Του Βασίλη Ανδρικόπουλου*
Η συζήτηση στη δημόσια σφαίρα φαίνεται να έχει εγκλωβιστεί σε ένα πλαίσιο που αναδεικνύει ως κυρίαρχο θέμα τα πλεονάσματα και το δημόσιο χρέος με το ζήτημα της οικονομικής ανάπτυξης να παρουσιάζεται ως δευτερεύουσα προτεραιότητα. Κανείς δεν μπορεί να θέσει εν αμφιβόλω την σημασία της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της διευθέτησης του χρέους. Ταυτόχρονα όμως δεν μπορεί να είναι αυτή η μοναδική δέσμευση απέναντι στη δοκιμαζόμενη από την κρίση ελληνική κοινωνία.
Η ταύτιση των μεταρρυθμίσεων με την αύξηση των φόρων και εισφορών τις οριζόντιες περικοπές και το άγχος της εκταμίευσης των δόσεων είναι ένα παραπλανητικό και σε κάποιο βαθμό ακόμη και επικίνδυνο αφήγημα. Το μεγάλο στοίχημα για την χώρα είναι το πώς η Ελλάδα θα δουλέψει ξανά. Πώς θα μπει μπροστά τη μηχανή της οικονομίας για να δημιουργηθεί εισόδημα και θέσεις εργασίας.
Ο τρόπος για να γίνει αυτό σε μια περίοδο που δεν μπορούν να υπάρξουν μεγάλες δημόσιες επενδύσεις είναι μόνο μέσα από επενδύσεις στον ιδιωτικό τομέα, στις επιχειρήσεις. Επενδύσεις που πρέπει να προσελκυσθούν από το εξωτερικό, αλλά και επενδύσεις, μην το ξεχνάμε αυτό, που προέρχονται από τον ελληνικό επιχειρηματικό κόσμο που στέκεται ακόμη και προσπαθεί.
Οι επενδύσεις όμως δεν έρχονται μόνο με επικλήσεις στο δαιμόνιο της φυλής ή με προσκλήσεις ενδιαφέροντος σε ξένους επενδυτές. Απαιτείται το ξεμπλοκάρισμα ήδη εγκεκριμένων επενδυτικών πλάνων, όπως πχ το Ελληνικό ώστε να δοθεί επιτελούς το μήνυμα στη διεθνή επενδυτική κοινότητα ότι η Ελλάδα είναι φιλική προς τις επενδύσεις χώρα. Χρειάζεται μια συστηματική εστίαση στο πεδίο της δημιουργίας ενός σταθερού φορολογικού περιβάλλοντος μέσω της μείωσης φορολογίας επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων με την απόδοση ταυτόχρονα φορολογικών κινήτρων σε επιχειρήσεις που αυξάνουν τις θέσεις εργασίας ή επενδύουν στον τόπο. Κανένας σοβαρός επενδυτής δεν θα έρθει να βάλει τα λεφτά του στη χώρα μας όταν είναι αβέβαιος για τα φορολογικά βάρη. Απαιτείται ρευστότητα από τις τράπεζες με ταυτόχρονη αντίληψη της αναγκαιότητας στήριξης των υγιών επιχειρήσεων και ορθολογική διαχείριση των κόκκινων δανείων. Είναι εκ των ων ουκ άνευ η σε απόλυτο βαθμό απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων και σε αυτό τον τομέα ο ρόλος της κεντρικής διοίκησης αλλά και των Περιφερειών είναι καταλυτικός. Και φυσικά το άνοιγμα κλειστών ακόμη αγορών και η ουσιαστική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Και όλα αυτά με το βλέμμα στραμμένο σε παραγωγικές και δημιουργικές επιχειρηματικές δραστηριότητες που στηρίζουν την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα και όχι σε επιχειρηματική δραστηριότητα που εστιάζεται στη διαχείριση των αποτελεσμάτων της κρίσης.
Μια συνεκτική στρατηγική με βάση τα παραπάνω θα έχει αλυσιδωτή θετική επίπτωση στην πραγματική οικονομία με αύξηση της απασχόλησης και του διαθέσιμου εισοδήματος και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών.
Μόνο έτσι θα επιστρέψει η προοπτική και το χαμόγελο. Γιατί η Ελλάδα έχει ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα και αξίζει καλύτερη τύχη στο εσωτερικό και καλύτερη θέση στο παγκόσμιο χάρτη!
* Ο κ. Βασίλης Ανδρικόπουλος είναι πολιτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, που έχει περάσει από τη διαδικασία του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών.
