Το Πρακτορείο Τύπου «Ευρώπη» βρίσκεται υπό κατάρρευση, οφείλοντας σημαντικά χρηματικά ποσά σε εφημερίδες και περιοδικά. Είναι τα χρήματα του περιπτέρου. Ο μεσάζοντας (το πρακτορείο) δεν τα απέδωσε, απειλώντας κι αυτή ακόμη την λειτουργία κάποιων Μέσων Ενημέρωσης.
Είναι χαρακτηριστική η αναφορά που κάνει σε άρθρο του ο εκδότης της Δημοκρατίας Γιάννης Φιλιππάκης, σε ένα γενικότερο άρθρο του για τις ευθύνες των κκ Ψυχάρη και Μπόμπολα για την σημερινή κατάσταση του Τύπου. Γράφει, λοιπόν, ο κ. Φιλιππάκης για την «Ευρώπη»: «Τελευταίο επίτευγμα του κ. Μπόμπολα και της ιδιότυπης συμμορίας που έχει γύρω του; Η κατάρρευση ενός δικτύου διανομής άνω του 50% του Τύπου, οι συνέπειες της οποίας κινδυνεύουν να είναι τραγικές για δεκάδες επιχειρήσεις που του είχαν εμπιστευθεί ουσιαστικά τη ζωή τους…»
Είναι ιδιαίτερα σημαντικές οι καταγγελίες του εκδότη Γιάννη Φιλιππάκη και πιστεύουμε ότι δεν θα περάσουν απαρατήρητες. Ο κ. Φιλιππάκης μίλησε για … συμμορία! Προφανώς θα έχει στοιχεία. Ο κ. Φιλιππάκης είναι ένας άνθρωπος που δεν βρήκε τα λεφτά στον δρόμο και δεν τα κληρονόμησε. Είναι αγωνιστής, σέβεται την δουλειά του και δεν πετάει κουβέντες στον αέρα. Την ίδια ώρα κι άλλοι εκδότες ετοιμάζουν προσφυγή στην Δικαιοσύνη.
Σε μία τραυματισμένη από την κρίση αγορά έρχεται η κατάρρευση του Πρακτορείου «Ευρώπη» να προσθέσει κι άλλο βάρος σε επιχειρήσεις Τύπου που συνεχίζουν και στέκονται με πραγματικά μεγάλο κόπο! Δεν ξέρουμε αν θα αντέξουν όλοι. Και δεν ξέρουμε αν τελικά την καλύτερη επιλογή την έκαναν όσοι εκδότες φόρτωσαν τις υποχρεώσεις τους στις τράπεζες και τώρα αναζητούν την λήθη...
Η ουσία είναι ότι δεν χρεοκοπούν μόνο Μέσα Ενημέρωσης που πήραν θαλασσοδάνεια, αλλά και Πρακτορεία Τύπου! Επιχειρήσεις, δηλαδή, που είχαν ως μοναδική τους εργασία την πρακτόρευση των εφημερίδων και ως εκ τούτου εξασφαλισμένο έσοδο από την πώληση των εφημερίδων! Κάτι σάπιο πρέπει να υπάρχει ευρύτερα στον χώρο. Δεν δικαιολογείται αλλιώς!
Οι εφημερίδες δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν χωρίς πρακτορείο κι η ζωή βρίσκει πάντα λύσεις. Θα βρεθεί λύση, αργά ή γρήγορα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες για τα όσα έχουν συμβεί. Οι εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, απλήρωτοι εργαζόμενοι στον Τύπο έχουν κάθε δικαίωμα να μάθουν τι έγινε. Και ποιος ευθύνεται για το γεγονός ότι έχει καταστραφεί ένας ολόκληρος κλάδος.
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]