Του Στέλιου Ορφανάκη*
Ο
Επιμενίδης ήταν ένας μάντης από τη Κρήτη. Κάποτε ο πατέρας του τον έστειλε να ψάξει κάποιο πρόβατο στα χωράφια. Ο Επιμενίδης μπερδεύτηκε και μπήκε σε μια σπηλιά, όπου κοιμήθηκε για 57 χρόνια. Όταν ξύπνησε, άρχισε να ψάχνει το πρόβατο, πιστεύοντας ότι έχει κοιμηθεί λίγο. Δεν το έβρισκε και έτσι κατευθύνθηκε προς το χωράφι του, όπου τα βρήκε όλα διαφορετικά και το χωράφι ανήκε σε διαφορετικό ιδιοκτήτη. Έτσι βγήκε η φράση «επιμενίδειος ύπνος», που σημαίνει αυτό που λέμε ο ύπνος του δικαίου…
Αυτό πάθαμε κι εμείς με την Ελλάδα μας…Τόσα χρόνια κοιμόμασταν κι όταν ξαφνικά ξυπνήσαμε, η χώρα μας ανήκε σε άλλον ιδιοκτήτη ενώ ταυτόχρονα ανακαλύψαμε ότι έχει καταρρεύσει και επίσημα ηθικά, πολιτικά και οικονομικά! Και πώς να μη σοκαριστεί κανείς όταν διαπιστώνει έστω και δεκαετίες αργότερα ότι:
- μεγάλα δημόσια έργα αποτιμώνται στο περίπου, με συνέπεια να μην μπορεί να γίνει κανένας ουσιαστικός έλεγχος τους κόστους ενώ και το αρχικά υπολογισθέν κόστος μέσω συνεχών παρατάσεων και υπερβάσεων ή μέσω αδιαφανών αναθέσεων που δεν καλύπτονται από την Ε.Ε επιβαρύνουν τον Έλληνα πολίτη τρεις και τέσσερις φορές παραπάνω σε σχέση με το Γερμανό,
- το 75% των πρωτογενών δαπανών (55 δις ευρώ) ξοδεύονται σε μισθούς, συντάξεις (δημόσιου και ιδιωτικού τομέα), παροχές υγείας, επιδόματα και μάλιστα κατά γενική ομολογία οι παροχές του κράτους προς τους πολίτες και εργαζόμενους του είναι πενιχρές,
- το κράτος επιβάλλει συνεχώς φόρους, αλλά έχει 12 γραμματείς για το γκαράζ της Βουλής, 26 υπαλλήλους για το γυμναστήριο της Βουλής και διαχρονικά κάνει χιλιάδες κομματικές και αχρείαστες προσλήψεις,
- οι συνδικα- «ληστές» και οι μπαχαλάκηδες παρελαύνουν, ενώ οι άξιοι επιστήμονες μεταναστεύουν,
- για δεκαετίες οι άριστοι, οι τίμιοι και οι συνεπείς είναι τα κοροΐδα και κερδισμένοι βγαίνουν τα μικρά και μεγάλα λαμόγια οι μέτριοι και όσοι έχουν μπάρμπα από την Κορώνη,
- θα χαρακτηριστείς φασίστας αν μιλήσεις για πατρίδα, πίστη και οικογένεια ή αν εκφράσεις τους φόβους σου για τα προβλήματα ασφάλειας που μπορεί να φέρουν οι λαθρομετανάστες και οι παράνομοι πρόσφυγες,
- η ανεργία μαστίζει τον γενικό πληθυσμό, αλλά οι προσλήψεις κομματικού στρατού συνεχίζονται κανονικά
- οι νέοι ακόμα κι αν δουλεύουν έχουν τόσο χαμηλά εισοδήματα που δεν τολμούν να κάνουν δική τους οικογένεια,
- το κράτος δεν γνωρίζει ποιους εργαζόμενους απασχολεί και που, ενώ σε κάποιες υπηρεσίες οι υπάλληλοι είναι αγενείς και δεν εξυπηρετούν τους πολίτες,
- ο κόσμος τρέμει να μην αρρωστήσει γιατί στα δημόσια νοσοκομεία δύσκολα θα βρει την υγειά του,
- οι διαρρήξεις και η εγκληματικότητα μεγεθύνουν την ανασφάλεια των πολιτών και τόσα άλλα.
Ένα τέτοιο κράτος δεν είναι βιώσιμο. Είναι απλά αβίωτο. Είναι διεφθαρμένο. Είναι σάπιο! Γι' αυτό και επιβάλλεται το γκρέμισμα και ξαναχτίσιμό του από τα θεμέλια.
Γιατί κατάντησε έτσι η χώρα μας; Ποια είναι η βαθύτερη αιτία;
Η απάντηση κρύβεται σε μία διαπίστωση: ότι η Ελλάδα σήμερα είναι μία χώρα ατομιστών. Οι πολίτες ψηφίζουν με βάση το ατομικό τους συμφέρον και οι πολιτικοί με τη σειρά τους αφού βγουν ενεργούν κι αυτοί κυρίως με βάση το ατομικό τους συμφέρον και αδιαφορούν για το συμφέρον της χώρας και των πολιτών της. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Το βλέπουμε συνεχώς μπροστά μας αυτά τα δύσκολα χρόνια της κρίσης: Δεν πάει καλά το κράτος, δεν πάει καλά το γενικό σύνολο. Η πορεία της χώρας είναι φθίνουσα και συμπαρασύρει προς τα κάτω ό,τι βρει στο διάβα της. Η κατηφόρα μοιάζει να μην έχει τέλος.
Πως μπορούμε να βγούμε από αυτό το αδιέξοδο;
Οι πολίτες πια ξέρουν ότι εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Όσοι προεκλογικά τις υποσχέθηκαν ανακάλυψαν σύντομα το ανέφικτο και διαψεύστηκαν από την πραγματικότητα. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να μια νέα γενιά σκέψης, με την οποία προτεραιότητα θα έχει η βελτίωση του συνόλου, και μέσα από αυτή θα έρχεται η βελτίωση του ατόμου. Αυτή η νέα γενιά σκέψης θα πρέπει να βρεθεί στο τιμόνι της χώρας.
Ο επόμενος Πρωθυπουργός είναι υπεύθυνος να επιλέξει στελέχη και συνεργάτες από αυτή τη νέα γενιά σκέψης και να έχει ως σύνθημά του «Η Ελλάδα από την αρχή». Η Ελλάδα μας πρέπει να χτιστεί από την αρχή! Κι αυτό είναι μια ιστορία που πρέπει να γράψουμε όλοι. Είναι η δική μας ιστορία.
* Ο κ. Στέλιος Ορφανάκης είναι Καθηγητής (M.Sc) Φυσικών και Θετικών Επιστημών στη Δημόσια Εκπαίδευση, έχει εξειδικευθεί στην Τραπεζική Διοίκηση και σε Παράγωγα Προϊόντα, έχει δουλέψει και ως Επενδυτικός Σύμβουλος στην Ιδιωτική Τραπεζική (Alpha Private Bank – Όμιλος ALPHA BANK). Από τον Ιανουάριο του 2017 είναι πολιτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας μέσω της διαδικασίας αξιολόγησης του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών.
