Του Σάκη Μουμτζή
Ζούμε οχτώ χρόνια με τα μνημόνια. Μεγάλο χρονικό διάστημα, που δεν μας επιτρέπει, πλέον, να μιλούμε για παρένθεση. Αυτά τα δύσκολα χρόνια είχαν και ακόμα έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά, που όπως φαίνεται θα διατηρηθούν. Ίσως θα πρέπει να μιλούμε για μια καινούργια κανονικότητα.
Από εδώ και μπρος θα ζούμε, σχεδόν όλοι μας, με τους κανόνες που κατηύθυναν την κοινωνία από το 2010. Η βασική πορεία θα παραμείνει η ίδια. Οι υποχρεώσεις που έχουν αναληφθεί, αυτό προδικάζουν.
Δυστυχώς, εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας –για να μην πω εκατομμύρια—την κανονικότητα την εννοούν ως επιστροφή στο 2008. Δεν έχουν κατανοήσει πως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Η κρίση δεν τους διαπαιδαγώγησε, ώστε να αναλογισθούν τι έφταιξε και χρεοκοπήσαμε.
Και γιατί να σκεφτούν όταν υπάρχει η εύκολη απάντηση, πως για την κακή μας μοίρα έφταιξαν τα μνημόνια; Πάντα ο κοινός νους στρέφεται προς τις εύκολες και βολικές λύσεις. Αυτές που του προσφέρουν μιαν ευλογοφανή εξήγηση για τα προβλήματα του και που τον απενοχοποιούν για τα όσα έγιναν. Την ευθύνη την έχουν πάντα οι «άλλοι».
Σε αυτήν την περίπτωση αυτό που επιζητείται είναι η τιμωρία των «ενόχων» και η επιστροφή στον χαμένο παράδεισο. Αφού τιμωρήθηκαν οι «ένοχοι» εξέλιπαν και οι λόγοι της δυσπραγίας των πολιτών.
Όλα αυτά τα απλοϊκά, που τα ζήσαμε και τα ζούμε, συγκροτούν την «ψεκασμένη σκέψη», που κυριαρχεί στα μυαλά εκατομμυρίων συμπολιτών μας. Βρίσκεται ριζωμένη βαθιά μέσα στην κοινωνία μας.
Δεν φταίει ο Μητσοτάκης που δεν μπορεί να ξεκολλήσει από το 32%. Προσπαθεί, αλλά πέφτει στον τοίχο της «ψεκασμένης σκέψης». Το μήνυμα του δεν μπορεί να τον διαπεράσει. Το 20% περίπου των αναποφάσιστων, περιμένουν ακόμα να δούν μήπως τελικά «ο γάιδαρος πετάξει».
Γι΄όλους αυτούς φταίει ο Τσίπρας που δεν το κατάφερε. Δεν τους περνά από το μυαλό πως οι γάιδαροι δεν μπορούν να πετάξουν και πως ο Αλέξης απλώς τους εξαπάτησε.
Όλο αυτό το σκηνικό φανερώνει πόσο δύσκολη είναι η επόμενη ημέρα. Γιατί η Νέα Δημοκρατία τις εκλογές μπορεί να τις κερδίσει. Τις συνειδήσεις των ανθρώπων, όμως, δεν μπορεί να τις αλλάξει. Και οι συνειδήσεις τελικά καθορίζουν τις πολιτικές συμπεριφορές. Οι συνειδήσεις προσφέρουν συναινέσεις ή δημιουργούν τις αντιστάσεις.
Όσοι πιστεύουν πως το 61,3% του ΟΧΙ ξεθώριασε, πλανώνται πλάνην οικτράν. Βρίσκεται εκεί έξω και περιμένει την στιγμή για να εκδηλωθεί. Το πρόβλημα ξεπερνά την αντίθεση Νέα Δημοκρατία—ΣΥΡΙΖΑ και αφορά το πλειοψηφικό κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας.
Γιατί είναι γνωστό πως οι μεγάλες αλλαγές, στις φιλελεύθερες δημοκρατίες, οικοδομούνται μόνον με την συναίνεση των πολιτών. Μεταρρυθμίσεις με το ζόρι δεν γίνονται.
Αν δεν κατανοήσει το μεγαλύτερο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας τα αίτια της κρίσης, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να βγούμε από αυτήν. Και δυστυχώς είτε δεν θέλει είτε δεν μπορεί να τα κατανοήσει.
