». Ο Τσίπρας - με τις περισσότερες πιθανότητες να μην έχει διαβάσει ποτέ Λένιν - φροντίζει να τον επιβεβαιώνει. Χθες, στην κοινοβουλευτική του ομάδα, εξήγγειλε μια σειρά από θετικές ρυθμίσεις για εργαζόμενους και συνταξιούχους, οι οποίες ίσχυαν πριν τις καταργήσει ο ίδιος! Υποσχέθηκε δηλαδή να επαναφέρει μια σειρά από νομοθετήματα, για την ακρίβεια ένα μέρος από αυτά, τα οποία προηγουμένως είχε ακυρώσει η ίδια η κυβέρνησή του !
Έως το 2015 στις χιλιάδες πτωχευμένες επιχειρήσεις, το προνόμιο από τις εκποιήσεις περιουσιακών στοιχείων, το είχαν οι πρώην εργαζόμενοι. Ακολουθούσαν οι υπόλοιποι πιστωτές (Τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία κλπ). Η κυβέρνηση Τσίπρα το κατάργησε και έφερε σε προνομιακές θέσεις τις Τράπεζες και το Δημόσιο και στις τελευταίες θέσεις τους εργαζόμενους. Χθες, ο Τσίπρας εξήγγειλε με πομπώδη τρόπο και ως ενα φοβερό επίτευγμα, αυτό που ίσχυε μέχρι να το καταργήσει ο ίδιος. Και να ήταν το μόνο.
Είπε, πως η κυβέρνηση κατάφερε την ύπαρξη κατώτατου πλαφόν στο ύψος της εθνικής σύνταξης για τις συντάξεις χηρείας, μια ρύθμιση που αφορά τον ή την σύζυγο και τα παιδιά. Η μετατροπή των συντάξεων χηρείας σε φιλοδωρήματα της τάξης των 150 ή 180 ευρώ, ήταν αποτέλεσμα νομοθετικής ρύθμισης της κυβέρνησης Τσίπρα και ειδικότερα του νόμου Κατρούγκαλου ο οποίος όχι απλά δεν έβλεπε μειώσεις συντάξεων, αλλά και αυξήσεις. Η καθιέρωση ενός κατώτατου ορίου για τις συντάξεις αυτές, «πουλήθηκε» ως κυβερνητική επιτυχία παρότι ακόμα και αυτό το πλαφόν βρίσκεται κάτω από τις συντάξεις που χορηγούντο.
Ο πρωθυπουργός, αναφέρθηκε στη διάσωση όπως είπε, του ταμείου των δημοσιογράφων. Εδώ δεν πρόκειται απλά για σκοπιμότητα-όπως έγραφε ο Λένιν – αλλά για πολιτική απάτη. Η κυβέρνηση Τσίπρα, κατάργησε τον βασικό πόρο του συγκεκριμένου ταμείου (αγγελιόσημο) ο οποίος υποκαθιστούσε την εργοδοτική εισφορά (οι εργαζόμενοι πλήρωναν πάντα εισφορές). Και όχι απλά τον κατάργησε, αλλά δεν φρόντισε να υποχρεώσει τους εργοδότες να πληρώνουν εισφορές όπως συμβαίνει σε όλα τα ταμεία. Από τον Αύγουστο του 2016 χάρισε πολλά εκατομμύρια σε ισχυρούς μιντιάρχες, τους οποίους υποτίθεται αντιμάχεται. Τελικά, μετά από έντονες πιέσεις, αναγκάστηκε να φέρει μια αμφισβητούμενη ως προς την αποτελεσματικότητα της λύση ,χαρίζοντας ωστόσο και πάλι αναδρομικές εισφορές στους μιντιάρχες.
Τα παραδείγματα, είναι πολλά, ο μέσος αποδέκτης των δήθεν εξαγγελιών Τσίπρα τα γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα. Ο χαμηλοσυνταξιούχος στον οποίο κόπηκε το ΕΚΑΣ, ο απόλυτα φτωχός στον οποίο καταργήθηκε το επίδομα απόλυτης ένδειας, ο νέος που έπαιρνε το επίδομα απροστάτευτων τέκνων και χιλιάδες ακόμα άνθρωποι, έχουν πλήρη επίγνωση ότι δεν είναι δυνατόν οι απώλειες που είχαν από τα νομοθετήματα της κυβέρνησης Τσίπρα να υποκατασταθούν από το περίφημο «κοινωνικό μέρισμα» το οποίο θα έχει τον χαρακτήρα εφάπαξ ελεημοσύνης και για το οποίο προπαγανδίζει τώρα ο πρωθυπουργός.
Ο Τσίπρας, εδώ και καιρό προσπαθεί ν αλλάξει την ιδιαίτερα αρνητική εικόνα που έχει η πλειονότητα της κοινωνίας για την κυβέρνησή του. Μετατρέπει το άσπρο σε μαύρο , δεν λέει αλήθειες , επιχειρεί να διαχειριστεί τα ουσιαστικά προβλήματα με επικοινωνιακά τερτίπια. Θεωρεί πως καταφέρνει να δίνει μάχες εντυπώσεων στη Βουλή και να τις κερδίζει. Η απάντηση σε όλα αυτά, βρίσκεται και πάλι στον Λένιν ο οποίος είχε γράψει ότι «η εντιμότητα στην πολιτική είναι αποτέλεσμα της δύναμης, ενώ η υποκρισία της αδυναμίας». Αλλά είπαμε, μάλλον αποκλείεται να έχει διαβάσει Λένιν…
