Στον καιρό του κορονοϊού και του οικειοθελούς εγκλεισμού, με τόση επιστημονική υπερπληροφόρηση, το… πτυχίο ιατρικής το έχουμε σίγουρα στην τσέπη. Μαζί με δυο τρεις ειδικότητες. Τα μάθαμε όλα – για τον ιό και την συμπεριφορά του, για τα φάρμακα και τα εμβόλια. Όλα εκτός από ένα: Με ποιον τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα ψηφίζουν στη Βουλή για τα κυβερνητικά μέτρα, χάρη στα οποία η Ελλάδα λαμβάνει τα εύσημα από την υπόλοιπη υφήλιο…
Ως γνωστόν – αλλά δεν ξέρω πια τι είναι γνωστό και τι όχι – η Βουλή λειτουργεί και συζητά στις Επιτροπές και στην Ολομέλεια τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που απαιτήθηκαν προκειμένου τα μέτρα για τον περιορισμό της επιδημίας, την προστασία του πληθυσμού και την ανακούφιση εργαζομένων και επιχειρήσεων να εφαρμοστούν άμεσα.
Να θυμίσω εδώ ότι, σύμφωνα με το Σύνταγμα, οι ΠΝΠ εκδίδονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μετά από πρόταση του υπουργικού συμβουλίου σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης. Αυτές υποβάλλονται στη Βουλή για κύρωση μέσα σε σαράντα ημέρες από την έκδοσή τους ή μέσα σε σαράντα ημέρες από τη σύγκληση της Βουλής σε σύνοδο. Αν δεν υποβληθούν μέσα στις προβλεπόμενες προθεσμίες ή αν δεν εγκριθούν από τη Βουλή μέσα σε τρεις μήνες από την υποβολή τους, παύουν να ισχύουν στο εξής.
Επειδή, όμως, θα έχουν ήδη εφαρμοστεί και αυτό το «στο εξής» είναι σχετικό, μια δημοκρατική κυβέρνηση προτιμά να συζητά αυτές τις ρυθμίσεις διαρκούσης μιας κρίσης, ώστε την ευθύνη να έχει τελικά η Βουλή με την Δεδηλωμένη της.
Αυτό συνέβη και στην περίπτωση των μέτρων για την κρίση του κορονοϊού.
Από τις συζητήσεις στη Βουλή δεν είδαμε και δεν μάθαμε σχεδόν τίποτε. Και σίγουρα δεν μάθαμε το αποτέλεσμα των ψηφοφοριών.
Με δεδομένη – και αυτό είναι μεγάλη ανακούφιση, είναι η αλήθεια – την Δεδηλωμένη των 158 ψήφων που διαθέτει στη Βουλή η Νέα Δημοκρατία, δεν κρίθηκε αναγκαίο να πληροφορηθεί ο λαός τι ψήφισαν τα άλλα κόμματα και κυρίως η αξιωματική αντιπολίτευση.
Αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα κρύφτηκαν πίσω από την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας. Και συνέχισαν να παίζουν το βιολί τους, σίγουροι πως δεν θα το μάθει κανείς.
«Όχι» επί της αρχής και επί του συνόλου
Για παράδειγμα:
Τις προάλλες, 9 Απριλίου, ψηφίστηκε το νομοσχέδιο «κατεπείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση των συνεπειών του κινδύνου διασποράς του κορονοϊού covid 19, τη στήριξη της κοινωνίας και της επιχειρηματικότητας και τη διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας της αγοράς και της δημόσιας διοίκησης» (η ΠΝΠ της 20ής Μαρτίου).
Επί της αρχής και επί του συνόλου «ναι» ψήφισε μόνο η Νέα Δημοκρατία, ενώ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ ψήφισαν «όχι» και Κίνημα Αλλαγής, Ελληνική Λύση και ΜεΡΑ25 δήλωσαν «παρών».
Μιλάμε για τον νόμο που προέβλεψε την επιτάχυνση επιστροφής φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, την αναστολή για ένα τρίμηνο της καταβολής ασφαλιστικών εισφορών, την επέκταση των επιδομάτων ανεργίας ως το τέλος Μαΐου, την κάλυψη του 40% των ενοικίων των μηνών Μαρτίου και Απριλίου επιχειρήσεων που ανέστειλαν τη λειτουργία τους, αλλά και των εργαζομένων τους, την δυνατότητα χρηματοδότησης των επιχειρήσεων που έχουν πληγεί από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, την ακύρωση των απολύσεων του προσωπικού από εταιρείες που τέθηκαν σε αναστολή λειτουργίας, την καταβολή επιδόματος 800 ευρώ και ασφαλιστικών εισφορών στους υπαλλήλους που μπήκαν σε αναστολή εργασίας, ακόμη και αυτών που απολύθηκαν στο διάστημα από 1η έως 20 Μαρτίου, την υποχρέωση των εργοδοτών να επαναφέρουν όλους τους εργαζόμενους στην προηγούμενη κατάσταση με την παύση των προσωρινών μέτρων.
Με τον ίδιο νόμο ενισχύεται το Εθνικό Σύστημα Υγείας και ο ΕΟΔΥ, παρατάθηκαν συμβάσεις, ανανεώθηκαν οι συνταγές των χρονίως πασχόντων, θεσπίστηκαν η αποστολή φαρμάκων στο σπίτι σε ευπαθείς ομάδες και η αιμοκάθαρση απόρων και ανασφαλίστων ασθενών σε ιδιωτικές μονάδες με χρέωση του ΕΟΠΥΥ. Παράλληλα, λύθηκαν θέματα ψηφιακής τεχνολογίας και λειτουργίας της αγοράς, μειώθηκε ο ΦΠΑ σε είδη σχετικά με την πανδημία. Και πολλά άλλα…
Προσέξτε τώρα. Από τα κόμματα της αντιπολίτευσης ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ ψήφισαν «όχι» και τα άλλα κόμματα «παρών» επί της αρχής. Μετά σχεδόν όλοι – κυρίως ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ - ψήφισαν «Ναι» στα περισσότερα άρθρα και τις τροπολογίες. Και τελικά, επί του συνόλου… ξαναψήφισαν «όχι» και «παρών»!
Δεν έχει νόημα να αναφερθώ στο τι ακριβώς ψήφισε ο καθένας. Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι συμφωνούσαν με τον βασικό κορμό του νομοσχεδίου που περιλάμβανε όλα τα ευνοϊκά μέτρα στα οποία αναφέρθηκα.
Αλλά τι έμεινε τελικά; Το «όχι» και το «παρών»!
«Παρών» επί της αρχής και επί του συνόλου
Νωρίτερα, στις 2 Απριλίου προς κύρωση είχαν έλθει οι τρεις πρώτες ΠΝΠ με τα πρώτα κατεπείγοντα μέτρα, που είχαν ληφθεί ήδη από τις 25 Φεβρουαρίου.
Επί της αρχής και επί του συνόλου ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε «παρών». Από κοντά στο «παρών» και η Ελληνική Λύση. Το ΚΚΕ καταψήφισε. Και στο «ναι» βρέθηκαν η Νέα Δημοκρατία, το Κίνημα Αλλαγής και η Μέρα25.
Ως προς τα άρθρα, η αξιωματική αντιπολίτευση ψήφισε «ναι» στα πρώτα μέτρα περιορισμού και πρόληψης, στο κλείσιμο των σχολείων και όλων των χώρων συνωστισμού, αλλά ψήφισε «όχι» στις μετακινήσεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, καθώς και στην πρόσληψη προσωπικού για τέσσερις μήνες.
Αρνητική στάση και στη δυνατότητα απευθείας αγοράς υγειονομικού υλικού, ατομικών μέτρων προστασίας και φαρμάκων και τα λοιπά και τα λοιπά.
Τα πιο πολλά από εκείνα τα πρώτα μέτρα σχετίζονταν με επείγουσες ανάγκες, όπως η αναγκαστική διάθεση στο Δημόσιο κλινών ιδιωτικών θεραπευτηρίων και κλινικών, η αύξηση του προϋπολογισμού του υπουργείου Υγείας, η αναστολή καταβολής Φ.Π.Α., η αναστολή είσπραξης βεβαιωμένων οφειλών, η παράταση προθεσμίας καταβολής ασφαλιστικών εισφορών, τα έκτακτα και προσωρινά μέτρα για την αγορά εργασίας, η άδεια ειδικού σκοπού για τους γονείς, η παράταση ισχύος των αποφάσεων για ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και επίδομα στέγασης, η προσωρινή αναστολή λειτουργίας των δικαστηρίων και των εισαγγελιών, επείγοντα ζητήματα των υπουργείων Παιδείας, Τουρισμού, Ψηφιακής Διακυβέρνησης, η παράταση των συμβάσεων του επικουρικού υγειονομικού προσωπικού, διάφορα θέματα πολιτικής προστασίας, ματαίωση παρελάσεων, θέματα τροφοδοσίας και ασφάλειας της αγοράς, καθώς και καταγραφής αποθεμάτων μέσων προστασίας και επιτάξεων για την αντιμετώπιση της κρίσης, αγορά ανταλλακτικών για τα ασθενοφόρα, θέματα στήριξης εργαζομένων, τηλεκατάρτισης ανέργων, ρυθμίσεις για τους δήμους και για την διευκόλυνση ευπαθών ομάδων, και τα λοιπά και τα λοιπά.
Όλα αυτά – και άλλα τόσα – ήδη από τις 25 Φεβρουαρίου.
Για να μην μιλήσουμε για τα μεγαλοπρεπή «όχι» στις ΠΝΠ για τις επιτάξεις στα νησιά για κατασκευή κλειστών κέντρων και για την αναστολή της διαδικασίας ασύλου ενώ η χώρα δεχόταν απόπειρα εισβολής.
Ενδιαμέσως, ο ΣΥΡΙΖΑ μας βομβαρδίζει και με είκοσι δηλώσεις, καταγγελίες, ερωτήσεις την ημέρα.
Το βολικό δίπορτο
Θα πείτε, είναι δυνατόν να συμφωνούν όλοι με όλα; Προφανώς όχι.
Θα μπορούσε ωστόσο να συμβεί το αντίστροφο: Ένα «ναι» επί της αρχής και «όχι» ή «παρών» στις επιμέρους διαφωνίες.
Διότι εδώ μιλάμε για τις πιο ακραίες συνθήκες. Και άσχετα από το τι ψηφίζεις σε επιμέρους μέτρα, αυτό που μένει τελικά είναι το «όχι».
Προτίμησαν, όμως, το αντίθετο: Να ψηφίσουν τα ευνοϊκά μέτρα και συγχρόνως να πουν ένα μεγαλοπρεπές «όχι».
Δίπορτο δηλαδή. Όταν τελειώσει η περιπέτεια θα λένε στους ψηφοφόρους τους που εγκρίνουν τη στάση της κυβέρνησης: «Εμείς; Μα ψηφίσαμε όλα τα ευνοϊκά μέτρα».
Και θα λένε στους φανατικούς τους: «Δώσαμε μάχη, δεν ψηφίσαμε αυτά που έφερνε η κυβέρνηση»!
Και θα αρχίσουν πάλι να λένε «όχι σε όλα»!
Εγώ τα είπα και νίπτω τα χείρας μου! Πολύ προσεκτικά, που λέει και το σποτάκι…
