Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Την τοποθέτηση του γενικού γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομικών Φραγκίσκου Κουτεντάκη ενέκρινε η κυβερνητική πλειοψηφία, για τον επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις της αντιπολίτευσης. Ο Πρόεδρος της Βουλής, μιλώντας αργότερα στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες, αναφέρθηκε με διθυραμβικά λόγια στο έργο του κ. Κουτεντάκη, ενώ στην ερώτηση αν μπορεί να κρίνει προϋπολογισμούς που ο ίδιος συνδιαμόρφωσε είπε: «Είναι σημαντικό να μπορεί κανείς να διαβάζει πραγματικά προϋπολογισμούς και να μπορεί αξιολογήσει και να αξιοποιήσει στοιχεία ή να εκφράσει ενστάσεις».
O τέως γ.γ. Δημοσιονομικής Πολιτικής Φραγκίσκος Κουτεντάκης είναι ο άνθρωπος που δηλώνει καθαρά τη διαφωνία του με την πρόταση για «προληπτικό πρόγραμμα στήριξης» που διατυπώνει η έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Σουρνάρα. Υπογραμμίζει μάλιστα ότι το προληπτικό πρόγραμμα στήριξης «δημιουργεί αντικειμενικά αμφιβολίες για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, αυξάνει την αβεβαιότητα και δυσχεραίνει την ομαλή έξοδο της Ελλάδας από το πρόγραμμα».
Σταθερή πεποίθησή του, εν όψει της εξόδου της Ελλάδας από το πρόγραμμα, είναι η στρατηγική στόχευση όλων των πλευρών και η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην Ελληνική οικονομία και η διαμόρφωση θετικών προσδοκιών ώστε να εξασφαλιστεί η ομαλή μετάβαση. Επιχειρηματολογώντας ότι τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και οι θεσμοί έχουν συμφωνήσει σε επίπεδο Eurogroup πως η διαδικασία εξόδου θα υποστηριχθεί από τη συσσώρευση ταμειακών διαθεσίμων (cash buffer), μια πρακτική που εφαρμόστηκε με επιτυχία και σε άλλες χώρες κατά την έξοδό τους από παρόμοια προγράμματα.
Κάθε λογικός άνθρωπος που γνωρίζει τη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τα «cash buffer» αλλά και κάθε μορφή δημόσιου ταμείου, καταλαβαίνει ποια μπορεί να είναι η «αποκατάσταση της εμπιστοσύνης» στην ελληνική οικονομία.
Στην ουσία, ο «ονειροπόλος» και «ελληνικός» κ. Κουτεντάκης βρίσκεται σε αντίθεση με τον ρεαλιστή και «ανάλγητο ξενομανή» διοικητή της ΤτΕ Στουρνάρα. Επιχειρηματολογώντας με ποιο τρόπο θα εξασφαλιστεί η μεγαλύτερη πολιτική ελευθερία προκειμένου η κυβέρνηση να μπορέσει να εφαρμόσει την πολιτική της. Ποια πολιτική της; Tη «φιλολαϊκή» φυσικά. Αυτή που θα καλύψει τις ανάγκες δημοσίων υπαλλήλων, συνταξιούχων και των υπολοίπων που θα βουτήξουν με βουλιμία στα επιδόματα του «κοινωνικού κράτους» της Αριστεράς. Ειδικά σε όλη την προεκλογική περίοδο, αφήνοντας πίσω τους καμένη γη.
Δεν ξέρω αν η περίπτωση Κουτεντάκη αποδειχθεί χρήσιμη για το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής αλλά ανήκει και αυτός στην κατηγορία όλων αυτών που θα επιτρέψουν τον γρήγορο εκτροχιασμό της οικονομίας αν δεν υπάρξει επιτήρηση.
Οι δομές της ελληνικής οικονομίας, η κρίση των θεσμών που βιώνουμε και ο πελατειασμός του πολιτικού συστήματος δεν επιτρέπουν καμία διάθεση για πολιτική και οικονομική ελευθερία της χώρας. Δυστυχώς έχουμε απωλέσει την κυριαρχία μας εδώ και πολλά χρόνια, θα την ξαναβρούμε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Aς σοβαρευτούμε επιτέλους.
